Met Snowy gaat het weer ietsje minder. Hij verliest weer enorm veel haar en ondanks mijn gepluk, heeft hij toch weer last van haartjes in zijn mondje. Deze keer stopt hij echter niet met eten (gelukkig maar!), maar hij eet wel ietsje minder dan anders. Vooral brokjes kunnen hem niet meer bekoren, maar hooi, groenten en kruiden wel. Die zijn belangrijker dan brokjes dus ik ben niet helemaal ongerust.
Zolang hij lenterollen blijft verorberen, komt alles wel goed .
Bij deze medium rol was ik wel even bang dat hij klem zou komen te zitten, maar het past precies .
Ook wortelfrietjes gaan er in als zoete broodjes.
Zelfs als je met je voetjes in je eten gaat staan .
En als ik daar een opmerking over maak, krijg ik deze blik . Alsof hij wil zeggen: "Waar bemoei jij je mee?"
Mijn lief manneke komt nog steeds trouw bij me liggen 's avonds. En dan ligt hij schattig onder zijn eigen dekentje als een...
...Worstenbroodje .
Zelf heb ik niets met voetbal, maar het levert wel schattige foto's van mijn knagertjes op .
Snowy supporterde voor onze rode duivels .
Sproetje met haar oranje vachtje was natuurlijk fan van Nederland .
En Dotje had gewoon veel lol met de bal. In alle foto's is dit trouwens hetzelfde balletje, zo zie je weer het grootte-verschil .
Sexy billetjes .
Van de week was het hier avondmarkt en daar kon ik niet aan deze 2 konijntjes weerstaan .
Iedereen die me een beetje kent, weet dat ik dol ben op sprookjesachtige taferelen. Vooral elfjes met konijntjes of konijntjes algemeen vind ik prachtig. De laatste weken heb ik heel wat mooie dingen kunnen bestellen of heb ik sommige dingen gekregen.
Dit is alvast mijn elfen-met-konijntjes collectie . Ik verwacht nog eentje a.s. dinsdag. De eerste, derde en zesde hebben een speciale betekenis voor mij.
Deze schitterende tekening vond ik op internet. Met een speciaal programma heb ik ze kunnen vergroten zodat ik ze groot kon laten afdrukken. De afbeelding heet trouwens 'happy easter' en de artiest is Cindy Grundsten.
En naar deze afbeelding was ik al heel lang op zoek. Dat ze ook nog op een fantastische dromenvanger staat, maakt het af .
Deze keer wil ik afsluiten met mijn allerliefste meisje. Donderdag a.s. zal het immers 2 jaar geleden zijn dat ik afscheid moest nemen van mijn baby, mijn vriendinnetje, mijn alles . "Al" 2 jaar en tegelijk "nog maar" 2 jaar.
De pijn is niet meer zo intens en rauw, maar het gemis blijft, en ik denk eerlijk gezegd dat het altijd zo zal blijven. Ik mis haar persoonlijkheid, haar karakter, haar mooie oogjes met die lieve blik die vaak ook ondeugend kon zijn. Haar zacht, kruidig vachtje, haar lekkere knuffelwam, haar flapjes van oortjes, haar dikke pofwangen met het mooiste mondje, haar lieve voetjes, haar buikje...
Ik kan wel weer foto's en filmpjes bekijken met een glimlach en genieten van de talrijke herinneringen die ze me gaf. Ik ben er zeker van dat ze nog altijd bij me is, ze duikt regelmatig op in mijn dromen en ik denk nog iedere dag aan haar. Bv. wat zou zij van een bepaalde situatie vinden, of zou ze deze kruiden ook lekker vinden enz.
Ik ben dankbaar dat ik 11 jaar heb mogen leren en genieten van haar. Ooit zullen zij, Snowy en ik weer samen zijn.
Maar nu moet ik leren leven met enkel mijn herinneringen aan mijn poffertje, mijn truffeltje, mijn lieve hoempie. Ik hoop dat de regenboogbrug eruit ziet als de Droomvlucht in de Efteling. Dan weet ik dat ze zich er thuis zal voelen .
Ik mis je Fluffy... .