zondag 26 augustus 2012

De veranderingen in Snowy

Sinds Fluffy er niet meer is, merk ik heel wat gedragsveranderingen aan Snowy. Gelukkig alleen maar goede Smile.
Twee weken geleden merkte ik dat hij naar de keuken wilde springen, daar is een opstapje van pakweg 16 cm. Maar hij durfde niet goed met die gladde tegels. Dus ik legde vlug 2 matjes neer en nog geen minuut later hoorde ik zijn kleine voetjes achter mij trippelen Very Happy. En hupsakee, meneer liep ook maar ineens naar het terras waar hij jaren niet meer wilde komen. Ik was tegelijk ontroerd en trots op hem!


Waarschijnlijk wilde hij er niet meer komen omdat zijn vriendinnetje niet meer mee kon. Ik zag hem vroeger vaak in de keuken rondjes draaien, alsof hij Fluffy wilde aansporen om hem te volgen. Maar ja, ze wilde het niet meer en vooral het laatste jaar kon ze ook echt die afstand niet meer lopen.

Toen het zo warm weer werd, lag Snowy hier voor pampus. Er zat geen spatje energie meer in ocharme. Hij kreeg ook weer moeite met zijn spijsvertering en at niet meer goed. Brokjes, natte groenten en zelfs kruiden konden hem niet bekoren. Ik ben blij dat die hitte voorbij is! Zoals jullie zien is hij flink in de rui en heeft hij een mooi 'rokje' Smile.
Ook dat is een verandering t.o.v. vroeger: hij laat zich nu - gelukkig! - veel beter plukken.

(let niet op de gele plekken, jullie weten dat hij niet meer helemaal zindelijk is Wink)




En 's avonds zitten we nog altijd gezellig samen Very Happy.


Hoewel mijn lief wollig pluizebolleke er dus alles aan doet om me te troosten, heb ik het nog vaak moeilijk met het verlies van Fluffy. Ik mis haar aanwezigheid, haar karakter, haar knuffels...

Maar het leven gaat door en ook Chica en Mika vragen aandacht. Vooral Mika kan er wat van Smile. Ondanks haar gevorderde leeftijd bruist ze nog altijd van energie. Ik hoop dat ze dit nog heel lang mag blijven doen Very Happy! Zij had gelukkig helemaal geen last van de warmte.


zondag 12 augustus 2012

Filmpjes Fluffy en Snowy

Ik wilde al een hele tijd een filmpje maken van mijn mooiste herinneringen aan Fluffy. Maar hoe kies je uit duizenden foto's de meest unieke? Ze hebben allemaal wel een speciale betekenis voor mij. Toch heb ik er 60 kunnen vinden die eruit sprongen. Omwille van haar schoonheid of omwille van de herinneringen die eraan vast hangen. Met gemengde gevoelens heb ik het filmpje gemaakt. Enerzijds mis ik haar nog altijd zo hard... Ik had geen idee dat die pijn zo lang kon aanhouden. Ik vind het nog steeds zo onwerkelijk dat ze er niet meer is. Anderzijds moest ik af en toe ook glimlachen. Om haar olijke bolle toet waar ik zo dol op was, haar mooie lange wimpers, haar donker snoetje, haar blik die de ene keer zacht en de andere keer ondeugend kon zijn, haar streken, het veelvuldig luieren in allerlei posities, hoe mooi ze paste bij Snowy (Duo Penotti bestaat niet meer Sad), onze band die sterker werd naarmate ze ouder werd...  Zucht... Ik mis mijn mollige knuffel... Sad


Begrijp me niet verkeerd: dat ik Fluffy mis, wil niet zeggen dat ik minder van Snowy houd. Integendeel, onze band wordt nu ook sterker. Hij is heel aanhankelijk geworden en geniet van de vele knuffeltjes. 
Wat het is met de rui dit jaar, weet ik niet. Maar hij blijft gewoon verharen, veel konijnen hebben er last van. En heel vreemd: een plek die al verhaard is (bv. zijn rugje) begint gewoon opnieuw. Ik overdrijf niet, gisteren haalde ik een handvol haren uit hem Shocked. Plukken laat hij nu gelukkig veel beter toe dan vroeger. Vandaag weegt hij 801g.
Vorige week heb ik trouwens een plasje kunnen opzuigen maar alles was normaal. Behalve de geur dus Wink.
Toch barst hij van de energie en hij kan zich ook prima alleen amuseren. Ik heb hem het laatste jaar zelden zo vrolijk gezien, nu zie ik het bijna dagelijks. Lief van hem om mij zo om te beuren Smile.
Van de week zei ik nog tegen een vriendin dat het zo goed als onmogelijk is om zijn racebuien op film vast te leggen. Nu is het me per toeval toch gelukt. Als je de beperkingen van de camera negeert tenminste, de lens kan gewoon niet focussen op zo een snel voorbijzoevend konijntje Laughing. Eigenlijk hoeven de matten er niet meer te liggen. Die lagen er zodat Fluffy makkelijker kon lopen. Maar nu gebruikt hij ze om te rennen omdat hij er meer grip op heeft. Ach, dan laat ik ze ook maar liggen. Het is veel te leuk om mijn kaboutertje zo te zien genieten Very Happy


zondag 5 augustus 2012

Kort blogje

Omwille van complicaties van mijn reuma (gerupteerde bakers cystes in beide knieën), een heel kort logje. Ik kan namelijk nauwelijks lopen, laat staan foto's/filmpjes maken of aan de pc werken.

Maar ik wil hierbij wel iedereen bedanken voor de talrijke kaartjes, ecards, mailtjes en andere vormen van steunbetuigingen! Jullie hebben mij allemaal een hart onder de riem gestoken en dat waardeer ik zeer! Eén konijnenvriendin heeft me aangenaam verrast door een grote, mooie bos bloemen te laten bezorgen. En toevallig ook nog 1 van mijn lievelingskleuren! Als je dit leest: heel veel dank daarvoor Very Happy.


Met Snowy gaat alles prima. Zijn 4 weken panacur zitten erop maar hij is jammer genoeg niet aangekomen in gewicht. Ergens een opluchting nu ik weet dat het geen EC is. Dan kan het alleen maar de rui zijn, en daar zit hij nog volop in. Ik pluk iedere dag zoveel onderwol weg en het probleem is dat die onderwol ca. 4cm lang is, langer dan bij een "gewoon" konijn dus. 
Maar hij eet geweldig goed, zijn keutels zijn goed en hijzelf is al lang niet meer zo vrolijk geweest Very Happy. Ik slaag er jammer genoeg maar niet in om zijn binkies en race-buien op film te krijgen. Zodra ik de camera haal, stopt hij Confused. Hij is ook superaanhankelijk geworden, volgt me overal en ligt vaak aan mijn voeten. Nu ik veel moet rusten, val ik vaak in slaap op de bank met mijn hand op zijn lichaampje. Da's voor ons beiden genieten Cool.
Wat me wel opvalt, is dat zijn urine sterker ruikt sinds Fluffy's overlijden. Zodra hij eens op de grond plast, zuig ik het op en laat ik het nakijken, voor alle zekerheid. Misschien ruik ik de panacur? Ik heb geen andere aanwijzingen dat er iets mis zou zijn met zijn urine/blaas/nieren.

Gisteren lag hij heerlijk van het zonnetje te genieten Smile.


Vroeger was hij al dol op hoogtes en dat is hij nog steeds. Wat een lekker smoeltje heeft hij toch hè Very Happy?



Om af te sluiten nog een filmpje van Chica. Ik heb haar bewust nooit laten kortwieken omdat ik vind dat een vogel moet kunnen vliegen. Uiteraard zorg ik wel dat ze veilig kan vliegen en niet kan ontsnappen!