vrijdag 31 december 2010

Chica aan de beterhand

Dank je wel aan iedereen voor de steun, het duimen en kaarsjes branden. Het heeft geholpen want Chica lijkt aan de beterhand te zijn. Ze eet weer zelf, nog niet zoveel als normaal maar dat komt wel. Ondertussen zullen we dwangvoeren als het nodig is. Ze is ook niet meer zo slaperig en spendeert veel tijd met haar veertjes schoon te maken. Naar mij toe wordt ze ook weer wat liever. Tot en met maandag moet ze nog antibiotica krijgen. Het eindejaar belooft dan toch nog goed te worden.
Hierbij willen wij iedereen een geweldig, gezond en gelukkig 2011 wensen vol dierenliefde!
P.S.: 2011 is het jaar van het konijn in de Chinese astrologie ;-).

woensdag 29 december 2010

Chica is ziek :(

Zei ik vorige keer nog dat het allemaal wat veel aan het worden was voor Chica's lichaampje, nu komt het uit :(.
Sinds Kerstdag is mijn lief meisje ziek geworden. Toen ik thuiskwam van een etentje bij mijn schoonouders, merkte ik dat ze niets gegeten had. Dat doet ze wel vaker als ze stress heeft (lees: als we haar alleen achterlaten) maar de volgende dag at ze ook nauwelijks. De afgelopen weken heeft ze zich ook meermaals zo slecht gevoeld en toen kwam er telkens een ei maar dat leek nu uit te blijven.
Maandag at ze nog steeds weinig en af en toe schudde ze met haar kopje. Die avond merkte ik dat haar kopveertjes wat aan elkaar plakten en ze rook anders, ik dacht de geur van een ontsteking te herkennen.
Dinsdag ben ik dan meteen naar een vogelkundige dierenarts geweest. Ze had geen ei klaarzitten maar haar ontlasting zat wel vol bacteriën (ik kon mee volgen op de monitor die met de microscoop verbonden was) en wellicht heeft ze nu ook kropontsteking erbovenop. Soms kunnen die snoep/knaagstaven de oorzaak zijn van kropontsteking. Het spreekt voor zich dat ze die vanaf nu nooit meer krijgt! En de bacterie in haar ontlasting zou door eieren leggen en verlaagde weerstand kunnen komen. Ze verliest nog steeds veertjes dus het is erg veel voor haar lichaampje dat al op leeftijd begint te komen.
Zaterdag heb ik haar nog gewogen en toen woog ze opnieuw 120g. De voorbije weken was ze afgevallen tot 114g. Ik dacht toen dat het met eieren leggen te maken had maar wellicht was ze toen al een beetje ziek.
Echt braken en veel voer opgeven (symptoom van kropziekte) doet ze niet. Heel af en toe schudt ze met haar kopje en komen er wat zaadjes vermengd met slijm uit. De dierenarts voelde ook geen verharde of vergrote krop. Dus het is niet helemaal duidelijk wat ze precies heeft.
Hij heeft haar een vitaminenspuit gegeven en we moeten nu antibiotica geven (2x/dag gedurende 7 dagen) en 3x/dag dwangvoeren, ongeveer 2 spuitjes van 1ml per keer. Omdat ze na 1 spuitje weigert te slikken, voeren we haar iets vaker maar minder in hoeveelheid.
En terwijl ze vroeger helemaal niet beet, begint ze nu flink door te bijten. Dus draaien we haar in een handdoek om medicijnen te geven en te dwangvoeren. Daardoor spartelt ze ook minder. Ze is nog altijd sterk en actief, ook de dierenarts was verbaasd. Hij had verwacht een veel ziekere vogel te zien toen ik de klachten eerst aan de telefoon beschreef.

Omdat ze mijn vriend sowieso niet zo aardig vindt (en omdat ik kracht in mijn handen mis), neemt hij het dwangvoeren enz. volledig van me over. Ik doe alleen de "leuke" dingen zoals haar knuffelen en haar kopveertjes schoonmaken. Ze hangt onder de slijm/het dwangvoer en dat zal nog even zo blijven.
Toch ging ze gisterenavond uit zichzelf al een beetje zaadjes eten. Niet zoveel als gewoonlijk maar het is een begin. Daarna maakte ze de knarsende tevredenheidsgeluidjes dus daar was ik heel blij mee! Ze wil ook nog altijd haar veertjes poetsen en slaapt op 1 pootje, dat zijn goede tekens.
Vanmorgen voelde ik geen opgedroogd slijm op haar kopje maar net bij het knuffelen schudt ze even met haar kopje en kwam er wat slijm met onverteerde zaadjes uit. Gelukkig niet zoveel als ze gisteren gegeten had. Ook in de kooi vond ik geen braaksporen dus hopelijk is dat een teken van beterschap.
Na 3 dagen zou ik verbetering moeten zien. Dus als ze vrijdag niet beter is, ga ik terug naar de dierenarts. Duimen jullie mee dat ze snel weer helemaal beter zal worden en dat ze gezond aan het nieuwe jaar mag beginnen?
Een zielige foto van een zielige Chica die gedwangvoerd wordt :(.

zondag 26 december 2010

Knagers Kerst

Uiteraard zijn de nijntjes weer lekker verwend geweest. Ze hebben geen benul van feestdagen maar vinden het wel leuk om extraatjes te krijgen. Chica heeft ook gesmuld van trosgierst maar wilde niet op de foto. Mijn fotomodelletjes natuurlijk wel :).

Wat is er leuker dan je eigen eetbare Kerstboom?



De vulbare knabbelboom is niet zo een succes, ook niet met lekkers erin. Misschien tonen ze na enige tijd wel interesse, dat gebeurt soms.



Gelukkig vinden ze hun ander speelgoed wel interessant: een touwballetje. Ik durf het niet te lang geven want er wordt gretig gegeten van de koord. En het is uiteraard niet de bedoeling dat ze hiermee hun buikje gaan vullen.





Geen foto van Chica dus, ze wilde niet meewerken. Momenteel is ze flink in de rui en dat is een vreemd tijdstip. In de herfst is ze niet in de rui gegaan maar is ze meteen eitjes gaan leggen. Dus ook dat proces is verstoord. Of komt het misschien door de donkere dagen nu? Toch vertoont ze af en toe nog balts gedrag hoewel de eierstokken inactief zouden moeten worden tijdens de rui. Ik heb de indruk dat het allemaal wat veel wordt voor haar lichaampje maar ik kan niet meer doen dan vitaminen bijgeven. Voor het overige krijgt ze al alles wat ze nodig heeft. Ik hoop dat haar lichaam snel weer in balans komt.

Voor ik het vergeet, wil ik iedereen bedanken die ons een Kerstkaartje stuurde. Ik heb nog nooit zoveel kaartjes met konijnen erop gehad. Very Happy

zondag 19 december 2010

Kerststemming is er al

De Kerstboom is versierd, buiten een idyllisch landschap met sneeuw... Kerstmis komt stilletjes aan dichterbij en ook de nijnen zijn blij met het warme gevoel dat daarbij hoort. Vooral het gevoel van een warm, knuffelig kerstrendier :). Ze zijn er dol op en vooral Fluffy lebbert het beestje helemaal af :).



Nog even een update over Chica: Vorige week schreef ik dat ze met moeite het 1ste eitje van het volgend nestje had gelegd. Ze ging er echter niet op broeden. 2 dagen later werd ze weer zo suf, eigenlijk zou toen het 2de eitje moeten komen maar dat gebeurde niet. Dat lag er pas een dag later, in een andere hoek en het was beduidend kleiner. De schaal was wel beter van kwaliteit. Intussen had ze haar eerste eitje zelf half verorberd, alweer!



Haar lichaam vraagt duidelijk andere kalk dan ik haar kan geven. Ook het 2de eitje wordt niet bebroed en sindsdien heeft ze geen eieren meer gelegd. Het baltse gedrag is ook voorbij dus ik ga er vanuit dat haar eierstokken voorlopig even rusten. Eigenlijk hoop ik dat het nu voorgoed voorbij zal zijn, dat zal de toekomst uitwijzen. Ze is alleszins weer haar oude zelf: actief, ondernemend en soms ondeugend. Daarnaast kan ze ook heerlijk stil zitten slapen. Wat ik dan vooral mooi vind, zijn de "bakkebaardjes" naast haar snaveltje :).



Tenslotte nog leuk nieuws: iemand wie ik geholpen heb met het koppelen en gedrag van konijntjes, heeft me van de week een heel mooi kerstcadeau gestuurd. Die knabbelrol waar de nijnen zo dol op zijn zat er in en dat kwam goed uit want sinds gisteren is hun vorige helemaal op. Verder zat er nog Science Selective voer in, lekkere kruiden en trosgierst voor Chica. Kortom: mijn boefjes worden ook verwend door anderen en daar ben ik superblij mee! Ik weet dat ze een trouwe lezeres is van deze weblog dus ze zal dit bericht vast wel zien: nogmaals hartelijk bedankt voor dit prachtige cadeau!

zondag 12 december 2010

Bezoek van de Sint

Mijn diertjes zijn blijkbaar braaf geweest want de Sint heeft lekkers in hun schoentje gestopt :). Chica durfde er niet mee op de foto.



De nijntjes natuurlijk wel en ze vonden het erg spannend...



... En héél lekker !





Samen smullen gaat ook, ook al is het ding van de tralies gerukt.



Bij Kerstmis zullen mijn brave boefjes vast ook cadeautjes onder de boom vinden :). Ligt het aan deze knabbelrol van JR Farm of aan de havervlokken die ik dagelijks geef? De nijnen zijn alleszins weer flink aangekomen :). 

Herinneren jullie zich nog dat ik vorige keer schreef over het vedermotje? Afgelopen week vond ik hem dood op de vensterbank. Jammer, ik vond het wel bijzonder om zo een speciaal diertje in huis te hebben.

Chica heeft me behoorlijk laten schrikken, alweer! Ze was aan het broeden op een nestje van 4 eieren. Iedere dag controleerde ik de eieren omdat ik 1 van de vorige keren een beschimmeld eitje had gevonden waarvan de schaal ontbrak bij de punt. Na 2 weken broeden begon ze weer interesse te verliezen, begon zich balts te gedragen en ook haar ontlasting werd waterig. Net als iedere morgen controleerde ik de eitjes en dit is wat ik zag:



Ik schrok me rot, de schaal was gewoon half weg gegeten. Natuurlijk nam ik het onmiddellijk weg want het is een broeihaard van bacteriën. Maar wel een teken dat haar lichaam kalk nodig heeft. Nochtans heeft ze alles wat ze nodig heeft: grit, sepia, piksteen, eivoer, groenvoer enz. Omdat ik een volgend nestje verwachtte (en zij geen interesse meer vertoonde), nam ik alle eitjes weg en maakte ik de kooi schoon. Verder heb ik een kippenei gekookt en de vermalen schaal aan Chica gegeven. Vroeger deden we dit ook met onze kippen zodat hun lichaam kalk kon opnemen. Ze at er een beetje van maar niet veel.

Vrijdag leek het mis te gaan, ze zat met geknikte staart wat er op wijst dat er een ei aankomt. Ik zag nochtans niets in haar buikje zitten. Enkele uren later was er nog steeds niets maar werd ze heel stil, dit was omstreeks 15u. Ze zat op de schotel op haar buik te slapen en leek door haar poten te zakken als ze wilde lopen. Zelfs mijn vriend mocht haar aanraken en dat is niet normaal! Ze gedraagt zich normaal gesproken heel vijandig tegen hem. Toch was er geen sprake van legnood omdat ze geen verstopping had, haar ontlasting kwam nog gewoon door en was niet meer waterig. De hele avond is ze stil geweest en wilde ze niet eten/drinken. Tot ca. 23u, toen leek ze heel even op te leven, kwam ze eten en drinken maar al gauw verviel ze weer in het suffe gedrag. 

Uiteraard heb ik slecht geslapen en ben ik 's nachts nog een keer gaan kijken. Ze zat nog altijd op dezelfde stok. Daar is ze zaterdag de hele voormiddag blijven zitten, er was geen beweging in te krijgen en nu mocht ik zelfs niet meer knuffelen. Ze bleef wel alert, had geen geknikte staart meer, zat niet bol maar ze sliep veel en at weinig. 

Rond 11u ging ik weer met haar praten en ik zei dat we naar de dokter gingen als ze zo ziek bleef. Hm, dit had ik eerder moeten doen. Plots komt ze in beweging, begint ze te eten, komt ze snoepen van haar cräcker en pompoenpit en ik mag weer knuffelen. Ze wilde zelfs op de weegschaal stappen en ze woog 120g, haar normale gewicht. Ik wilde net druivensuiker in haar drinkwater doen om haar wat energie te geven maar het was niet meer nodig. Ze werd met de minuut actiever, riep en klom veel, kortom: alles was weer normaal. Rond 17u. ging ze naar de bodem van de kooi en enkele minuten later lag er tot mijn verbazing toch een ei! De schaal is niet zo dik als ze zou moeten zijn maar het is tenminste geen windei. Dit is dus de oorzaak geweest van haar buikpijn en lethargisch gedrag.

Ik hou haar natuurlijk weer in de gaten maar hoop dat mijn ongerustheid binnenkort mag verdwijnen want de laatste tijd maar ik me veel zorgen om haar. Volgend jaar wordt ze 11 jaar (als ik het jaartal op haar ring mag geloven) en ik hoop echt dat ze zal stoppen met eieren leggen want het begint door te wegen op haar gezondheid. 

zondag 5 december 2010

Kennismaking met sneeuw

Omdat Fluffy en Snowy binnenkonijnen zijn die alleen in de lente/zomer buiten mogen spelen, vond ik het wel spannend om hen eens laten kennis te maken met het fenomeen sneeuw. Nadat ik de arme tuinvogeltjes gevoerd had, schepte ik een bakje verse sneeuw op en zette ik het binnen voor hun neus.
Fluffy was bedeesd zoals ik gewend ben van haar, Snowy beet zoals gewoonlijk de spits af. Hij deed het enkel iets té letterlijk want meneer plofte zijn neus erin en begon er meteen van te eten! Hij heeft zijn naam niet gestolen dus ;-).
Maar omdat ik weet dat het voor konijnen al niet gezond is om groenvoer rechtstreeks uit de koelkast te eten, leek ijskoude sneeuw me helemaal niet gezond voor zijn darmpjes dus heb ik de kom maar vlug weggenomen.

Het leverde wel een mooi plaatje op :).



Eigenlijk wilde ik een wc-tje vullen met sneeuw zodat ze het ook aan hun voetjes konden ervaren maar omdat Snowy onmiddellijk van sneeuw begint te eten, heb ik die plannen maar opgeborgen. Van gevoelige darmpjes gesproken: beide hebben ze even last gehad van plakpoep en verstopping dus heb ik nog wat minder voer gegeven. Ze bewegen nauwelijks nog, verbruiken dus minder energie en hebben daardoor ook minder energie nodig. Toch heeft dit gevolgen voor hun gewicht want ze zijn allebei nog wat grammetjes kwijt. Daarom heb ik besloten om wat vet- en eiwitrijker voer te gaan geven. Niet meer in hoeveelheid dus maar voer met meer calorieën. Ze krijgen allebei Science selective; Snowy de gewone, Fluffy de mature en vanaf volgende week ga ik Cuni Nature bijvoeren. Ze krijgen nu al een gedeelte Cuni Re-balance maar dat is 'light' voer. Blijkbaar kunnen ze toch wel wat extra gebruiken en dan maar hopen dat het niet resulteert in nog meer plakpoep, afwachten...
Zoals ik al zei, liggen ze veel en Fluffy ligt soms in een dusdanige houding dat ze niet meer goed rechtop kan door haar stramme achterhand. Afgelopen week dus ook weer maar toen ze wakker werd, ging het opstaan verbazingwekkend goed! Kijk dat achterbeentje in de lucht steken Smile.



Om af te sluiten wil ik nog iets vertellen over mijn 'nieuw huisdier'. Al enkele maanden fladdert hier een diertje rond dat ik nog nooit gezien had. Op Gardensafari vond ik dat het een vedermot betreft. Eigenlijk komen ze overwinteren in Zuid-Nederland maar dit exemplaartje is nog iets verder afgezakt. Ik heb geen idee wat het beestje eet (als ze überhaupt al eten in de winter) maar het voelt zich blijkbaar thuis hier ;-). Wat mij betreft mag het diertje hier gerust blijven, meestal zit het gewoon ergens tegen de muur. En dan hoop ik dat het hier mag overleven zodat het in de lente weer op pad kan gaan. Wij (mensen) gaan hem/haar alleszins laten leven, nu maar hopen dat de nijntjes en valkparkiet er ook zo over denken... (ter info, het insectje is slechts 2 cm groot).



Even iets helemaal anders: ik ben benieuwd wat de Sint zal brengen voor mijn boefjes, hun schoentje staat al klaar ;-). Als de goedheiligman tenminste niet weggewaaid, bevroren, ondergesneeuwd of doornat geregend is. De wortel voor het paard ga ik niet in de schoen stoppen want ik weet wie er dan mee aan de haal zal gaan... :)