zondag 26 april 2015

Tweede operatie

Zoals de titel al zegt: ik heb helaas een tweede oogoperatie nodig Sad. Die zal op 5 mei plaatsvinden. De eerste is zonder complicaties verlopen, maar het beoogde doel - het verlagen van mijn oogdruk - werd niet bereikt. Vorige week had ik opnieuw een oogdruk van 45 en heeft mijn oogzenuw jammer genoeg nog meer schade opgelopen. Ik zag al maar 25% meer, maar vrees dat het nu nog minder is. De specialist die mijn cataractoperatie uitvoerde, zei dat hij ook een cortisone injectie in mijn oog heeft gegeven. En die kan nog 6 maanden (!) nawerken. Waarom verzwijgen ze zulke belangrijke informatie Mad? Zelfs mijn oogartsen in de buurt wisten het niet, het stond niet in het verslag.

Ze hebben mijn plaspillen verdrievoudigd en ik moet nog een extra oogdruppel gebruiken. Vooral de plaspillen geven nare bijwerkingen, zoals tintelingen in handen en voeten (die soms zelfs echt slapen), zwakke spieren, hartkloppingen, slaperigheid en sufheid, risico op nierstenen enz.

In principe hoort er een overnachting bij de opname omdat ze de volgende dag de oogdruk moeten controleren. Maar ik zei dat het niet kon omwille van mijn diertjes. Ik mag naar huis, maar moet de volgende dag natuurlijk wel op controle komen.
Hopelijk verloopt deze operatie ook weer zonder complicaties. Voor de geïnteresseerden die willen googlen: het wordt een trabeculectomie.
Toch heb ik het gevoel dat dit niet de laatste operatie zal zijn aan dat oog.
Maar goed, eerst maar dit obstakel weer overwinnen. Het betekent wel weer enkele weken 'buiten strijd' zijn. Niet mogen heffen, bukken enz. Wordt weer leuk om de diertjes te verzorgen... Confused.

Chica heeft het ook weer bont gemaakt, horens krijg ik van dat vogeltje Rolling Eyes. Vorige keer schreef ik dat ze permanente hechtingen heeft gekregen om een prolaps te voorkomen. Het was dus de bedoeling dat die er levenslang zouden inzitten. Jullie kunnen het misschien al raden. Donderdag ochtend zie ik ontlasting met bloed erin en bloed aan haar poep Shocked! Ik kon het zelf niet goed zien, maar had al een vermoeden dat ze de hechtingen had los getrokken. Ik kon dadelijk bij Steven terecht en hij bevestigde mijn vermoeden. We zijn dus terug bij af. Ze kan opnieuw een prolaps krijgen. Nieuwe hechtingen zijn geen optie, ze zou ze weer losmaken en de darmwand nog meer beschadigen. Een kraagje aandoen kan ook niet, die zou ze dan ook levenslang moeten dragen.
Nu heb ik écht àlles geprobeerd, maar niets werkt bij mijn bijzonder vogeltje. Dit wordt dus weer afwachten tot het een volgende keer fout loopt. Ik denk dat ik in de herfst toch weer een implantaat zal laten plaatsen, qua kostenplaatje ben ik nu niet goedkoper uitgekomen.
Haar ontlasting is nog steeds slijmerig en niet vast genoeg. Ik heb thans een heel uitgebreid onderzoek laten doen, maar alles was oké. Op zich goed nieuws, maar hoe los ik dit dan op? Als ik haar metacam geef, wordt de ontlasting vrij normaal, maar dit kan ik natuurlijk niet blijven geven. Mocht het zo blijven, blijft er alleen nog antibiotica over als enige optie.

De operatiefoto's van de hechtingen zal ik jullie besparen. Ik zal ze wel op haar site toevoegen, maar het lijkt alsof de tijd wegloopt van mij.
Zij zelf voelt zich gewoon goed. Ze eet en drinkt goed, roept, schreeuwt, knuffelt, klimt, vliegt... Ze blijft wel erg mager, ik hoop dat dit en haar ontlasting in orde zullen komen.

Rusten op de schotel.


Knuffelen op de schotel.


Ze is het zo beu dat ik haar poep dagelijks controleer. Ze draait zich telkens om maar het levert wel een mooie foto op Very Happy.


In principe moet ik de probiotica oplossen in water. Maar ze heeft een grote drinkbak (waar ze ook in baddert), dus ik vroeg of ze de droge stof mocht eten. Dat mocht en ze is er gewoonweg dol op Smile. Sterker nog: iedere morgen krijg ik een schreeuwconcert tot ze haar mespuntje wit poeder heeft gekregen. Hoezo verslaafd Laughing?


Met Indy valt ook altijd wel wat te beleven, wat een energie heeft mijn meisje toch Very Happy.
Het gaat goed met haar oogje. Het tranen stopte eindelijk vanzelf. Het is heel even lichtjes terug gekomen, maar toen nieste/hoestte ze er ook weer bij. En het verdween weer vanzelf. Ik denk dat het wel altijd een zwak punt zal zijn, maar ik ben heel blij dat deze oogzalf heeft geholpen en dat haar traanbuis niet gespoeld moet worden.

Toen ik boodschappen ging doen, kwam ik deze toepasselijke doos tegen Smile.



Zelfbediening Laughing.


Anderzijds kan ze ook zo heerlijk luieren.


Ze is heel vernielzuchtig met haar speelgoed: dekentjes, katoenen huisjes, handdoeken enz. worden vakkundig verscheurd en als het kan ook nog even de vulling verwijderd Rolling Eyes.

Daarom was ik wat terughoudend om dit zacht bedje te geven, maar tot nu toe gaat het goed. Van binnen is het fleece en dat likt ze altijd ipv erin te bijten. Ze graaft er wel in, maar dat is niet zo schadelijk.



Snowy is nog verre van actief, maar dat kan ook niet anders op zijn leeftijd. Zijn rui lijkt eindelijk gelijkmatiger en niet meer zo continu te verlopen. Van de week zag ik dat hij een beetje moeite had met lopen op de tegels, dus ik gaf hem metacam en legde extra matten neer. Dankzij de metacam ging hij even ontspannen liggen. Maar de matten vond hij verschrikkelijk Surprised! Hij ziet natuurlijk niets meer en kwam plots iets "vreemds" tegen in zijn territorium. Ik heb het 2 dagen geprobeerd, maar hij durfde er echt niet op. Dus heb ik ze maar weer weggenomen.

Hij heeft erg genoten van het zonnetje, ook al is het achter glas Smile.


Hij zocht zelfs zijn schapewollen bedje weer op en dat was lang geleden.



Heeft hij niet de liefste en mooiste bolle wangen die je ooit hebt gezien Very Happy?


Voor de meesten onder jullie zal dit een saai filmpje zijn. Maar ik vind hem zo aandoenlijk en schattig... Hij slaapt heel veel en droomt er ook bij. En zelfs dan staan zijn oortjes niet stil Wink.


Aan Dotje zie ik ook dat ze ouder wordt. Niet qua gedrag, ze is nog altijd even nerveus en snel als vroeger. Maar ik zie wel dat ze een 'hoog rugje' heeft, haar oortjes liggen vrij vaak plat en ze slaapt wat langer. Ze is nu 2 jaar en 3 maanden, maar ik hoop dat ze de 2,5 en zelfs 3 jaar nog haalt.

Als ik haar kooi schoonmaak, zet ik haar even in een curverbak met wat speeltjes. Deze keer gaf ik de sputnik, maar daarin deed ze iets wat ik niet verwachtte Confused. Waarschijnlijk dacht ze dat het een wiel was door de halfronde vorm ervan. Ze bleef er maar in lopen en proberen het ding in beweging te krijgen. Na het filmpje heb ik het weggenomen hoor, voor ik een gefrustreerd hamstertje had.

zondag 12 april 2015

Gezondheidsproblemen

Ik zal beginnen met mezelf. Vorige keer schreef ik dat mijn oog ontstoken was (het was een beetje rood), dit was echter een teken van - alweer! - een te hoge oogdruk. Hij is alweer 2 weken 30 (mag tussen 10 en 21 zijn). De cataract was dus niet de oorzaak. Niet dat de operatie voor niets geweest is, maar als men dit had geweten, hadden ze meteen de operatie om de oogdruk te verlagen tegelijkertijd kunnen doen. Morgen moet ik weer met spoed op consultatie in Leuven. Ik ben benieuwd wat ze nu gaan doen, want ik zit aan het maximum van medicijnen. Misschien alvast laseren zodat het kamervocht weg kan. Dit is maar een procedure van 5 minuten maar moet wel om de 5 jaar herhaald worden en ik moet blijven druppelen. Stiekem hoop ik dat dit voldoende zal zijn. Mijn oogarts denkt echter dat dit niet genoeg zal zijn omdat het toch een ziek oog is en dan zal er een 2de operatie aan te pas komen. Meer risico op complicaties dus. Om nog maar te zwijgen over de voorbereidingen die ik weer zal moeten doen. Ik haat cortisone tabletten, ze maken me letterlijk ziek en bezorgen me vocht in de knieën zodat ik bijna niet kan lopen, bukken enz. En na een operatie volgen er natuurlijk weer enkele weken hersteltijd.

Ook arme Chica heeft net voor Pasen 3 (!) operaties in 2 dagen (!) tijd gehad! Wat had ik een medelijden met mijn arm vogeltje Sad
Na mijn vorig bericht legde ze nog een ei, 4 in totaal dus! Geen prolaps, ik was gerust. Tot ze op haar schotel kwam om haar ontlasting te droppen. Ze bleef persen en persen en jawel, een prolaps. Om moedeloos van te worden Confused! Haar ontlasting werd weer vast, dus weer naar Steven die er weer een beursnaad in hechtte. En plots werd haar ontlasting weer waterig en slijmerig. Als er een ei zou komen, zou ze kunnen openscheuren Shocked
Toevallig was Steven de avond ervoor naar een vergadering van bijzondere dieren geweest en had Chica's case besproken met collega's. Er bleek een permanente hechting mogelijk te zijn, maar die wordt niet veel uitgevoerd. Ook voor hem zou het de eerste keer zijn. De operatie valt te vergelijken met het vastzetten van een maag aan de buikwand van een hond die een maagkanteling heeft gehad. Zijn collega's beaamden dat het implantaat dat eieren leggen voorkomt, behoorlijk kon schommelen in werkzame tijd.

Dus Chica 's morgens weer naar de dierenarts gebracht, 's middags mocht ik haar terug halen. Zij en ik waren blij, ze begon meteen te eten enz. En daarna begon ze weer te pulken aan haar cloaca. Ik was bang dat ze de hechtingen zou verwijderen. Een kapje opzetten behoorde niet tot de mogelijkheden want de hechtingen zijn permanent, het kapje zou dat dus ook zijn en dat kan niet.
Ik keek even onder haar poep en schrok: weer een lichte verzakking Surprised! Meteen belde ik Steven en hij was uiteraard niet blij met dit nieuws. En zo gebeurde het dus dat Chica opnieuw onder narcose moest, de 2de keer die dag, en extra hechtingen moest krijgen.
Omdat het al avond was, heeft Steven haar persoonlijk thuis gebracht. Ik kan namelijk niet meer in het donker rijden. De laatste ingreep kostte me ook niets. 
Ze begon weer meteen te eten en drinken. Toch bleef ze persen en had ze nog een hele lichte verzakking. Ik moest haar Metacam geven tegen de zwelling en hopelijk zou het dan vanzelf weggaan. En 3 dagen later was alles weer in orde met haar poep Smile.

Ze is zo een taai vogeltje! Het verbaast me dat ze hier telkens weer doorheen komt. Ze is wel 25 g afgevallen, ik geef haar nu eivoer en probiotica om aan te sterken. Haar ontlasting is nog steeds een slijmerige brij. Ik heb het groenvoer afgebouwd en de stress zou nu ook weg moeten zijn. Ik ben dus bang dat ze de één of andere parasiet of bacterie in haar darmen heeft omdat haar weerstand een flinke knauw heeft gekregen. Ik ben nu ontlasting aan het verzamelen en morgen laat ik deze onderzoeken. Haar cloaca blijft hierdoor ook vies.

Maar al bij al doet ze het niet slecht, ze eet, drinkt, laat haar stemmetje weer horen... Ze broedt nog altijd op eitjes en ik laat haar maar. Zo verbruikt ze ook niet teveel energie.

Hier zat ze bij de dierenarts te wachten in het zonnetje.


En dit is thuis in het zonnetje. 


Diezelfde week was ik ook met Indy bij Steven geweest omdat ze bleef sukkelen met een traanoogje. Ze knijpt het niet meer dicht, maar leuk is anders natuurlijk. Met kleurstof was wat lichte 'schuurschade' te zien. Er was dus iets wat haar oogje irriteerde. Helaas was de opening van het traankanaaltje gezwollen door de ontsteking en spoelen was dus niet mogelijk. Ik kreeg een nieuwe oogzalf mee en die kon ze alleszins véél beter verdragen! Langzaam aan begint het oogje minder te tranen, soms is het zelfs een hele dag droog. Ik hoop dat dit voldoende zal zijn en dat ze niet alsnog een traanbuisspoeling nodig heeft. Het niezen is overigens volledig voorbij.

Ik weet niet wat ze met de paashaas wil doen Laughing.


Indy zonder voetjes Razz, hier zie je haar linkeroogje dat traant maar er vrij goed uitziet.


Van haar knaagmandje blijft niet meer veel over, enkel nog de bodem Wink.


Om haar weerstand wat te versterken krijgt ze - naast echinacea - ook dezelfde vitamientjes als ik aan Snowy geef.
Hoe ze die komt eten: met haar voetjes op mijn schoot, zo schattig Very Happy!


Tot slot mijn lieve bejaarde Snowy. De rui lijkt eindelijk niet meer constant te zijn en daardoor eet hij ook beter. Vorige week heb ik hem weer 1 dag moeten bijvoeren met dwangvoer, maar daarna begon hij zelf weer normaal te eten.
Hij slaapt erg veel maar tegelijkertijd is hij ook heel nerveus. Hij trekt zich weer vaak terug in zijn huisje, wil niet geknuffeld of gemasseerd worden en ook 's avonds blijft hij maar een uurtje bij me zitten.
Ik hoop dat hij zich snel wat beter zal voelen.

Hij geniet alleszins van het zonnetje, ook al is het achter glas Smile.


Hij hangt vaak te slapen op mijn oude sloffen.


Voor ik het vergeet: nog een speciaal bedankje aan Monique, een lieve vriendin uit Weert. Ze stuurde me deze bijzonder mooie konijntjes met de post. Helaas arriveerde het staande konijntje onthoofd. Maar met wat stevige lijm was dit euvel zo verholpen. Je ziet nog een kleine breuklijn, maar het valt mee.
Er zat ook nog lekkers bij, Dotje is al aan het smullen van haar brug Wink.
Heel veel dank Monique voor deze prachtige kadootjes!

zondag 5 april 2015

Vrolijk Pasen!

Wij wensen iedereen fijne Paasdagen. Mijn lief Sproetje is ook nog aanwezig op deze kaart...

Een update over de diertjes en mezelf komt er volgende week. Helaas weer geen goed nieuws, het lijkt hier niet te stoppen Crying or Very sad.