Helaas kan ik geen update over mezelf plaatsen. Normaal gesproken had ik afgelopen woensdag nog een keer op controle moeten gaan. Maar de man die beloofd had om me te brengen, belde ineens af. Slechts een dag op voorhand en via via, niet eens rechtstreeks naar mij. Het was voor mij onmogelijk om in zo korte tijd iemand anders te vinden, dus heb ik de afspraak moeten annuleren. Natuurlijk was het ziekenhuis ook boos en kreeg ik een uitbrander. Alsof ik voor die situatie gekozen heb... . Ik vind het zo teleurstellend dat iemand zijn belofte niet nakomt, daar kan ik echt kwaad om worden ! Ik moet 3 juni pas weer op controle en dan brengt mijn broer me. Mijn oogbol is nog altijd zacht dus ik denk dat de oogdruk wel goed zit. Ik weet alleen niet of ik mag doorgaan met de dosering van de ontstekingsremmende oogdruppels. Voor de zekerheid doe ik dat maar.
Ik durf het bijna niet te schrijven, maar met Chica lijkt het - eindelijk - de goede kant op te gaan. De antibioticakuur met Bactrim hielp meteen maar ik heb het middel toch 2x per dag moeten geven. Vorig weekend zag ik haar eetlust toch weer verdwijnen, ik was toen 10 dagen bezig. Vorige zondag heb ik dan de laatste dosis gegeven. Tot op heden blijft de ontlasting vast, ze eet weer goed en is enkele grammen aangekomen, ze weegt nu 103 g . Aan haar kuifje voel ik stekeltjes, dat betekent dat ze in de rui begint te gaan.
Wie ook in de rui is, zijn de 2 konijntjes. Indy is heel fel bezig op haar borst en laat dat nu net een plaats zijn waar ze nog niet goed aanrakingen verdraagt. Ik pluk af en toe wat plukjes maar zij likt het meeste zelf op. Met alweer een gasaanval als gevolg gisteren . Ik hoorde haar plots onrustig rondlopen in de keuken. Ze ging telkens ergens anders liggen, dan weet ik hoe laat het is. Toen ik ging kijken, lag ze weer languit in krampachtige houdingen en liep ze weg van mij.
Er viel me ook iets anders op: ze maakte een plof. Normaal gezien is dat een uiting van zich heel goed en relaxed te voelen. Van de week mailde iemand me echter wiens konijn pijn had aan een oog en ook heel vaak plofte. Na zijn operatie plofte hij aanzienlijk minder. Konijnengedrag is niet zwart-wit, maar dit bewijst volgens mij weer eens dat sommige gedragingen meerdere betekenissen kunnen hebben. En iets wat we altijd als iets positief gezien hebben, ook een negatieve betekenis kan hebben.
Nog een voorbeeld: als Fluffy kwispelde was ze geïrriteerd, bij Indy betekent het juist dat ze opgewonden en blij is.
Anyway, na 3 kwartier leken de pijnstiller en het darmstimulerend middel aan te slaan en ze begon weer te eten .
De deur naar het terras staat regelmatig open, maar ze durft nog altijd niet naar buiten te gaan. Zelfs niet na aanmoediging met een rij rozijntjes. Ik wil dat ze uit eigen beweging gaat, ik dwing haar liever niet.
Ze neemt haar poetsbeurten heel serieus . Erg elegante houding Indy... .
Kiekeboe .
Dit is wat er gebeurt als ik haar kooi schoonmaak. Sowieso springt ze telkens in en uit de kooi zodat ik niet kan doorgaan met leegscheppen. Heel af en toe waagt ze zich op de tegels .
Lazy Sunday, wat kan een konijnenleven toch zwaar zijn .
Snowy doet ook mee .
Momenteel zet de rui zich bij hem flink door. Hij verhaart nu letterlijk van kop tot teen en ik doe mijn best om het bij te houden. Toch kan ik niet voorkomen dat hij zich weer slecht voelde. Hij heeft 2 dagen minder gegeten en daarna eet hij zijn brokjes weer in 1 keer helemaal op! Hij slaapt ook meer dan anders, het vergt veel van mijn oud mannetje. Trouwens: a.s. zaterdag, 30 mei, zal het 11 jaar geleden zijn dat ik hem adopteerde. Zijn kadootje ligt al klaar .
Gelukkig helpen wat lekkere extraatjes hem weer op de been.
Zijn groenten eet hij - tot nu toe - nog altijd gretig op.
"Mijn appelfrietjes" .
Een ander oudje dat ook nog goed eet, is Dotje.
Ter info: dit is een grijze garnaal, dan kun je een beetje inschatten hoe "groot" ze is .
Tegenwoordig is ze overdag weer veel wakker en dan knaagt ze voortdurend aan het slotje van haar kooi. Ze doet dit al haar hele leven en ik heb geen idee waarom. Ze heeft genoeg knaagspulletjes, maar dit en de standaard van haar wiel zijn de favoriete knaagplekken.
Die voetjes, dat kontje .
Hoor maar wat een herrie ze kan maken . Snap je nu waarom ik haar 's nachts in de badkamer zet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten