donderdag 30 mei 2013

Snowy's 9de verjaardag!

Vandaag vier ik Snowy's adoptiedag Smile. Vandaag is het 9 jaar geleden dat ik mijn wattebolleke met zijn wonderlijke oogjes geadopteerd heb. Al 9 jaren maakt mijn sneeuwballetje mijn leven een stuk mooier Very Happy. Ik hoop dat mijn lief likkemanneke nog heel lang bij mij mag blijven, want ik hou met de dag meer van hem.

Jammer genoeg heb ik momenteel geen centjes voor een kadootje maar dat heeft hij nog tegoed. En omdat zijn spijsvertering nu net vlotjes verloopt, wil ik geen risico nemen door taartjes e.d. te geven. Hij wordt sowieso dagelijks verwend Wink.

Foto's van mijn jarig pluizebolletje Very Happy.


Het feestvarkentje met kroontje (niet gephotoshopt Wink).



Zeer ontspannen en gestroomlijnd konijntje Laughing.


zondag 19 mei 2013

Update Snowy en Dotje (en mezelf)

Enkele dagen na mijn vorig bericht liep het weer fout met Snowy. Ook het bio hooi hielp niet meer en hij wilde alleen nog maar lekkere en harde dingen eten. De haren kwamen er met bosjes van af en hij smakte bijna voortdurend. Hij zat zich dan ook bijna continu te likken. Hoewel ik er veel uithaalde met plukken, kon ik niet voorkomen dat hij toch haartjes in zijn mondje kreeg. Ik kon hem telkens weer stimuleren om te eten maar als ik daarmee stopte (als ik moest gaan werken of slapen) viel hij weer stil. Vandaag lijkt het weer de goede kant op te gaan. Maar dat durf ik bijna niet luidop te zeggen Confused.

Vrijdag had ik hem even meegenomen naar het werk om zijn nageltjes te laten knippen en om eens naar dat vreemde ding in zijn oortje te laten kijken. Ik zag een kuiltje waaruit soms "iets" naar buiten stulpte en wat later verdween het dan weer. Het is gelukkig niets ernstig, oef! Het is maar een ontstoken talgkliertje waarvan ik waarschijnlijk regelmatig het overtollige talg moet verwijderen.
Terwijl vroeg ik ook of ze eens wilde kijken naar die vreemde vlek in zijn oog. Zij dacht dat het een eiwitstolsel was. Eén oogarts die ik mailde met foto dacht aan een bloedprop door een trauma op het oog (een klap bv. door ergens tegenaan te lopen). En een andere oogarts zei dat ze geen diagnose kon stellen via mail maar dat hij sowieso beide ogen zou verliezen Shocked. Wow, van geen diagnose naar zo een bewering gaan... sorry, maar die mevrouw kwam echt niet geloofwaardig over!

Even geen foto's/filmpjes van Snowy deze keer want hij had er helemaal geen zin in.

Dotje daarentegen raakt meer en meer gewend en schiet niet meer weg als ik met mijn hand in de kooi kom. Sterker nog: gisteren heeft ze een zonnebloempitje uit mijn hand aangenomen, woepie Very Happy! Daarbij voelde ik haar lieve snorhaartjes kriebelen, heerlijk dat ze me al zo vertrouwt. Om haar op te pakken is het nog veel te vroeg, ze loopt wel nog weg als mijn hand/arm teveel beweegt. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed zal komen Smile. Ik hoop alleen maar dat ik vanavond niet alles ongedaan zal maken, want ik moet echt haar kooi gaan verschonen. Ik moet haar er dus gaan uitnemen en weer inzetten maar dat ga ik met een doosje doen. Ze vlucht meestal weg naar een donkere veilige plek dus... duimen maar dat ze het doosje zo zal beschouwen.
Ik geef haar trouwens 1 druppeltje Rescue Remedy Kids (zonder alcohol) in haar water, in de hoop dat ze hiermee sneller went en minder bang en schuw wordt.

Genoeg woorden, tijd voor beelden en het zijn er veel Cool.
Ik vind alles wat ze doet zo schattig omdat het ook allemaal nieuw is voor mij Wink. Ze is echt een bolletje met voetjes Laughing.


Het vorig baasje van Dotje zei al dat zij de enige roborovski van haar was die dit deed Laughing.


Beetje moeilijk te zien door de spiegeling in het plastic, maar ik vind dit zo grappig en schattig Very Happy




Over mezelf: ik ben erg geschrokken van het nieuws dat ik kreeg. Ook de oogarts in Hasselt wil geen risico's nemen en stuurt me naar Antwerpen voor bijkomend advies, alvorens ik geopereerd mag worden. In principe moet mijn oog een half jaar ontstekings- en medicijnvrij zijn, maar dat lukt me nooit. Ik haal hoogstens 2 à 3 weken zonder ontsteking. De kans dat ik een nieuwe ontsteking krijg door de operatie is zeer groot en er is 90% kans dat men die ontsteking niet meer onder controle gaat krijgen, waardoor ik blind kan worden Sad. Maar momenteel zie ik alleen nog maar vormen en kleuren met dat oog, ik zie nog 1/10 dus veel erger kan het eigenlijk niet worden. Bijkomend probleem, ook aan mijn linkeroog begint zich cataract te vormen, maar voorlopig zie ik daar nog 10/10. Het linkeroog is ook niet zo vaak en heftig ontstoken als het rechteroog. 
Nu is het dus afwachten wat men in Antwerpen zegt, er zijn veel mogelijkheden. Bv. veel druppelen met cortisonen voor en na de operatie, weer cortisonentabletten slikken, een cortisonespuit rechtstreeks in mijn oog of misschien toch maar immuunsysteem-onderdrukkende medicijnen via een infuus. Woensdag 19/6 weet ik hopelijk meer...

zondag 5 mei 2013

Welkom Dotje!

Geheel niet gepland, maar sinds vandaag (exact 2 maanden na Mika's dood) ben ik het trotse baasje van een roborovski hamster Very Happy! Als ik al een nieuwe hamster wilde, was het opnieuw een syrtje. Ik ben wél altijd dol geweest op robbies maar door omstandigheden kon ik ze nooit houden. En nu, heel toevallig (?) las ik een advertentie over een roborovski die verstoten werd uit de groep. Ze werd bang van de anderen en herkoppelen lukte niet meer. Dus nam haar baasje - met spijt in het hart - de beslissing om haar een nieuwe thuis te geven. Ik heb een uur gewikt en gewogen: zou ik dit wel doen? Maar ik besloot om mijn hart te volgen en als ik Dotjes lief snoetje zie, smelt ik helemaal. Geen seconde spijt dus Wink. Vanmorgen om 11u. ben ik Dotje gaan halen bij HamsteropvangHakuna Matata.
Ze is natuurlijk nog schuw, ze is ook pas enkele uurtjes hier. Maar toch wil ik al enkele foto's met jullie delen.
Als je goed kijkt, zie je het littekentje op haar neusje waar ze gebeten is. Oh ja, ze is ongeveer 3 maanden oud.




Dit is de kooi waarin ze mag wonen. Omdat ze zo klein is (26 grammetjes Cool) durf ik geen traliekooi te gebruiken. Daarom heb ik deze tweedehands duna die oorspronkelijk voor konijnen/cavia's bedoeld is, omgebouwd en nu heeft zij 80 x 50 cm voor haar alleen om haar beentjes te strekken Smile. (Zo een duna is trouwens absoluut af te raden voor konijnen en cavia's!)


Het zandbakje is ondertussen al vervangen door een hoektoiletje.


Het is echt aanpassen om te wennen aan het verschil in grootte tussen een robbie en een syr. Ik vind het wel leuk dat ik nu 2 echte dwergjes heb. Snowy is de kleinste konijnensoort en Dotje de kleinste hamstersoort Very Happy.

Over Snowy gesproken: tot hier toe (hout vasthouden) gaat het goed met hem. Hij is thans nog steeds in de rui en af en toe smakt hij nog maar... ik heb na jaren weer bio hooi gevonden! Sinds hij dit weer herontdekt heeft, vreet hij de oren van mijn kop maar daar ben ik héél blij mee Smile. Als dit het stoppen met eten kan tegenhouden, dan is het de ideale oplossing!

Bio hooi in de bal.


Ik stop blijkbaar altijd het lekkerste hooi helemaal vanonder Laughing.


Kijk hoe ik Chica van de week aantrof, zo slaapt ze normaal gezien nooit Surprised.


De komende tijd hoop ik nog meer foto's en ook filmpjes van Dotje te kunnen maken. Maar eerst zal ik haar laten bekomen van alle stress en mag ze lekker wennen aan de nieuwe omgeving. En dan hoop ik haar wat handtam te kunnen maken. Zo tam als een syr worden robbies niet, maar het zou leuk zijn als ze niet meer bang is van handen. Ik doe mijn best Smile.