zondag 28 september 2014

Zorgen om de oudjes

Een update over Chica. Ze is nog steeds niet de oude Sad. Meteen na de eerste dosis antibiotica voelde ze zich al beter. Dat kan gewoon niet, zo snel werkt AB niet. Daarom bleef ik het akelige gevoel houden dat ze iets anders onder de leden had, dat men niet heeft opgemerkt op foto's of in de stoelgang. Hoewel ze vrij actief is, babbelt en zich meteen op eten stort; gedraagt ze zich toch niet normaal. Ze slaapt afwisselend op 1 en 2 poten (1 is goed, 2 niet). Ze is weer flink bijgekomen, té veel, ze weegt weer 132g. Af en toe nog de geknikte staart, op de bodem scharrelen en sinds gisteren deze ontlasting. 


Dit wijst erop dat er een ei onderweg is. Ik zie echter niets zitten in haar buikje. Dus ik wacht gespannen af en hoop dat ze niet weer een prolaps zal krijgen Sad.
Ik moet de antibioticakuur afmaken (morgen de laatste keer) en dan pas kan ik een implantaat laten zetten. Als het überhaupt al mag en kan. Ik wacht nog op adviezen van UGent en vogelarts Van der Horst. Het medicijn geven vind ik nu ook eng, ben zo bang dat ik het eitje (als er al eentje zit) kapot maak door haar te fixeren.

Nochtans, als je haar 's morgens ziet, geloof je niet dat er iets aan de hand is.


En ook deze blik in haar ogen is bemoedigend.


Dit waren de foto's die bij de DA genomen zijn, daarop zie je duidelijk de gezwollen lever en kleine luchtzakken.



Ook om Snowy maak ik me zorgen want net toen ik bovenstaand aan het typen was, ligt hij plots te spartelen in zijn kooi. Geen idee wat eraan vooraf gegaan is. Maar ik zag Fluffy weer voor mij die ook niet meer overeind raakte Sad. Heel sporadisch heeft hij last van zijn achterpootjes, hij is ook wat spiermassa verloren. Hij huppelt nauwelijks nog en zijn dagritme is veranderd. Vroeger was hij voormiddag en na 18u actief. Nu rust hij de hele voormiddag in zijn kooi en af en toe eet hij eens wat. Namiddag eet hij beduidend meer en speelt hij met zijn knabbelrol en -huisje. 's Avonds komt hij dan weer uren lekker bij mij onder de deken liggen. Ik ben zo bang dat het spartelen of struikelen zal gebeuren als ik niet thuis ben Sad. Hij loopt nog steeds los in huis, ook als ik weg ben, maar ik vraag me af of dit nog wel veilig is... Confused.

Hij trekt het zich gelukkig allemaal niet aan (in tegenstelling tot zijn baasje) en geniet van de kleine dingen in het leven zoals een avondzonnetje Smile.


Zijn knabbelrolletje heeft hij helemaal tot achter mijn bureaustoel gesleept Laughing.


Sinds kort heb ik ein-de-lijk weer een webshop gevonden die bio hooi verkoopt, zijn favoriet. En smullen dat ie doet Razz.


's Morgens is dit ons knuffelplekje. Soms steekt hij dan zijn hoofdje onder de zetel zodat ik mijn handen vrij heb voor de rest van zijn lichaampje Laughing.


En 's avonds ligt hij altijd naast zijn slof en moet ik hem daar knuffelen. Hij legt vaak zijn linkervoetje in mijn hand, nu legde hij het op het varkentje Very Happy.


Mijn konijnen-obsessie is nog uitgebreid met dit schattig bloempotje Wink.


En zelfs de schaduw in huis is dol op konijnen Cool.


Bij het opruimen kwam ik dit oud hamsterhuisje nog tegen. Te klein voor syrtjes maar perfect voor Dotje Very Happy.




Van Sproetje heb ik even geen foto's gemaakt. Maar dat maak ik volgende week goed als iedereen zijn cadeautje voor dierendag krijgt. Ik hoop dat ik dan beter nieuws over Chica en Snowy kan brengen.

zondag 21 september 2014

Chica weer ziek

Ik zag het al aankomen en ja hoor, zoals verwacht werd ze - natuurlijk net in het weekend - ziek Sad. Ik dacht aan legnood omdat alles erop wees dat er een ei zou komen. Het broedse gedrag op voorhand, haar gewichtstoename, haar andere geur... En nu zat ze zwaar te ademen met een geknikte staart. Ik wilde natuurlijk niet afwachten en kon om 10u30 bij de vogelarts terecht. Ik was van plan meteen een nieuw implantaat te laten plaatsen.


In de wachtkamer was ze zo zielig, ze zocht de hele tijd steun bij mij en ik heb haar de hele tijd geknuffeld.

Hij voelde echter geen ei zitten, ook geen windei. Daarom onderzocht hij eerst haar ontlasting: geen parasieten, maar een bacterie. Deze was slechts heel miniem aanwezig en was eigenlijk geen indicatie om zich zo slecht te voelen.
Toen besloot hij toch een röntgenfoto te maken (waarvoor ze weer onder narcose moest) en daarop was een vergrote lever te zien die de luchtzakken dichtkneep Sad. Waarom ze een grote lever had, kon hij echter niet vertellen. Het zou hormonaal kunnen zijn.
Ik heb de foto's nog niet gekregen, maar natuurlijk wel ter plekke gezien. En als ik ze vergelijk met de foto's toen ze het windei had, zagen ze er ongeveer hetzelfde uit. Toen had ze ook hele kleine luchtzakken en een massa in de buik.
De vogelarts zag hogerop ook nog een schaduw zitten dat een ei zou kunnen zijn. Maar het had zeker nog geen schaal en het zat nog vrij hoog.

Het enige wat ik nu kan doen, is 10 dagen antibiotica geven en afwachten. Vreemd genoeg voelde ze zich enige tijd na de eerste antibioticaspuit al beter. Ze ging vanzelf eten, nog niet heel veel, maar dat vond ik al een opsteker. Ze poetste haar veertjes ook uitgebreid.


Gisterenavond de 2de dosis gegeven en vanmorgen was ze heel actief en helder. Nu zit ze echter weer wat zwaarder te ademen en ze is heel stilletjes.

Mocht ze dit overleven en nog broeds gedrag vertonen, dan krijgt ze binnen 2 weken een nieuw implantaat. Maar eerst afwachten of de antibiotica aanslaat en of er toch nog eitjes zullen komen.

Duimen jullie mee voor mijn poppeke?

zaterdag 13 september 2014

Eindelijk vakantie

Mijn vakantie begon op 1 september, net na mijn vorige blog. Wat een verademing om meer rust en minder pijn te hebben Smile! En het belangrijkste: eindelijk meer tijd om van mijn lieverdjes te genieten Very Happy.

Snowy was alleszins al meteen mee in relax modus. Hij geniet volop van de extra aandacht en knuffeltjes Very Happy.


Hij eet nog steeds niet zoals het zou moeten. Eigenlijk eet hij alles goed, behalve zijn brokjes. Gelukkig zijn die ook minder belangrijk, maar hij weegt zo weinig dat ik hem toch graag weer meer brokjes zou zien eten. Hij blijft wel stabiel op 775 g hangen, maar hij voelt zo mager aan Sad. Ik hoop dat hij weer vlug zijn wintergewicht van 860 g bereikt. Zijn keutels blijven goed, gelukkig maar. Ik merk wel dat zijn darmwerking trager is dan anders. Hij laat altijd 2x per dag zijn blindedarmkeutels liggen om ze dan later op te eten. Die keutels komen later dan gewoonlijk.

Op facebook las ik dat iemand haar bejaard konijntje (ook ruim 10 jaar) gepelde zonnebloempitjes geeft. Sinds vrijdag geef ik ook een theelepeltje per dag aan Snowy. Ik ben al blij dat mijn kieskeurig mannetje het lust! Ik hoop dat het zijn spijsvertering wat versnelt, dat hij er een glanzende vacht door krijgt en vooral, dat hij beter door de rui geraakt hiermee. Duimen maar Smile!
Mocht het werken, voeg ik deze informatie natuurlijk meteen toe aan mijn site.

Wat hij ook nog steeds lust: zijn 'pietamientjes' Wink, die hij bij voorkeur dichtbij mij en uit de hand opeet Very Happy.


Als het klopt dat Snowy in maart geboren is, is hij trouwens 10,5 jaar nu Very Happy. Daar mogen uiteraard nog heel veel jaartjes bij komen. Je ziet wel aan hem dat zijn vachtje er wat "flodderig" uitziet, maar lenig is hij nog altijd Wink.


Knabbelen aan zijn huisje houdt hem ook lenig. En dan zeggen ze dat konijnen geen knaagdieren zijn Laughing.
Hij heeft het huisje trouwens zelf omgegooid!




Er viel me iets op toen hij weer aan mijn voeten lag. Zien jullie het ook? De liefde straalt gewoon overal van mijn manneke af  .
De eerste foto is de originele.



Voor het overige slaapt hij enorm veel en diep. Ik ben blij dat hij naar zijn lichaampje luistert, de rui in combinatie met zijn ouderdom vergt immers veel energie. Maar ik mis zijn actieve persoonlijkheid van vroeger wel Sad.

Wie wel actief zijn, zijn Sproetje en Dotje Cool

Dotje is weer in haar karton-knabbel-periode en het wc-rolletje is inmiddels al gehalveerd. Al het karton moet mee naar het nestje, ze voelt blijkbaar dat de herfst eraan komt Wink.



Van herfst gesproken: Sproetje mocht even kennismaken met een gedeelte van mijn herfstdecoratie Smile.



En zoals ik van mijn stokstaartje gewend ben, ging mijn fotomodelletje even mooi poseren Very Happy.


Dagelijks kan ik mee gluren in haar slaap/voorraadkamer Smile.


Ook zij begint vreemde materialen te hamsteren Confused. I.p.v. de koord over te bijten, probeert ze het hele ding in haar wang te proppen. Die bal hing trouwens op, iedere nacht knaagt ze het koordje door en iedere morgen moet ik het ding herstellen Rolling Eyes.
Na dit filmpje heb ik het trouwens met veel moeite uit haar handjes en mondje getrokken, het leek wel touwtrekken met een hond Surprised.


Over Chica maak ik me alweer zorgen. Ondanks het implantaat dat hormonale schommelingen (zoals eieren leggen) moet voorkomen, is ze zich broeds blijven gedragen. Maar de laatste dagen wordt het wel héél erg Sad. Ze hangt wel 10 à 15 keer per dag te masturberen in deze houding, hierbij drukt ze haar cloaca tegen de tralies. Inventief is ze wel Confused.


Maandag bel ik eens naar de vogelarts om te vragen of het veilig is om al een nieuw implantaat te laten zetten. Er bestaat ook een nieuw supplement dat eieren leggen zou voorkomen. Maar het is een olie die ik moet mengen onder haar voer. Ik ben bang dat ze dan niet meer zal eten, ze is erg kieskeurig. Ze eet trouwens ook zaadjes en geen pellets. Ik vraag me af of het dan wel zin heeft om het onder het voer te mengen, want de olie zal zich rond de zaden zetten en de schilletjes eet ze natuurlijk niet op.

Ik vraag me ook af of dit gedrag komt omdat ze nu meer aandacht krijgt. Ik let nochtans goed op dat ik niet té veel met haar knuffel, net om dit gedrag te vermijden. Of ligt het aan het seizoen? Eind augustus/begin september was altijd de periode dat ze eieren begon te leggen.
Gisterenavond heb ik nog veel zitten opzoeken en blijkbaar verandert het implantaat het gedrag niet. Hopelijk is dat een logische verklaring en blijft het eieren leggen echt achterwege.

Ze is thans zo schattig als ze 's morgens op haar eten wacht.