Ondeugende Indy

Corina: "Indy, wat ben je aan het doen?"

Indy: "Niepfs, mammie" * kijkt met onschuldige blik en praat met mondje vol *

Ik heb mijn handen vol aan mijn meisje! Werkelijk alles knaagt ze kapot. Gelukkig eet ze niets op. Dus ik gaf haar een doos in de hoop dat het haar zou afleiden van niet geschikt knaagmateriaal. Het hielp even . Die doos bewoog overigens door de hele keuken omdat ze er zo hard aan zat te trekken.

Als er oostenwind staat, wordt het vrij koud in de keuken. De kelder is net onder de keuken en daar wordt natuurlijk niet verwarmd. Ik weet dat konijnen goed tegen koude kunnen, maar ik vind het dan toch zielig . Op facebook zag ik enkele nijntjes die een poppenbedje helemaal voor zichzelf hadden en dat wilde ik ook graag. Toevallig (?) zag ik dit bij de kringloopwinkel. Let ook op het beddengoed . 

Het grappige is hoe ze er in en uit gaat: door de spijltjes ! Terwijl ik had verwacht dat ze erover zou springen.

Ze kan er ook zo lief in liggen .

Zoals je ziet, heb ik het lakentje al moeten wegnemen, want dat beet ze stuk. De handdoek moet er ook aan geloven, maar dat vind ik niet zo heel erg. Wat ik wel zonde vind, is dit :

Je weet wel dat dit kan gebeuren bij konijnen, maar gezien ze mijn stoelen met rust laat, had ik gehoopt dat ze ook aan dit hout niet zou knagen.

Ik ben ook erg geschrokken van haar felheid om haar bezittingen te verdedigen. Van de week was mijn ex-collega op bezoek en ze legde even een speeltje op een andere plaats. Tjonge, Indy vloog grommend naar haar toe ! Mijn huisgenoot kreeg dezelfde reactie toen hij haar in het bedje wilde aaien. Meteen ging ze haar bedje markeren. Dat belooft als ik haar later wil koppelen... .

Tegen mij is ze zo lief en ik krijg nog altijd volop likjes van haar. Ik verwonder me nog iedere dag over haar schoonheid. Dat fluweelzacht vachtje, die onschuldige hertenoogjes... Maar zien jullie ook haar andere bijzonder kenmerken ? Het extra boogje aan haar oortjes, de uitstulpinkjes aan haar mondje...

Ze blijft overigens steken op een gewicht van 2,040 kg. Toch iets groter dan de gemiddelde dwerg. Ze krijgt overigens Cuni Nature van Versele Laga. Het lukt me niet om haar over te schakelen op Supreme Science Selective. Die krijgt ze er wel bij, maar laat ze helemaal tot het laatst liggen. 

Op kruiden is ze verzot, zoals je kunt zien .

Ze is nog wat mollig, maar heeft alleszins weer een mooi figuurtje .

De grote korst in het midden van haar nek is eindelijk losgekomen. Die irriteerde haar mateloos en ze zat er verwoed aan te krabben. Dat werd nog erger nadat ze haar herhalingspipetje Stronghold had gekregen vorige week. Nu zit er nog een korstje waar ze heeft zitten krabben. Maar zoals je ziet, zijn op andere plaatsen haar haartjes al terug aan het groeien. Komt allemaal goed .

Ze kan er soms zo heerlijk ontspannen bij liggen .

Snowy zit of ligt sowieso heel vaak. Het is fijn om te zien dat hij zijn linkeroogje niet altijd dicht knijpt.

Soms ligt hij ook nog languit, maar het overeind komen gaat dan wat moeizaam en in etappes. Eerst de voorkant, dan de achterkant bij trekken.

Ik ben blij als ik hem hooi zie eten. Hij blijft maar verharen en heeft weer enkele hele moeilijke dagen achter de rug. Hij wilde nauwelijks eten omdat hij veel moest niezen/hoesten en hij veegde voortdurend met zijn pootje aan zijn mondje.

Eten gaat ook moeizamer, maar dat lag aan zijn eetlust. Ineens eet hij zijn Supreme niet meer met smaak. Ik weet dat de smaak bij oudere konijnen kan veranderen. Bij Fluffy was dat ook zo en Snowy lustte enkele jaren geleden al geen rozijntjes meer. Zomaar, van de ene op de andere dag. Dus nu krijgt ook hij Cuni Nature, maar wel de junior variant, aangevuld met Supreme junior. En... hij lust plotseling wél Beaphar Nature. Maar... niet in zijn bakje! Als ik de brokjes op zijn vetbed leg, eet hij ze wel op. Waarom dat zo is, is me niet duidelijk, maar het werkt en dat is het voornaamste.

Zijn weiderol vindt hij wel nog altijd lekker .

Ook zijn wortelhuisje moet er aan geloven, maar het begint wel echt op te raken. En ik vind dit huisje niet in België . Wie me kan vertellen waar ik het wel kan kopen, laat het me weten.

Over Chica begin ik me alweer zorgen te maken. Ze begint zich namelijk opnieuw broeds te gedragen, ik begrijp er niets van . Het implantaat zat er maar een dikke maand in, toen ze weer begon te masturberen, scharrelen op de bodem en schreeuwen. Dat wordt dus weer erg moeilijk om te beoordelen wanneer het echt of vals alarm is.

Ze is pas uit de rui en op haar hoofdje help ik haar door de veerschachtjes te verwijderen. Misschien heeft ze mijn verzorging anders geïnterpreteerd.

Toch heeft ze nog haar goede momenten. Als ik strijk, doe ik dat pal voor de tv. Dan hoef ik geen bril op te zetten en kan ik kijken wat ik heb opgenomen. Chica houdt dan toezicht op mijn werk .

Sproet jarig en meer

Sproet mag deze blog aftrappen. Mijn mooi mollig meisje is vandaag 1,5 jaar geworden ! Daar mag gerust nog een jaartje bij!

's Morgens is ze ook nog vaak wakker en dan wil ze er ook uit. Als ze terug in de kooi moet, blijft ze bedelen om aandacht en/of snoep .

's Avonds mag ze ook altijd loslopen en toen mocht ze kennismaken met Indy.

Ze mocht ook dichterbij komen, maar om veiligheidsredenen zit ze dan even in een transportbakje.

Natuurlijk kunnen we Dotje niet uitstoten . Ook zij mocht even haar nieuwe buurvrouw leren kennen.

Indy's nekje is aan het genezen, ze krabt nu veel omdat het wellicht jeukt. De kleine korstjes zijn al losgekomen. De grote korst in het midden is rond de randen al los en zal ook afvallen. Hopelijk groeien haar haartjes dan snel terug.

Ze blijft gestaag gewicht verliezen. Deze foto dateert van vorige week, gisteren woog ze 2,040 kg.

De lekkerste strootjes zitten altijd vanonder .

Verstoppertje spelen is niet haar sterkste kant .

Na zoveel spelen, moet ze even uitrusten.

Maar de beste manier om haar speelsheid te laten zien is door middel van filmpjes. Wat een energiebommetje heb ik in huis!

En dan zie ik Snowy, een groter contrast kan er niet zijn. Hij was vroeger ook zo een energiek manneke, maar nu rust en slaapt hij veel.

Iedereen zei ook dat ik niets in huis mocht veranderen omdat hij blind is. Ook zijn speelgoed moest ik laten staan. Toch zat het me niet lekker, hij leek zich te vervelen. Hij vindt immers nog altijd goed de weg naar zijn kooi met zijn neus en snorharen. Waarom zou ik dan geen speelgoed mogen veranderen? Dus weer een mandje bovengehaald en dat ging hij meteen besnuffelen toen hij er voorbij huppelde. Weer een les geleerd! Ondanks zijn blindheid, moet ik hem wel mentaal blijven prikkelen.

Hij leek ook zijn eetlust te verliezen en at een portie minder brokjes. Daarom besloot ik om hem gemengd junior voer bij te geven. Misschien wat ongezonder, maar hij stortte zich erop en eet daardoor weer meer. Ik was bang dat hij in een vicieuze cirkel terecht was gekomen. Minder eten = minder honger = minder eetlust enz.