Moederdag

Ook vandaag start ik met een update over mezelf. Ik bespaar jullie de foto's omdat sommigen ze toch akelig en/of heftig vinden . Deze operatie was alleszins veel ingrijpender dan de vorige, duurde langer en heeft me ook meer stress bezorgd. Ik moest immers al om 7u aanwezig zijn want ik werd om 8u als eerste geopereerd. Dit betekende echter dat ik om 4u ben opgestaan, zodat ik om 5u30 kon vertrekken. Er is 's morgens immers toch wel wat werk om iedereen van ontbijt te voorzien. Chica moest ook nog antibiotica krijgen en Snowy's oogjes moeten elke morgen schoongemaakt worden. 

Maar alles is weer goed verlopen en na 4 uren mocht ik het ziekenhuis alweer verlaten.

De volgende dag moest ik op controle en ik kreeg goed nieuws: de oogdruk was 11 . Dus geen oogdrukverlagende druppels meer, geen plaspillen meer, joepie! Enkel nog ontstekingsremmende druppels.

Hopelijk blijft alles zo goed gaan, ik moet nog 3 weken na elkaar terug op controle. De vrouw die tegenover me op de kamer lag, werd al voor de 4de maal geopereerd aan glaucoom. Bij haar groeide het kanaal telkens weer dicht, net als bij de man die ik één van de vorige keren sprak. Niet bepaald bemoedigende dingen om te horen en ik hoop dat het bij mij gewoon open zal blijven.

Chica's ontlasting werd maar niet beter, dus de enige overblijvende keuze was antibiotica. Ik kreeg Baytril mee en moest 2x per dag 0,04 ml geven. Pf, wat een nachtmerrie . Metacam nam ze vlot aan op een koekje, maar dit niet, dus ik moest haar telkens pakken. Haar eetlust verdween de eerste dagen en ze werd heel stilletjes, het was duidelijk erg zwaar voor haar. De ontlasting werd wel beter, maar is niet helemaal normaal geworden. Toch vond de dierenarts dat ik moest stoppen na 7 dagen. Hij wilde immers niet het risico lopen dat haar goede darmflora naar de vaantjes ging of dat ze nierfalen zou krijgen.

Twee dagen na het stoppen, werd de ontlasting echter weer waterig. Ik had al het gevoel dat de kuur te kort geweest was. Een 2de kuur is niet optimaal want het kan resistentie opwekken, ik had beter langer door gedaan. Maar ik heb nu geen andere keuze. Deze keer kreeg ik Bactrim en hiervan moet ik 0,07 ml 1 à 2x per dag geven. Na 2 keer (1x per dag) zie ik al beterschap. Ik wilde nu langer doorgaan dan 7 dagen maar nu twijfel ik weer .

Ze is afgevallen tot 97 g  en kwam door de 1ste antibioticakuur weer 4 g bij. Bijlange niet genoeg natuurlijk, ik hoop dat ze ooit weer haar oude gewicht van 125 g zal halen.

Gelukkig voelt ze zich niet slecht; ze eet, drinkt en gedraagt zich verder normaal.

Indy heeft me ook weer laten schrikken. Ze krijgt toch iets te vaak een gasaanval of krampen naar mijn zin. Ik weet niet zeker of het gas is, want ze neemt wel nog lekkere dingen aan. Maar voor het overige gedraagt ze zich alsof ze gas heeft: veel op andere plaatsen gaan liggen, zich verstoppen enz. Afgelopen maandag (de dag voor mijn operatie) was het ook weer zo ver. Dit is de zoveelste keer dat ze het 's morgens krijgt als ik opsta. En ik weet zeker dat ze 's nachts niets verkeerd heeft gegeten. Is het door de rui, of misschien toch door mijn stress? Ik greep meteen in en 2 uren later liep ze rond alsof er niets gebeurd was.

Ze ging vaak in een gestrekte houding liggen en daarbij viel me ook iets anders op: een rode eeltplek op haar hiel ! Ik weet dat Rexen gevoelig zijn voor zere hakken en ik weet dat ze in het begin hele kleine rode vlekjes op de hielen had. Maar nu is haar overgewicht weg en ze loopt hier op matten. Het is me een raadsel waarom het ineens zo erg geworden is. Want vorige maand was er nog niets te zien. Ik houd het in de gaten en hoop dat het niet erger wordt. Ze lijkt er zelf geen last van te hebben.

Voor ik naar het ziekenhuis moest, gaf ik nog nieuw knaagspeelgoed dat dankbaar in gebruik werd genomen .

Snowy eet me de laatste dagen de oren van mijn hoofd . Alles is in een mum van tijd op en hij zit altijd wel ergens hooi te knabbelen, als hij niet slaapt tenminste .

Van slapen gesproken: ik vraag me echt af hoe hij nog kan ademen in deze houding .

Plots vond hij het weer fijn om in dit mandje te zitten, hij heeft er lange tijd niet naar om gekeken.

Van Dotje schreef ik vorige keer al dat ze er oud begint uit te zien. Op deze foto wordt het heel duidelijk. Maar ze blijft oh zo schattig .

En om af te sluiten wil ik alle mama's een fijne moederdag wensen. Ook als jullie mama zijn kindjes met een vacht, veren of schubben enz. .