Tweede operatie

Zoals de titel al zegt: ik heb helaas een tweede oogoperatie nodig . Die zal op 5 mei plaatsvinden. De eerste is zonder complicaties verlopen, maar het beoogde doel - het verlagen van mijn oogdruk - werd niet bereikt. Vorige week had ik opnieuw een oogdruk van 45 en heeft mijn oogzenuw jammer genoeg nog meer schade opgelopen. Ik zag al maar 25% meer, maar vrees dat het nu nog minder is. De specialist die mijn cataractoperatie uitvoerde, zei dat hij ook een cortisone injectie in mijn oog heeft gegeven. En die kan nog 6 maanden (!) nawerken. Waarom verzwijgen ze zulke belangrijke informatie ? Zelfs mijn oogartsen in de buurt wisten het niet, het stond niet in het verslag.

Ze hebben mijn plaspillen verdrievoudigd en ik moet nog een extra oogdruppel gebruiken. Vooral de plaspillen geven nare bijwerkingen, zoals tintelingen in handen en voeten (die soms zelfs echt slapen), zwakke spieren, hartkloppingen, slaperigheid en sufheid, risico op nierstenen enz.

In principe hoort er een overnachting bij de opname omdat ze de volgende dag de oogdruk moeten controleren. Maar ik zei dat het niet kon omwille van mijn diertjes. Ik mag naar huis, maar moet de volgende dag natuurlijk wel op controle komen.

Hopelijk verloopt deze operatie ook weer zonder complicaties. Voor de geïnteresseerden die willen googlen: het wordt een trabeculectomie.

Toch heb ik het gevoel dat dit niet de laatste operatie zal zijn aan dat oog.

Maar goed, eerst maar dit obstakel weer overwinnen. Het betekent wel weer enkele weken 'buiten strijd' zijn. Niet mogen heffen, bukken enz. Wordt weer leuk om de diertjes te verzorgen... .

Chica heeft het ook weer bont gemaakt, horens krijg ik van dat vogeltje . Vorige keer schreef ik dat ze permanente hechtingen heeft gekregen om een prolaps te voorkomen. Het was dus de bedoeling dat die er levenslang zouden inzitten. Jullie kunnen het misschien al raden. Donderdag ochtend zie ik ontlasting met bloed erin en bloed aan haar poep ! Ik kon het zelf niet goed zien, maar had al een vermoeden dat ze de hechtingen had los getrokken. Ik kon dadelijk bij Steven terecht en hij bevestigde mijn vermoeden. We zijn dus terug bij af. Ze kan opnieuw een prolaps krijgen. Nieuwe hechtingen zijn geen optie, ze zou ze weer losmaken en de darmwand nog meer beschadigen. Een kraagje aandoen kan ook niet, die zou ze dan ook levenslang moeten dragen.

Nu heb ik écht àlles geprobeerd, maar niets werkt bij mijn bijzonder vogeltje. Dit wordt dus weer afwachten tot het een volgende keer fout loopt. Ik denk dat ik in de herfst toch weer een implantaat zal laten plaatsen, qua kostenplaatje ben ik nu niet goedkoper uitgekomen.

Haar ontlasting is nog steeds slijmerig en niet vast genoeg. Ik heb thans een heel uitgebreid onderzoek laten doen, maar alles was oké. Op zich goed nieuws, maar hoe los ik dit dan op? Als ik haar metacam geef, wordt de ontlasting vrij normaal, maar dit kan ik natuurlijk niet blijven geven. Mocht het zo blijven, blijft er alleen nog antibiotica over als enige optie.

De operatiefoto's van de hechtingen zal ik jullie besparen. Ik zal ze wel op haar site toevoegen, maar het lijkt alsof de tijd wegloopt van mij.

Zij zelf voelt zich gewoon goed. Ze eet en drinkt goed, roept, schreeuwt, knuffelt, klimt, vliegt... Ze blijft wel erg mager, ik hoop dat dit en haar ontlasting in orde zullen komen.

Rusten op de schotel.

Knuffelen op de schotel.

Ze is het zo beu dat ik haar poep dagelijks controleer. Ze draait zich telkens om maar het levert wel een mooie foto op .

In principe moet ik de probiotica oplossen in water. Maar ze heeft een grote drinkbak (waar ze ook in baddert), dus ik vroeg of ze de droge stof mocht eten. Dat mocht en ze is er gewoonweg dol op . Sterker nog: iedere morgen krijg ik een schreeuwconcert tot ze haar mespuntje wit poeder heeft gekregen. Hoezo verslaafd ?

Met Indy valt ook altijd wel wat te beleven, wat een energie heeft mijn meisje toch .

Het gaat goed met haar oogje. Het tranen stopte eindelijk vanzelf. Het is heel even lichtjes terug gekomen, maar toen nieste/hoestte ze er ook weer bij. En het verdween weer vanzelf. Ik denk dat het wel altijd een zwak punt zal zijn, maar ik ben heel blij dat deze oogzalf heeft geholpen en dat haar traanbuis niet gespoeld moet worden.

Toen ik boodschappen ging doen, kwam ik deze toepasselijke doos tegen .

Zelfbediening .

Anderzijds kan ze ook zo heerlijk luieren.

Ze is heel vernielzuchtig met haar speelgoed: dekentjes, katoenen huisjes, handdoeken enz. worden vakkundig verscheurd en als het kan ook nog even de vulling verwijderd .

Daarom was ik wat terughoudend om dit zacht bedje te geven, maar tot nu toe gaat het goed. Van binnen is het fleece en dat likt ze altijd ipv erin te bijten. Ze graaft er wel in, maar dat is niet zo schadelijk.

Snowy is nog verre van actief, maar dat kan ook niet anders op zijn leeftijd. Zijn rui lijkt eindelijk gelijkmatiger en niet meer zo continu te verlopen. Van de week zag ik dat hij een beetje moeite had met lopen op de tegels, dus ik gaf hem metacam en legde extra matten neer. Dankzij de metacam ging hij even ontspannen liggen. Maar de matten vond hij verschrikkelijk ! Hij ziet natuurlijk niets meer en kwam plots iets "vreemds" tegen in zijn territorium. Ik heb het 2 dagen geprobeerd, maar hij durfde er echt niet op. Dus heb ik ze maar weer weggenomen.

Hij heeft erg genoten van het zonnetje, ook al is het achter glas .

Hij zocht zelfs zijn schapewollen bedje weer op en dat was lang geleden.

Heeft hij niet de liefste en mooiste bolle wangen die je ooit hebt gezien ?

Voor de meesten onder jullie zal dit een saai filmpje zijn. Maar ik vind hem zo aandoenlijk en schattig... Hij slaapt heel veel en droomt er ook bij. En zelfs dan staan zijn oortjes niet stil .

Aan Dotje zie ik ook dat ze ouder wordt. Niet qua gedrag, ze is nog altijd even nerveus en snel als vroeger. Maar ik zie wel dat ze een 'hoog rugje' heeft, haar oortjes liggen vrij vaak plat en ze slaapt wat langer. Ze is nu 2 jaar en 3 maanden, maar ik hoop dat ze de 2,5 en zelfs 3 jaar nog haalt.

Als ik haar kooi schoonmaak, zet ik haar even in een curverbak met wat speeltjes. Deze keer gaf ik de sputnik, maar daarin deed ze iets wat ik niet verwachtte . Waarschijnlijk dacht ze dat het een wiel was door de halfronde vorm ervan. Ze bleef er maar in lopen en proberen het ding in beweging te krijgen. Na het filmpje heb ik het weggenomen hoor, voor ik een gefrustreerd hamstertje had.