woensdag 26 augustus 2009

Verwenpakket en lieve foto's

Een tijd geleden had ik meegedaan met een wedstrijd uit Hart voor Dieren. Je kon een verwenpakket van Versele-Laga winnen voor konijnen. Uiteraard laat ik zo een kans niet liggen, je weet maar nooit. Het was echter al lang uit mijn gedachten tot gisteren de bel ging en een man met een grote doos aan de deur stond. Ik was één van de winnaars! Een heel fijne verrassing!

Nu kan ik niet met alle spulletjes iets doen dus sommige dingen schenk ik aan opvangen en goede doelen. Maar natuurlijk niet alles, mijn konijntjes verdienen het ook om verwend te worden! :)

Zie hier het verwenpakket. Ben alleen niet zo dol op die shampoo en vitaminen op basis van L-carnithine maar de rest vind ik goed. De konijntjes klagen alleszins niet. ;-)



En dan die lieve foto's waar ik het over had. Net voordat Snowy ziek werd, waren mijn konijnen erg aanhankelijk en leken ze te 'vechten' voor mijn aandacht. Ik ben dan ook heel blij met deze foto's hoewel ze me nu een dubbel gevoel geven. Maar ik wil absoluut deze situatie terug hebben en daar ga ik alles voor doen. Mijn lieve Snowy moet weer kerngezond worden zodat ik mijn mooi koppeltje terug aan mijn voeten kan hebben.

Duimen jullie mee voor zijn genezing? (Voor de mensen die het nog niet weten: je kunt Snowy's evolutie van de ziekte op mijn website volgen).



donderdag 6 augustus 2009

Verrassingsei!

Tjonge, wat ik nu heb meegemaakt hou je niet voor mogelijk.

Ik zal bij het begin beginnen. Chica is een geadopteerde valkparkiet van 9 jaar oud die alleen zit, ze accepteert geen partner. Af en toe legt ze eitjes en vervolgens broedt ze gedurende 3 weken. Ik geef geen broedblok om eieren leggen niet te stimuleren dus ze legt haar eieren op de bodem van de kooi. Vreemd is wel dat ze in de herfst begint en de hele winter door eitjes legt maar in de lente stopt ze.

Maar goed, dit doet ze al 2 jaar dus dit ben ik gewend. Toch begint ze dit jaar eerder te leggen.
Donderdag 30 juli kwam het eerste eitje. Zaterdag verwachtte ik het 2de (valkparkieten leggen om de dag) maar er kwam niets. Dat kan, meestal legt ze er 3 à 4 maar soms blijft het bij 1 eitje. Toch dacht ik een dik poepje te zien maar ik zal me wel vergissen (dacht ik). Maandag 3 augustus werd ze onrustig en verhuisde ze het ene eitje van de ene hoek naar de andere in de kooi. En toen kwam er dus toch een 2de eitje.

Met een tijdspanne van 3 dagen ertussen (ipv 1) maakte ik me toch wat zorgen. Het is niet normaal dat er zoveel tijd tussen zit. Maar ze bleef alert en at goed dus tja, zorgen om niets blijkbaar.
Dinsdag kwam ze op haar papegaaienschotel om haar ontlasting kwijt te raken. Dit doet ze altijd als ze broedt, zo blijft haar kooi proper, slim beestje hè? Smile
Ze bleef echter onrustig en het leek alsof ze wilde gaan vliegen. Ze klom naar de bovenkant van haar kooi en ik zag haar nog een beetje ontlasting naar buiten persen. Daarbij zag ik echter het roze/rode gedeelte van haar cloaca en ik was bang dat ze bloedde. Ik haalde vlug keukenpapier om de ontlasting te controleren toen ik haar opnieuw zag persen.

Deze keer kwam er echter een witte blaas naar buiten en in een reflex hou ik mijn handen onder haar poepje en... Er rolt zomaar een ei in mijn handen Shocked!!! Ik stond even ademloos te kijken hoor, dat kan ik je verzekeren. Ik denk dat ik een van de weinige mensen ben die een ei heeft opgevangen dat rechtstreeks uit de bron kwam. Stel je voor dat ik het niet gedaan had, dan had ik omelet kunnen opvegen...

Het was echter geen gewoon ei maar een windei, een ei zonder echte schaal dus dat wat rubberachtig aanvoelde. Chica zelf stond er ook maar raar naar te kijken. Ze pikte er zachtjes in met haar bekje, waarschijnlijk wist ze zelf niet wat het was. Blijkbaar voelde het voor haar aan als ontlasting en niet als een stevig ei, anders zou ze nooit boven op de kooi gaan zitten persen. Ik wist niet goed wat ik moest doen en legde het ei maar bij haar 2 andere eitjes. Ze rolde het echter niet onder haar lichaam in dus nam ik het opnieuw weg. En maar goed, want het werd al plat dus meteen weggegooid.

Enkel bij kippen heb ik al windeieren gezien maar zij broedden nooit dus die gooide ik altijd onmiddellijk weg. Ik vraag me af wat de oorzaak is. Sepia, piksteen en grit heeft ze volop. Eivoer krijgt ze nu ook. Het enige wat ik nog kan bedenken is een vitamine D tekort door gebrek aan zonlicht. Vitamine D transporteert calcium en zij zit hier constant binnen. Wel licht maar nooit direct zonlicht.

Anyway, ik hou haar uiteraard scherp in de gaten en bij de minste twijfel sta ik bij de dierenarts! Tot nu toe wijst niets erop dat er nog eieren gaan komen dus hopelijk was het windei ook meteen het laatste.

Nog even een foto van het verschil tussen een gewoon en een windei.