zondag 24 maart 2024

Langzaam de draad weer oppikken

Inmiddels zijn er bijna 4 weken verstreken na mijn glaucoom operatie. Ik wou dat ik kon zeggen dat alles vlekkeloos verliep, maar er blijft helaas een kleine hoeveelheid bloed in de voorkamer lopen. Ik ben benieuwd wat men ervan zal zeggen op de (normaal gezien) laatste controle deze week.

Het kan gevaarlijk zijn want een grote hoeveelheid kan totale blindheid in dat oog veroorzaken.

Ik durf nog steeds niet bukken/tillen en ik slaap nog altijd met mijn oogschelp op. Gelukkig mocht ik wel stoppen met ibuprofen en mocht ik al 1 druppel minder gebruiken per dag. Pijn heb ik ook niet, dus da's wel positief.

Ik zal toch blij zijn als ik weer bij mijn eigen oogarts hier in de stad kan gaan, dan kan ik zelf autorijden en hoef ik niet steeds andere mensen te vragen. Naar Leuven rijden durf ik niet.

Maar alweer genoeg over mij. Deze blog gaat natuurlijk over Sunny ๐Ÿงก.

Die pontificaal in het midden van het bed ging liggen ๐Ÿ˜‚. Waardoor ik me afvroeg waar ik zou moeten slapen ๐Ÿ˜.


Lief luilakje ๐Ÿ˜.



Wat, is het morgen al maandag ๐Ÿ˜ฎ?


Schiet eens op met mijn ontbijt ๐Ÿคจ!


Ik kan het al bijna proeven ๐Ÿ˜‹.


Bunny Butt ๐Ÿฅฐ.


Effe een opfrissingscursus "paashaas" gevolgd ๐Ÿฅฐ๐Ÿฐ๐Ÿ‡.


Ik fluisterde lieve woordjes in haar oor ๐Ÿฅฐ.


Maar ze negeerde mij en nu spreek ik niet meer tegen haar ๐Ÿ˜’. ๐Ÿ˜„


Sorry, ik bedoelde het niet zo ๐Ÿ˜‰.


Hoe mooi is dit muziekdoosje ๐Ÿ˜?


Van de week sprong Sunny in de kooi terwijl ik ze aan het poetsen was en begon te drinken. Dat vroeg om een film momentje ๐Ÿ˜‰.

Verder heb ik nog spannend nieuws al kan ik er nu nog niets over vertellen. Dus eigenlijk heb ik NU nog geen nieuws maar vanaf 1 mei wel ๐Ÿ˜‰. Kan alvast vertellen dat het met fotografie te maken heeft!

Afgelopen week kwam ik 2 mooie hondjes tegen tijdens mijn wandeling in Park Haffmans. Een Japanner en een Chinees ๐Ÿ˜„. M.a.w. een Shiba Inu Tsuki en Chow Chow Boe Boe.

Uiteraard vroeg ik weer of ik foto's mocht maken en de baasjes waren erg blij met de foto's ๐Ÿ˜Š.






En hoe deze foto's tot stand kwamen: baasje die de aandacht trekt van Tsuki ๐Ÿ˜„.


Op 17 maart voelde ik me ook weer fit genoeg om met een wandeling van Natuurpunt mee te gaan. Er kwamen ook kinderen, vandaar dat ik het tempo aankon ๐Ÿ˜„.

Het voeren van de Galloways was een mooie en unieke belevenis! Dit vind ik de meest sprekende foto, de rest vind je in dit fotoalbum: 

https://photos.app.goo.gl/5vF26Z8vGZRyVMR86

Tot slot nog wat natuurfoto's, nog steeds niet zo heel veel omdat de ogen en benen nog niet echt mee willen.

Natuurfoto's: https://photos.app.goo.gl/Nw8KdiYNkC3G27wo6

maandag 11 maart 2024

Operatie achter de rug!

Zo, operatie en controle achter de rug, opgelucht! Even proberen een kort verslagje te maken ๐Ÿ˜‰.

Ik was kalmer dan ik had verwacht toen ze mij begonnen voor te bereiden, hartslag was maar 70. 

Ze lopen bij mij altijd tegen dezelfde problemen aan. Dunne polsen dus dat armbandje moet flink ingekort worden ๐Ÿ˜. Te dunne aders in de hand, dus infuus in de elleboog plooi. Met nog een Xanax ter ondersteuning en onder een heerlijk warme deken werd ik binnen gereden en kon de chirurg beginnen.

De injectie van de lokale verdoving (in de oogkas) was deze keer niet zo pijnlijk als vorige keer (was ook een andere chirurg). Tijdens de operatie hoorde ik haar soms wel zuchten en het verliep niet geheel zonder complicaties. Omdat ik pijn voelde, werd ik 3x bij verdoofd en het implantaat paste niet goed omdat er in mijn oogkas te weinig plaats was (alles is blijkbaar klein aan mij ๐Ÿ™„). Dus ze is moeten herbeginnen. Het oog heeft ook wat gebloed en dat zie je nu nog in de buitenste ooghoek boven en beneden. Maar na 2 uren zat het erop en mocht ik - met veel gaas en een schelp over mijn oog - nog een uurtje 'bekomen' in de nazorgkamer. Daar kreeg ik wat te eten/drinken en daarna mocht ik me weer omkleden en kon ik naar huis. Naar mijn geliefde Sunny die blijkbaar vond dat ik vreemd rook want hij kwam niet tegen mijn gezicht liggen zoals gewoonlijk ๐Ÿ˜•.

De volgende dag mocht ik zelf het verband eraf halen, want ik moest beginnen met ontsmettende oogdruppels. En ik moet ook ontstekingsremmers nemen, gezien de vele oogspierontstekingen in dat oog. Namiddag op controle en dat vond ik toch spannend, ik wilde heel graag horen dat mijn oogdruk gedaald was en dat de klep werkte. Een uur na mijn afspraak hadden de dokters eindelijk tijd en kreeg ik het verlossende nieuws. De oogdruk was zelfs maar 1! (normaal is tss 10 en 21). Maar dat zien ze wel vaker vlak na een operatie, komt in de loop van de volgende weken normaal wel goed, was bij de vorige operatie ook zo. Voor de zekerheid hebben ze nog een echo genomen, maar de oogbol was mooi rond gevormd en vertoonde geen deuken, dus mijn oog kan die lage druk aan.

En... ik heb tot nu toe niks verloren aan gezichtsveld. De 5% die ik kon zien, zie ik nog. Wel heel wazig momenteel en enkel ver zicht met veel contrast tussen licht en donker. Maar dat zal ook vast goedkomen.

Al bij al ben ik tevreden, dankbaar en opgelucht dat het achter de rug is ๐Ÿ˜Š! En nu maar hopen dat dit implantaat jร ren mag blijven werken!

Bij de 2de controle (na 1 week) waren ze toch wat ongerust over de oogdruk. Die is nog steeds te laag (2) en ze zijn bang dat het oog zal "inklappen". Ze waren ook bezorgd over de hoeveelheid bloed, blijkbaar hadden ze verwacht dat dit sneller zou verdwenen zijn.
Tja, ik genees sowieso trager dan 'normale' mensen dus dit zal ook tijd nodig hebben.

Er staan de komende weken nog 2 controles gepland, duimen maar dat ik positief nieuws krijg ๐Ÿ™.

Maar nu over naar het eigenlijke onderwerp waar mijn blogs altijd over gaan: Sunny ๐Ÿ’›.

Hij vindt het maar niks, dat ik me niet meer mag bukken om hem te knuffelen. En nu heb ik ook nog een complicatie opgelopen aan de knieรซn (geen idee waardoor), maar die zijn dik en stijf. Dus door de benen buigen, kan momenteel ook niet, zucht... 

Soms MOET je gewoon iets hebben wat Action verkoopt ๐Ÿ˜.


Hij is zelf ook verbaasd ๐Ÿ˜„.


Eindelijk weer wat zon!





Ik bespeur een luie trend ๐Ÿ˜๐Ÿ˜ด.






Mijn vriendin Nancy kwam dit cadeautje brengen na mijn operatie. Een heerlijk superzacht konijnen dekentje ๐Ÿ˜Š. Dat uiteraard meteen werd ingepalmd ๐Ÿ˜.


Hij is er zo te zien hรฉรฉรฉรฉรฉรฉl blij mee ๐Ÿ˜„๐Ÿ˜๐Ÿ’˜.

Tot slot wat natuurfoto's. Van voor de operatie, van hier in de tuin en van een mini wandeling na de operatie. 

https://photos.app.goo.gl/YMUx4dAgauWCGgEcA

Hopelijk zal mijn lichaam snel herstellen want ik sukkel nu al sinds november 2023... Het ene was nog niet gedaan of het volgende diende zich al aan. Mijn wandelingen bij Natuurpunt heb ik ook even on hold moeten zetten, het kan nu eenmaal niet anders.