zondag 26 mei 2019

Rouwproces

Het valt niet mee... De twijfel blijft. Ben ik te vroeg geweest? Of juist te laat? Heb ik iets over het hoofd gezien? Ik weet dat piekeren geen zin heeft, er is geen enkel antwoord dat me gemoedsrust zal geven πŸ˜”.

Het enige en laatste wat ik nog voor haar kon doen, was haar rustplekje mooi maken. En ik denk dat me dat wel gelukt is. Het engeltje staat symbool voor mezelf: ik die haar naar de hemel laat gaan 🌈.


Afgelopen maandag zette ik haar kooi en schotel op 2dehands. Dinsdag was de schotel al weg en woensdag was de kooi verkocht. Veel sneller dan ik had verwacht en ik ben blij dat ik ze niet eerder te koop heb gezet. Want anders zou ik het niet hebben aangekund.

Als eerbetoon aan mijn duifje met een kuifje: een filmpje met haar mooiste foto-herinneringen πŸ’”.



Voor Indy moet ik me sterk houden, al goed dat zij er nog is om me te troosten. Aan haar merk ik helemaal niets. Behalve dat ze rustiger is en geen last meer heeft van Chica's gekrijs.

Kusjes op haar zacht warm buikje werken erg troostend 😘.


Naar haar mooi bambi snoetje kijken ook 😍.


Nee, we kopen niet aan de deur πŸ˜„.


Hondje 🐢?


Genieten van de zon in allerlei zeer ontspannen poses 😊.







Ik heb een verschrikkelijk zwaar leven 😁.




Nieuw knaagproject πŸ˜€


Goeiemorgen allemaal πŸ˜ƒ.


Geeuw, ik ben nog moe 😌.


Kijk hoe groot ik ben 😊.


Oeps, betrapt 😏.


Ik ben een bloemenmeisje 🌸🌺😊.



Kijk mammie, ik doe de afwas πŸ˜„. (eetbak in drinkbak gegooid... πŸ˜‘).


Lebber, de sloffen van mammie zijn lekker πŸ˜‹.


Ik heb officieel een raar konijn... Wie lebbert er nu aan gaas πŸ˜•πŸ˜‚?




Zo blij dat ze weer buiten mag spelen πŸ˜ƒ!



Mei wordt vanaf nu een dubbele herdenkingsmaand. Chica op 9 mei en mijn lief sneeuwballetje zou zijn adoptieverjaardag op 30 mei vieren. Hopelijk zijn er veel worteltaartjes op de regenboogbrug. Hij is alleszins niet alleen om te vieren. Ik steek weer een kaarsje voor je aan. Ik mis je nog steeds, mijn liefste wattebolleke πŸ’”.


Ondertussen probeer ik mijn zinnen te verzetten en heb ik de vlinderkoepel hier in de buurt bezocht.

En mijn vriendin nam me mee om een heel bijzonder huisdiertje te bezoeken 😊. Zijn naam is Olli en hij is een albino wallaby weesje dat nu door mensen wordt opgevoed. 
Is hij niet super schattig 😍?



Door het mooie weer kon ik jonge spreeuwen zien uitvliegen en hoe moeder/vader voedsel zocht.









En raar maar waar: sinds Chica er niet meer is, zit deze duif 's morgens trouw op mij te wachten tot ik voer strooi. Zoals je ziet, is ze niet echt bang. Ik kan tot op ongeveer 2 meter afstand komen.



zondag 12 mei 2019

Vaarwel Chica...


Helaas ging het van kwaad naar erger met Chica. ik bespaar jullie de filmpjes.
Op 9 mei heb ik mijn poppeke naar de regenboogbrug laten gaan 🌈. Ze ging heel snel achteruit en ik wilde niet dat ze zou lijden. Ik hoop dat ze hier gelukkig is geweest en dat ze nu rust heeft. Het is hier zo stil, ik mis je verschrikkelijk meisje 😒.

Haar afscheidstekst op de website kun je hier lezen: http://www.knagers.net/rip.htm#Chica


Ik bracht allerlei veranderingen aan in de hoop dat het je zou afleiden, helaas. Zelfs van speelgoed was je ineens niet meer bang en plots at je ook de pinda's uit je voer.


Ik probeerde je iedere dag schoon te maken, maar het was dweilen met de kraan open 😟.


Je 'goede' kant, je was zo mooi... Maar ook zo verschrikkelijk mager 😞.


Ik was zo dol op jouw bakkebaardjes, maar de vieze kant heb je zelf losgepeuterd op de één of andere manier.


Ik nam je nog mee naar buiten. Ter afleiding of wist ik toen onbewust dat dit de laatste keer zou zijn dat je ervan kon genieten πŸ˜”?


Je gaf me tegengestelde signalen. Hoe kon je nu zo ontspannen slapen als je je niet goed voelde? Als ik dit zag, sloeg de twijfel over inslapen weer toe.


Maar als je dan dit ziet, het resultaat van 2 dagen voer opgeven, dan weet je dat het niet klopt. Ook jouw gewichtverlies en rusteloosheid klopten niet. De hoeveelheid slijm die gepaard ging met het opgeven, was ook excessief veel. 
Toch stonk het slijm niet en je had ook geen megabacterie. Ik heb pijnstiller/ontstekingsremmer, antibiotica en emeprid geprobeerd. Niets had effect 😟.


De laatste afscheidskusjes πŸ˜­πŸ’”...



Met ontzettend veel pijn in mijn hart liet ik je toch gaan. Steven liet je zachtjes inslapen met gas en vanaf dan wist je niets meer en was jouw lijden voorbij 😒, terwijl het mijne begon πŸ’”.
Steven knipte je ringetje door en nam wat gekleurde veertjes uit jouw wangen. Die heb ik nooit kunnen vinden als je in de rui was.
Hij zei ook dat jouw gedrag erg veranderd was. Je verzette je niet bij een onderzoek of medicijnen, je was stil en je liep niet meer zo fier rond in je transportkooitje.


Sinds gisteren ben je weer thuis πŸ˜”.
Jouw plekje is nog niet definitief, het pootafdrukje komt nog in een fotolijst, maar die moet eerst wit gemaakt worden. En er komt ook nog een engeltje bij, dat moet ik nog bestellen. Komt goed meisje, het voornaamste is dat je weer bij me bent.


Nog zo een gemis, alweer de 3de moederdag zonder haar. Ze was dol op haar zwerfkatjes, vandaar dit kaartje 😸.