Dinsdag 12/11 moest ik terug naar de DA, Chloé deze keer, zij specialiseert zich in oogproblemen. En zij zag een wazig vlekje/wolkje oplichten met de fluotest (rode cirkel op de foto). Ze wist niet goed wat het was en ik kreeg extra druppels mee (Twelve) die de cornea (hoornvlies) moeten helpen herstellen. Een week later moest ik weer op controle.
Mijn shock was groot toen Chloé zei dat het probleem erger was geworden. Ik snap het niet, de klachten bleven thans nagenoeg dezelfde of werden net ietsje beter.
Het oorspronkelijke puntje en wolkje licht nu niet meer op maar de randen errond wel. Ze denkt dat het een ulcer (zweer) is en die kunnen hardnekkig zijn.
Daarom heeft ze haar oogje verdoofd met druppels en vervolgens met een swabje over de "wonde" op haar oogje gewreven. Hiermee heeft ze het letsel bewust groter gemaakt in de hoop het zo te activeren en sneller te laten herstellen. In 50% van de gevallen helpt het. Als het niet helpt, wordt het een diamantboor en ik hoop écht niet dat dit onder narcose moet 😟.
Ik blijf het knagende gevoel houden dat die zweer door de chlooramfenicol zalf komt. Ik wist dat ze die niet kon verdragen en heb me toch laten ompraten door de DA omdat vit A goed is voor de cornea. Ook op facebook raadde iedereen mij dit aan. Maar ze bleef wel een half uur krabben nadat ik die oogzalf indeed en ik vermoed dat ze daarmee zelf meer letsel heeft toegebracht. Bewijzen kan ik dit uiteraard niet.
Op de avond van de behandeling zag het er zo uit en die nacht was Indy heel onrustig.
De volgende dag wilde ze niet meer echt spelen of goed eten. Ik belde meteen naar Chloé en ik mocht pijnstiller geven, dit doe ik nu al 4 dagen (2x per dag de lage dosis) en sindsdien gaat het wel beter. Niet alleen met haar eet- en speellust, maar ook het oogje zelf staat wat meer open, zeker bij activiteit.
Chloé had gezegd dat er na 3 à 4 dagen beterschap moest optreden. Ik weet echter niet in welke mate dus morgen stuur ik onderstaande foto's even door om ze te bespreken.
Dag 3 na de behandeling
Helaas wordt het donderdag toch een bezoek aan een echte oogarts voor dieren vrees ik 😔. Arme Indy, mijn stressgevoelig meisje zo lang in de auto (30 minuten). Ik woon op 2 minuten van mijn DA dus zo lange autoritten is ze niet gewend en die korte vindt ze al verschrikkelijk 😩. Jammer genoeg is Indy de enige consultatie in Bilzen en voor 1 patiënt komt de oogarts niet.
Op dag 4 gaat het eigenlijk zoals voorheen: wisselend. Bij activiteit (snuffelen, eten, spelen) staat het oogje helemaal open. In rust sluit ze het half.
Kiekeboe 😃.
Mijn mammie gek op konijnen? Hoe kom je erbij 😄?
Ik imiteer een bever 😁.
Ik was haar plots kwijt, kijk waar ze lag te slapen 😍.
Beetje grumpy als ze niet buiten mag spelen 😒.
Ik ben vreselijk ongerust en dat voelt Indy natuurlijk ook. Maar ben zo bang voor de gevolgen van de stress die ze ondergaat en wat er misschien nog gaat komen. Ik hoop met heel mijn hart dat haar oogje weer gezond mag worden en dat verdere behandelingen haar bespaard mogen worden!
