Nu ja, niet echt teveel zon, maar wel veel te warm. Van extreem nat naar extreem warm...
Met als gevolg dat Indy veel binnen was. En hoe warmer het werd, hoe minder actief ze werd. Logisch natuurlijk, maar dan moet ik alert blijven dat ze regelmatig eet. Daarom gaf ik al allerlei nieuwe knaagdingen.
Het werd steeds warmer en ze maakte meer en meer gebruik van de ice pods en koelmatten. Oh mijn meisje had het (en heeft het nog steeds) zwaar...
Konijnenlogica, the best of both worlds: op de koelmat met een streepje zon ๐.
Let niet op de rommel, ze had net weer een hooirol gemold ๐.
Buikje koelen.
Uitgeteld ๐.
I ๐my ice pod ๐.
Er werd ook veel geluierd en gegeeuwd ๐.
Van slapen gesproken, het werd ook voor mij te warm om goed te slapen, dus ik legde enkel nog een katoenen laken over mij. Dat was duidelijk niet naar de zin van Indy. Madam bleef graven, trekken en duwen tot ik om 1u30 opstond om een fleecedeken op mijn voeten te leggen. Toen vleide ze zich heerlijk neer... Begrijpe wie begrijpen kan ๐.
En voor de rest speelden we veel binnen, o.a. verstoppertje ๐.
Beanie Bunny ๐.
Buikspiertjes ๐ .
Ze is nu hard aan het verharen, op haar rug en kontje vooral. Ik pluk en rol zoveel ik kan. Zijn haar haartjes niet uitzonderlijk mooi? Een grijze ondervacht en bruine bovenvacht met donkere ticking ๐.
Alleen 's morgens om 6u kan Indy nog naar buiten, dan geniet ze van de frissere temperaturen (nog altijd 22° hoor).
Ik zag dat ze buiten graag in mijn tuinstoelen wilde springen. Maar met Fluffy in gedachten die van daaruit op tafel sprong... Nee, dat vond ik te gevaarlijk. Daarom zocht ik een eigen hoger stoeltje voor haar en ik heb een tweedehands kinderzeteltje gevonden.
Is mijn prinsesje niet beeldig op haar troontje ๐?Ze is er zoooo blij mee ๐.
Nu dinsdag worden haar nageltjes weer geknipt overigens, het is weer hoog tijd. Nu ik een short draag, vinden mijn benen dat ook als ze bedelt ๐.
Chica heeft geen last van de warmte, ze slaapt nog altijd veel.
Maar ze is ook zo nieuwsgierig als ik de kooi schoonmaak ๐.
Af en toe heeft ze nog speelse buien. Ze vliegt zelden, maar fladderen zoals hier, doet ze vaak.
Als valkparkieten opgewonden zijn, worden ze smal, dat vind ik altijd grappig. Maar ik vind dat je hier goed ziet dat ze mager geworden is, vooral haar borst en buikje. Toch eet en drinkt ze goed en de ontlasting is normaal.
Voor ik het vergeet, er kwam nog een verjaardagscadeautje toe. Dank je wel Monique voor alweer zo unieke konijntjes ๐.