zaterdag 13 september 2014

Eindelijk vakantie

Mijn vakantie begon op 1 september, net na mijn vorige blog. Wat een verademing om meer rust en minder pijn te hebben Smile! En het belangrijkste: eindelijk meer tijd om van mijn lieverdjes te genieten Very Happy.

Snowy was alleszins al meteen mee in relax modus. Hij geniet volop van de extra aandacht en knuffeltjes Very Happy.


Hij eet nog steeds niet zoals het zou moeten. Eigenlijk eet hij alles goed, behalve zijn brokjes. Gelukkig zijn die ook minder belangrijk, maar hij weegt zo weinig dat ik hem toch graag weer meer brokjes zou zien eten. Hij blijft wel stabiel op 775 g hangen, maar hij voelt zo mager aan Sad. Ik hoop dat hij weer vlug zijn wintergewicht van 860 g bereikt. Zijn keutels blijven goed, gelukkig maar. Ik merk wel dat zijn darmwerking trager is dan anders. Hij laat altijd 2x per dag zijn blindedarmkeutels liggen om ze dan later op te eten. Die keutels komen later dan gewoonlijk.

Op facebook las ik dat iemand haar bejaard konijntje (ook ruim 10 jaar) gepelde zonnebloempitjes geeft. Sinds vrijdag geef ik ook een theelepeltje per dag aan Snowy. Ik ben al blij dat mijn kieskeurig mannetje het lust! Ik hoop dat het zijn spijsvertering wat versnelt, dat hij er een glanzende vacht door krijgt en vooral, dat hij beter door de rui geraakt hiermee. Duimen maar Smile!
Mocht het werken, voeg ik deze informatie natuurlijk meteen toe aan mijn site.

Wat hij ook nog steeds lust: zijn 'pietamientjes' Wink, die hij bij voorkeur dichtbij mij en uit de hand opeet Very Happy.


Als het klopt dat Snowy in maart geboren is, is hij trouwens 10,5 jaar nu Very Happy. Daar mogen uiteraard nog heel veel jaartjes bij komen. Je ziet wel aan hem dat zijn vachtje er wat "flodderig" uitziet, maar lenig is hij nog altijd Wink.


Knabbelen aan zijn huisje houdt hem ook lenig. En dan zeggen ze dat konijnen geen knaagdieren zijn Laughing.
Hij heeft het huisje trouwens zelf omgegooid!




Er viel me iets op toen hij weer aan mijn voeten lag. Zien jullie het ook? De liefde straalt gewoon overal van mijn manneke af  .
De eerste foto is de originele.



Voor het overige slaapt hij enorm veel en diep. Ik ben blij dat hij naar zijn lichaampje luistert, de rui in combinatie met zijn ouderdom vergt immers veel energie. Maar ik mis zijn actieve persoonlijkheid van vroeger wel Sad.

Wie wel actief zijn, zijn Sproetje en Dotje Cool

Dotje is weer in haar karton-knabbel-periode en het wc-rolletje is inmiddels al gehalveerd. Al het karton moet mee naar het nestje, ze voelt blijkbaar dat de herfst eraan komt Wink.



Van herfst gesproken: Sproetje mocht even kennismaken met een gedeelte van mijn herfstdecoratie Smile.



En zoals ik van mijn stokstaartje gewend ben, ging mijn fotomodelletje even mooi poseren Very Happy.


Dagelijks kan ik mee gluren in haar slaap/voorraadkamer Smile.


Ook zij begint vreemde materialen te hamsteren Confused. I.p.v. de koord over te bijten, probeert ze het hele ding in haar wang te proppen. Die bal hing trouwens op, iedere nacht knaagt ze het koordje door en iedere morgen moet ik het ding herstellen Rolling Eyes.
Na dit filmpje heb ik het trouwens met veel moeite uit haar handjes en mondje getrokken, het leek wel touwtrekken met een hond Surprised.


Over Chica maak ik me alweer zorgen. Ondanks het implantaat dat hormonale schommelingen (zoals eieren leggen) moet voorkomen, is ze zich broeds blijven gedragen. Maar de laatste dagen wordt het wel héél erg Sad. Ze hangt wel 10 à 15 keer per dag te masturberen in deze houding, hierbij drukt ze haar cloaca tegen de tralies. Inventief is ze wel Confused.


Maandag bel ik eens naar de vogelarts om te vragen of het veilig is om al een nieuw implantaat te laten zetten. Er bestaat ook een nieuw supplement dat eieren leggen zou voorkomen. Maar het is een olie die ik moet mengen onder haar voer. Ik ben bang dat ze dan niet meer zal eten, ze is erg kieskeurig. Ze eet trouwens ook zaadjes en geen pellets. Ik vraag me af of het dan wel zin heeft om het onder het voer te mengen, want de olie zal zich rond de zaden zetten en de schilletjes eet ze natuurlijk niet op.

Ik vraag me ook af of dit gedrag komt omdat ze nu meer aandacht krijgt. Ik let nochtans goed op dat ik niet té veel met haar knuffel, net om dit gedrag te vermijden. Of ligt het aan het seizoen? Eind augustus/begin september was altijd de periode dat ze eieren begon te leggen.
Gisterenavond heb ik nog veel zitten opzoeken en blijkbaar verandert het implantaat het gedrag niet. Hopelijk is dat een logische verklaring en blijft het eieren leggen echt achterwege.

Ze is thans zo schattig als ze 's morgens op haar eten wacht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten