zondag 19 oktober 2014

Welkom Indy!

Sinds woensdag woont dit adembenemend mooi meisje bij mij Very Happy. Heb haar meteen laten castreren maar ze herstelt goed. Ze zou mensenschuw zijn, maar dat valt enorm mee, de 2de dag maakte ze al maalgeluidjes bij het aaien en ze komt vaak aan mijn neus snuffelen en ik mag dan een kusje op haar snoet geven. Sinds gisteren springt ze ook zelf uit de kooi en verkent ze de keuken. Ze is nu 8 maanden oud en was bestemd voor de slacht wegens 'afwijkingen'. Zo heeft ze bv. geen snorharen. Helaas heeft ze bijna 1 kg (!) overgewicht, maar dat gaat dik in orde komen hier Wink. Btw: haar naam betekent mooi/schitterend en dat is ze ook! Ze is zoooo fluweelzacht... Het is een lang gekoesterde droom van me om een rex met castor kleur te hebben. Ik hoop dat we een lang en gelukkig leven tegemoet gaan Smile.
Meer informatie en foto's over haar vind je op haar eigen webpagina.


Euh... Daar dient het huisje niet voor Indy Confused.




Het is niet de bedoeling dat ik haar koppel met Snowy, hij is 10 jaar ouder, blind en sukkelt met zijn gezondheid. Terzijnertijd zal ze een vriendje krijgen, maar eerst wil ik haar beter leren kennen.
Ze woont nu in de keuken en zo kunnen we elkaar toch zien als ik in de woonkamer ben.


Snowy toont overigens totaal geen interesse in haar! Ik liet hem aan mijn handen snuffelen toen ik haar pas geaaid had, hij rook eens even en ging toen verder waarmee hij bezig was.
Het gaat momenteel niet zo goed met hem. Hij blijft nu continu in de rui. Misschien is dit het effect van de gepelde zonnebloempitjes? Voorheen verhaarde hij enkele weken om dan weer enkele weken stil te vallen. Ik hoop dat hij nu eens flink door verhaart en dat het dan ook stopt!

Hij geniet van het najaarszonnetje Smile.


Wat een houding om te eten... Rolling Eyes.


Hij eet zo lief met zijn linkerpootje Smile.


Ondanks zijn grijze oogjes, vind ik hem nog altijd zo mooi Very Happy.


Met Chica gaat het goed Smile! Geen mood swings, geen broeds gedrag meer. We kunnen weer opgelucht ademhalen voor een half jaar.


Het is weer notentijd en Sproetje is er dol op. Ze krijgt regelmatig een halve walnoot die ze door de buis naar haar nestje sleept Smile.


Van Dotje even geen foto's, maar dat probeer ik volgende keer goed te maken. Het is erg druk in huis nu met 5 diertjes Wink.

zondag 5 oktober 2014

Dierendag 2014

Al de hele dag zonder internet gezeten, dan merk je pas hoe afhankelijk je bent Confused.

Ook deze keer is de eer aan Chica om de blog te beginnen. Afgelopen dinsdag gebeurde waar ik al bang voor was, ze legde een windei Sad. Leggen is niet helemaal juist, ze zat boven op haar kooi en liet het gewoon op de grond vallen. Wellicht voelt het voor haar niet aan als een ei en ging ze daarom niet op de bodem zitten. Het spatte natuurlijk meteen uit elkaar. 


Ik controleerde dadelijk haar cloaca en er was gelukkig geen prolaps te zien, oef! Maar omdat haar ontlasting waterig bleef, bleef ook de angst dat er nog een ei zou komen. Maar geleidelijk aan werd haar ontlasting vaster en vrijdag was het dan zo ver, ik kon een nieuw implantaat laten zetten. Ik stond er niet om te springen, maar het moest. Ik mocht foto’s nemen, zo kunnen jullie het ook mee volgen. 

Hier gaat ze onder narcose, ik ben de hele tijd op haar ademhaling blijven letten. Soms gebeurt het immers dat die stilvalt Sad


De vogelarts doet alcohol op de plek waar het implantaat zal komen. Niet alleen om te ontsmetten, maar ook om de huid zichtbaar te maken. 


De dikke naald met het implantaat gaat erin, dit moet pijnlijk zijn Sad


Zo lag ze nog enkele minuten buiten westen, nadat het kapje werd afgenomen. Altijd een eng moment. 


Daarna is ze nog 2 minuutjes duizelig geweest en toen had ze weer praatjes Laughing. Toen we thuis kwamen, heeft ze meteen gegeten en is ze haar veertjes beginnen poetsen.  


Ze schreeuwt wel nog als ze de plaats aanraakt waar de naald is ingegaan. Sorry meisje, maar het is echt voor je bestwil. Voor het overige zit ze nog vaak op de bodem te broeden op niets. Ze eet gelukkig wel goed. Het duurt 2 weken voor het implantaat begint te werken. Ik ben benieuwd of ik nu ook weer moodswings ga zien. Al bij al dus geen leuk dierendagcadeautje voor mijn poppeke. Gezien ik haar geen plezier doe met snoep of speelgoed, kreeg ze extra knuffeltjes van mij. Sowieso krijgt ze elke dag haar geliefde cracker, pompoenpitten en een stukje trosgierst. 


Wie wel plezier beleeft aan snoep en speelgoed is Dotje. Goh, dat klein bolletje is echt van niets bang en supernieuwsgierig. En laten we eerlijk zijn: superschattig! Kijk vooral naar de laatste foto met haar lieve voetjes. Was een lucky shot hoor Wink






Ook Sproetje genoot van de garnalenknaagstaaf, maar een foto maken van haar is een ramp. Zodra ze mij ziet of hoort, komt ze aandacht vragen en denkt ze dat ze uit de kooi mag. Of ze gaat er met haar dikke kont voor zitten Laughing


Deze foto is beter gelukt, lekkere veldsla smullen. 


Snowy kreeg natuurlijk ook een gezonde traktatie, maar echt een groot succes kan ik het niet noemen. Misschien omdat hij momenteel weer hevig verhaart en minder goed eet. 


Ik denk trouwens dat hij echt volledig blind is nu. Hij reageert niet meer op schaduwen en zelfs in de volle zon knijpt hij zijn oogje niet meer dicht. 


Maar hij kan toch oh zo lief bij me onder een dekentje liggen … 


Vanmorgen deed hij trouwens zo iets lief!!! Ik ga altijd op mijn knieën bij hem op het vetbed zitten voor ons knuffelkwartiertje. Een ontspannend momentje om de dag te beginnen, nadat ik hem een hele nacht hem moeten missen Wink. Hij geeft me likjes, ik knuffel hem plat en geef hem ook kusjes. Hij legt dan altijd zijn hoofdje plat op de grond, knijpt zijn oogjes dicht en geniet met volle teugen. Maar vandaag legde hij plots zijn hoofdje op mijn knieën en ik moest zijn hoofdje aaien. Toen ik kramp kreeg en even anders ging zitten, duwde hij zowaar zijn hoofdje tussen mijn knieën! Mijn lief knuffelknulletje . Net als ik denk dat ik niet nog meer van hem kan houden, doet hij dit.