Pijnlijk pootje :(

Geen leuke opener 😔. 

Tijdens het vorige weekend bleef Indy haken achter de tralies van de kooi bij het uitspringen. 's Avonds krijgt ze altijd kamillebloempjes en ze is er dol op. Nu wist ze niet of ze ze in de kooi zou eten of rechtstreeks uit mijn hand. En door dat twijfelen is ze blijven haken.

Op het eerste zicht zag ik niets, ze huppelde en sprong als vanouds. Maandagavond viel me wel op dat ze haar linker achterpootje soms wat bijtrok als ze stopte met huppelen.

Dinsdagochtend besloot ik haar te plukken want ze is flink in de rui aan het gaan, wel laat vind ik, maar ja. Jullie weten dat ze het haat om stevig vastgenomen te worden. Maar ik moet want als ik het niet doe, loopt ze gewoon weg en kan ik haar niet plukken. Ze probeert dan te vluchten, spartelt enz. Misschien heb ik haar daardoor wel extra pijn gedaan 😢? Toen ik haar losliet, ging ze er als een speer vandoor en wilde ze me enkele uren niet meer aankijken.

Om 16u30 krijgt ze altijd wat vitamientjes die ze uit de hand komt eten. Dat wilde ze wel, ze had net ook wat hooi gegeten. Vijf minuten later zie ik haar ongemakkelijk gaan liggen. Het zal toch niet waar zijn 😩? Maar jawel, een gasaanval, het is nog nooit gebeurd rond die tijd. Meestal 's avonds of 's morgens. Hij duurde ook vrij lang en ik begon natuurlijk al te panikeren. Om 16u45 diende ik de nodige medicijnen toe en rond 19u15 begon ze weer te eten en te huppelen. En toen viel het me op dat ze haar linker achterpootje niet of niet helemaal neerzette. Springen ging ook moeizamer dan gewoonlijk.

Maar konijnen kunnen ook zoveel buikpijn hebben dat lopen en springen niet goed lukt. Voor alle zekerheid heb ik die avond toch nog een dosis cisaral gegeven omdat ik vond dat ze niet heel goed at.

Woensdag was het hier een feestdag dus ik kon niet naar de dierenarts, maar maakte wel al een afspraak online voor donderdag.

Donderdag zag ik eigenlijk niets verdacht meer, maar ik twijfelde. Ik zei dat ze me een teken moest geven. En ze springt pardoes op de bank, iets wat de voorbije 2 dagen niet meer lukte. Dus ik belde de afspraak maar af, want extra stress kan ze echt niet gebruiken.

Ik hield haar scherp in de gaten maar alles leek goed te gaan, ze kon met haar normale snelheid lopen (ze doet nooit iets op het gemakje) en sprong ook vlot in/uit de kooi en op de bank.

Tot vrijdagavond. Toen wilde ze haar koekje niet op mijn schoot eten. Toch sprong ze die nacht wel bij mij op de bank (waar ik slaap). De volgende dag (zaterdag, gisteren dus) wilde ze weer geen gras komen eten op de bank.

Dus toch maar weer een afspraak gemaakt bij de dierenarts voor maandag namiddag. Voormiddag kan ik helaas niet want ik moet zelf naar de oogarts en dat kan daar soms serieus uitlopen...

Niet goed voor mijn zenuwen dat ik zo lang moet wachten. Want ik weet ook niet hoe ik haar op dat tijdstip te pakken moet krijgen. Zodra ze het mandje ziet, zet ze het op een lopen. Ik wil niet achter haar aan jagen, want dan maak ik het probleem nog erger. Jammer dat ze nog steeds niet begrijpt dat het geen gevaar betekent.

Ik mis dit en zou het zo graag willen terug zien!

Haar kooi heb ik voorlopig zo aangepast.

Voor het overige doet ze alles zoals het hoort: eten, drinken, plassen, keutelen en heerlijk slapen 😴. Ik hou van murmelende mondjes 💗.

Nee, ik wil niet naar de konijnendokter 😨.

Zien jullie mij 😀?

Als het regent, schuil ik in mijn doos, ook al heeft het terras een dak 😉.

15 augustus was het 'world relaxation day' 😌.

Ik zie er pluizig uit nu ik mijn jasje aan het wisselen ben 😊.

Mijn koffieboontje 😍.

Dit is mijn pijnlijk pootje 😟.

Zon en zootje, zalig 😁.

Close up van mijn moppie 😍.

Hoezo, konijnen houden niet van de zon 😎?

Oefenen voor tochtrol 😄.

Chica blijft Chica, ze slaapt nog steeds lang dus ik zie haar niet veel. Van de week de houten balk achter haar grijs gemaakt, zo past ze mooi bij de omgeving 😊.

En speciaal voor Monique: ik sta zelf verbaasd maar de olijfjes zijn blijkbaar gegroeid! Niet slecht voor iemand die geen groene vingers heeft 😃.

Hopelijk kan ik volgende keer goed nieuws plaatsen.

Afkoeling in zicht

En die komt geen minuut te vroeg, pfff 😓. We hopen ook op regen, want dit is rampzalig voor de natuur 😔.

Tot overmaat van ramp begaf mijn aircooler het afgelopen zondag. Ik had het ding nog maar een maand in gebruik. Hopelijk kunnen ze hem nog herstellen, maar met deze dagen had ik hem wel goed kunnen gebruiken! Een vervangtoestel kreeg ik uiteraard niet. Dan denk je goed voorbereid te zijn voor de zomer... Dus ik doe mijn best om het hier "koel" te houden voor de diertjes. Hoewel de temperatuur binnen toch oploopt tot 27°.

Vogels kunnen vlot temperaturen tot 29° verdragen, dus Chica heeft geen last. Zelfs niet onder haar doek, maar ik laat voor de zekerheid toch één kant van de kooi open.

Ze is 9 g bijgekomen, zal vast aan de hormonen liggen. Het worden weer spannende tijden... Ik wil het implantaat niet te vroeg, maar natuurlijk ook niet te laat laten plaatsen.

Indy verveelt zich stierlijk 😒. Ze ligt de hele tijd en kan soms geen houding vinden die comfortabel is. Tot nu toe lukt het om haar darmen aan de gang te houden. Ik bied om de paar uur wat vezelrijke dingen aan en laat haar voor de rest rusten.

Lekker fris tegen de ice pod, nadat ze in het hooi heeft gerold 😀.

Ja nederige dienaar, je mag mijn foto nemen 👸.

Close ups van haar mooie hoofdje, mooie lepeloortjes, mooie bambi oogjes... 😍💗.

's Morgens vroeg lekker buiten ontbijten 😋.

Ik wilde gaan kamperen, maar mammie zei dat het nog te warm is 😕.

Toppunt van luiheid, liggend spelen en knabbelen 😁.

Nieuwe speledoos 😊.

Nee, ik weet niet wie er aan die doos knabbelt, echt niet 😇.

De mensen gaan klussen, dus ik inspecteer alvast het materiaal 😄.

Ik ben ook aan het klussen geslagen 😃.



En 's morgens (zo tussen 5u30 en 7u) heb ik energie voor 10 😊.

Helaas toch wat verdrietig nieuws om af te sluiten. Afgelopen dinsdag (31 juli) zou mijn moeder 86 geworden zijn. Het is al de 2de verjaardag zonder haar 😢. Ik voel me ook schuldig omdat ik door het hete snertweer genoodzaakt ben om binnen te blijven (omwille van allerlei gezondheidsklachten). Ik ben dus al een tijdje niet meer bij haar graf geweest en dat vind ik niet leuk. Ik wilde zo graag een nieuw bloemetje gaan zetten, bij het graf kom ik altijd tot rust.

Hopelijk kan ze het mij vergeven, zodra de afkoeling er komt, ga ik zeker langs!