zondag 27 maart 2011

Allerleitjes

Met Fluffy geen grote vooruitgang maar kleine lichtpuntjes. Ze woog eindelijk weer meer dan 2,100, was zeer actief en bewoog vrijwel normaal. Heel af en toe zagen we nog een minieme rare houding. Door haar activiteit was ik al bang voor een dip  en dat gebeurde ook. Weer die scheve houding met rare poot, minder eetlust en bijna niet meer bewegen. Deze dip duurde wel duidelijk minder lang dan de vorige. Die duurden soms dagen, terwijl dit ongeveer een dag was en toen begon ze zich weer beter te voelen. Sinds die dip is ze ook weer gewicht aan het verliezen, tot nu toe 50g. Ik ga zeker nog 2 weken door met de behandeling, waarschijnlijk zelfs 4 weken.
Ze geniet samen met haar ventje van het zonnetje, hopelijk draagt die warmte ook nog bij tot haar genezing.



Ook Chica geniet van de eerste lentezon.



Mika is nog steeds een druk beestje. Bovendien knaagt ze aan alles wat van stof is. Mijn kleren, de bank, dekens, noem maar op. Daarom durf ik haar geen zelfgemaakt hanghuisje of hangmatje geven. Ik ben bang dat ze de stof zal hamsteren en kan stikken.
Daarom besloot ik een grashangmatje te geven. Een waar succes, alleen... Ik had verwacht dat het de helft kleiner zou zijn, het neemt erg veel plaats in in de kooi. Maar ze vindt het leuk, ik moet er enkel op letten dat ik de koordjes inkort zodat de hangmat het wiel niet raakt.



En dan nu het beloofde filmpje van hoe mijn kleine meid in huis rond dribbelt :).

zaterdag 19 maart 2011

Alle beestjes

Tja, ik post liever goed nieuws dan minder goed nieuws maar helaas blijft het bij Fluffy op en af gaan.
Van de week was ze zo vrolijk, ze maakte zelfs binkies! Daarna springt ze uit de kooi, glijdt uit, komt op haar zij terecht en ligt enkele seconden te spartelen voor ze weer overeind kon. Het ging allemaal vrij snel want toen ik tot bij haar gelopen was, stond ze alweer recht en huppelde er vandoor alsof er niets gebeurd is. Toch wil ik dit voorval voorkomen en daarom heb ik grote matten gekocht zodat in- en uitspringen gemakkelijker wordt. 

De dagen na de val was ze weer een stuk rustiger, huppelde alleen maar als het moest en spelen/vrolijkheid zat er weer niet meer in. En zo gaat het eigenlijk continu. Enkele vrolijke dagen worden afgewisseld met mindere dagen. Op de mindere dagen eet ze ook al haar groenten niet op, op goede dagen wel. Wat me ook opvalt is dat haar smaak veranderd is. Snoep waar ze een tijdje geleden dol op was, haalt ze nu haar neus voor op.
Ik weet nog altijd niet zeker of het EC is. Misschien zit er toch wel iets gekneld in haar rug. Het is duidelijk dat het gevoel in haar poot niet altijd aanwezig is. Haar leeftijd (9,5 jaar) zal een beetje in haar nadeel spelen. Wat het ook is, een ouder konijn zal sowieso trager herstellen van een ziekte dan een jonger konijn. Waar ik me wel zorgen om maak: wat als de medicijnen niet helpen? Ik wil haar gewoon een zorgeloze oude dag bezorgen. De dierenarts weet het ook nog altijd niet zeker. Vrijdag heb ik opnieuw gebeld om te vragen wat ik nu moet doen met de medicijnen en ze hebben met tweeën overlegd dat ik Metacam in deze dosering net zolang mag geven als de Panacur. Minstens 4 weken, misschien ook 8. Dus doen we zo nog even door.
Eigenlijk gaat huppelen en uit de kooi springen vrij goed, zoals je kunt zien. Uiteraard helpt de grote mat hierbij. Enkel bij het stilzitten, zie je dat er wat mis is. Het raadselachtige is, dat het kan varieren op een dag. Het ene moment zit ze relatief normaal en zal een leek niets bijzonders aan haar zien. Het andere moment zit ze weer net zo scheef als op de foto van enkele weken geleden.




Als ik echter denk aan Snowy's ziektegeschiedenis, weet ik dat ik geduld moet hebben, ik ben nog maar 19 dagen bezig met de behandeling. Toen Snowy's behandeling na 3 (!) maanden werd stopgezet, had hij weinig kracht in zijn achterpootjes. Bij het in- en uit de kooi springen, haperden zijn achterpootjes soms ook. Terwijl ik tijdens zijn ziekte niet eens gemerkt had, dat hij een slappe achterhand had. Ik heb nooit geweten of dit door de ziekte kwam of door gebrek aan beweging door de ziekte.
Mijn mannetje bewijst echter dat alles mogelijk is! Zijn behandeling van 2 weken heb ik vrijdag stopgezet omdat hij totaal geen symptomen vertoonde. Sterker nog, als ik weer even de moed verloor, kon hij me weer opbeuren. Hier moet ik jullie van laten meegenieten Laughing! Ook hij vindt o.a. de mat een leuk ding.

Hij is weer wat gewicht kwijt maar niet in die zin dat ik me zorgen moet maken. Ik had ook niet verwacht dat de 60g die hij plots was aangekomen, zou blijven zitten. Fluffy daarentegen is weer stevig aangekomen. Ze weegt zelfs opnieuw meer dan 2,100 en dat is heel lang geleden! Dat is dan weer wél een teken dat me aan EC laat denken.
Maar genoeg hierover, anders zou je nog denken dat het hier allemaal kommer en kwel is Wink 
Mika loopt ondertussen al enkele weken 's avonds los in huis als de anderen veilig in hun kooi zitten. En ze geniet er duidelijk van! De laatste week was ze gelukkig wat rustiger en is ze ook weer 4g bijgekomen. Maar ze blijft een druktemakertje hoor, tjonge het kleine ding loopt over van energie. Een filmpje van het loslopen houden jullie nog tegoed van mij. Omdat ze 's avonds losloopt, is er weinig licht en moet ik extra licht bijzetten voordat ik de camera aanzet.
Van Chica heb ik vanmorgen nog een filmpje kunnen maken. Ze heeft nieuw speelgoed gekregen: een wilgenbal gevuld met vruchten en trosgierst. Ik had verwacht dat ze bang zou zijn maar gek genoeg is ze er dol op en knaagt ze er naar hartenlust aan. Ik ben benieuwd of ze hier van de vruchten gaat eten want normaal gesproken eet ze geen fruit.

dinsdag 15 maart 2011

Beetje nieuws

Een kort bericht vandaag omdat ik niet veel tijd heb/had. Sinds ik met panacur begonnen ben, ging het opmerkelijk beter met Fluffy. Zo goed dat ik de dosis metacam heb gehalveerd. Had ik dat maar niet gedaan... Sad. Want na 2 dagen ging het terug slechter, zelfs zo erg dat we terug bij af waren. Ze kon niet meer steunen op de poot en ze had er weer geen gevoel meer in. Dus opnieuw gebeld naar de dierenarts maar ik kreeg haar collega aan de lijn. En zij gaf me heel ander advies. Ik had nooit zo plots de halve dosering metacam mogen geven, per druppel afbouwen is veel beter in geval van EC. Zij vond overigens wel dat de klachten aan EC lieten denken. En als ik zie hoe goed het gaat met die 2 medicijnen kan ik ook niets anders bedenken. Haar ruggenmerg zal zo ernstig ontstoken zijn, dat ze de 2 middelen nu heel hard nodig heeft. Hoe lang, dat bekijk ik week per week. 

Nu ik weer opnieuw de hoge dosis metacam geef, gaat het weer beter. De scheve houding is er nog af en toe en ook als ze in een andere richting wil lopen, zie ik dat ze zich omkeert met haar rechter achterpoot en 2 voorpoten. Op de linkerpoot kan ze nog steeds niet steunen. Misschien komt dat nooit meer helemaal goed en is de schade onomkeerbaar, dat is afwachten. 

Gelukkig zie ik bij Snowy nog geen symptomen van de ziekte. Hij heeft een beetje gewicht verloren (Fluffy ook overigens) maar in zijn geval lijkt me dat normaal. Hij is in de rui en was in enkele weken tijd 60g aangekomen. Daar zijn er weer 15 vanaf, hij weegt dus nog ruim voldoende. Ik hou het in de gaten en geef medicijnen, meer kan ik niet doen. Ik ben alleszins blij dat ze zich allebei normaal gedragen en bij momenten vrolijk zijn. Gisteren lagen ze er zo lief bij. Snowy ligt zelden met zijn beentjes naar achteren dus als hij het doet, wil ik een foto maken. Helaas was mijn vriend net weg met het fototoestel. Daarom heb ik een foto gemaakt met de videocamera, niet denderend maar het gaat om het idee ;-).

 

Over Mika maak ik me ook een beetje zorgen. Ze is enorm druk, je kunt haar gerust adhd noemen. Ze doet me dan ook regelmatig denken aan Hammie, zij kon ook zo druk zijn. Tralieknagen, klimmen, lopen in het wiel... Maar het heeft wel gevolgen voor haar gewicht want ze is weer enkele grammen kwijt. Ik heb haar tandjes gecontroleerd: niets mis mee. Ze eet als een bootwerker (ze hamstert nauwelijks, alles wordt effectief opgegeten) en ze krijgt veel extra eiwitten. Maar blijkbaar verbruikt ze meer dan ze opneemt. Ik hoop dat ze wat minder druk zal worden, ze hoeft geen mollige hamster te zijn maar een dier in de groei zou eigenlijk moeten aankomen. Elke avond loopt ze ook los op de grond en dat vindt ze leuk. Daar kuiert ze wel op haar gemakje rond. Ik heb raad gevraagd aan de fokker maar er valt niets aan te doen. Ook haar broertje (die nog bij de fokker woont) heeft gewicht verloren sinds hij alleen in een grote kooi woont. Geruststellende woorden dus :).

zondag 6 maart 2011

Fluffy update en veel meer

Vorige keer schreef ik nog dat als de vage klachten bleven aanhouden, ik opnieuw contact zou opnemen met de dierenarts. De klachten bleven helaas en werden zelfs erger waardoor mijn gedachten steeds meer naar E. cuniculi uitgingen. De dierenarts dacht eigenlijk niet meteen aan EC maar begreep wel dat ik niet langer wilde wachten met de behandeling.
Op dinsdag 1 maart ben ik dus gestart met 0.45 ml Panacur puppy voor Fluf. Na enkele dagen zal ik al lichtjes vooruitgang. Natuurlijk kan ik niet met zekerheid zeggen of dit daadwerkelijk EC is. Voor hetzelfde geld is dit een spontane verbetering van de geknelde zenuw. Maar als ik 1 les geleerd heb uit Snowy’s verleden, is dat nooit meer te lang mag afwachten en vage klachten naast me neer mag leggen! Om die reden behandel ik Snowy dus opnieuw mee vanaf vrijdag 4 maart. Hij is bovendien ook stevig in de rui (verlaagde weerstand dus) en af en toe niest hij. Dat kan best door de rui komen, ik mag ook niet te paniekerig worden. Maar ook hij krijgt voor alle zekerheid 0,2 ml Panacur. 
Fluffy krijgt nog steeds de hoge dosis Metacam, die mag ze 3 weken hebben en de dierenarts vond dat ik ermee moest doorgaan totdat haar poot (beweging) weer normaal was. Als het 2 dagen goed gaat, mag ik de halve dosis geven. Hun inenting die voorzien was voor 25 maart stel ik voorlopig even uit, dat lijkt me het meest veilige, ik durf geen enkel risico meer nemen. 

De afgelopen dagen waren de klachten heel wisselend. Het ene moment zag je niets aan Fluffy, het volgende moment zette ze haar pootje weer even naar voren. Maar niet meer zo ver en zo vaak als de afgelopen dagen, in het algemeen zie ik vooruitgang. Eergisteren lag ze wel weer in die rare houding met haar 2 achterpoten naar voren gestrekt. Toch gaat huppelen beter (en vaker) en gisteren kon ik niet verhinderen dat ze zelf in de kooi sprong. Hierbij haperde haar linkerpootje weer even maar dat dit weer lukt is toch een opsteker. Ook de blik in haar ogen spreekt boekdelen, waar haar ogen anders wat lusteloos stonden, stralen ze nu weer ondeugendheid uit. Vandaag lijkt het prima te gaan, ik heb nog geen moment gezien van een scheve zitstand of een poot die verkeerd staat. 

Ik weet niet wat ik over andere vage klachten moet denken. De voorbije maanden was ze minder beweeglijk maar dat kan aan de ouderdom en het seizoen liggen. Ook had ze minder trek in bepaalde groenten: andijvie en witlof blijven liggen maar boerenkool, wortelloof, wortel, appel, druiven gaat wel vlot naar binnen. Soms eet ze nog liever hooi dan andijvie of witlof. Brokjes, kruiden en snoepjes worden ook nog altijd gretig gegeten. Ze drinkt/plast niet meer dan gewoonlijk. Maar sinds het bloedplassen van vorig jaar heeft ze wel niet meer haar ‘oud’ gewicht gehaald. Is het misschien toen al begonnen? Van de week lag ze een beetje schuin en was ze in slaap aan het vallen. Maar ze viel letterlijk om, tolde 1x op haar as en toen had ik haar al tegengehouden. Nog enkele bedenkelijke feitjes: het is 2x gebeurd dat ze ineens opsprong en met een hoog staartje wegliep. Ze moest dringend een plasje doen en heeft 2x dus de kooi niet gehaald. EC of geen zin om op te staan en naar de bak te huppelen door pijn/stramheid? Moeilijk hoor. Voorlopig doe ik alles wat ik kan en kan ik niets anders doen dan afwachten.

Zolang het zo blijft vooruitgaan, ben ik tevreden. Voorlopig zie ik geen klachten bij Snowy maar door de restletsels die hij nog steeds heeft (niet altijd zindelijk en soms vlug schrikken) is dit moeilijk te beoordelen. Zijn gewicht en eetlust zijn goed en dat was 2 jaar geleden niet het geval dus ga ik er vanuit dat het goed gaat met hem. Ook Fluffy is sinds de Panacur zomaar even bijna 50g aangekomen. Dit kan volgens mij geen toeval zijn. Enkele lieve foto's:





Maar even genoeg hierover, er is ook nog ander nieuws ;-). Chica’s rui is bijna voorbij en ze gedraagt zich de laatste dagen jammer genoeg weer broeds. Het zou dus kunnen dat ik binnenkort weer een nestje eitjes zie liggen. Heel jammer want ze is zo een leuk vogeltje als ze ‘normaal’ is. Alle houten dingen moeten er nog steeds aan geloven, haar schommeltje is al behoorlijk ‘aangevreten’ en vorige week kwam ze tot de ontdekking dat een wilgenstokje ook best leuk kan zijn.


Ook van Mika natuurlijk nog nieuws. Haar nageltje dat ze op de 2de dag hier per ongeluk had uitgescheurd is weer aan het groeien, gelukkig maar. Vorige week schreef ik nog dat haar lichaampje geen rust meer kan vinden en dat is alleen maar erger geworden. Ik betwijfel zelfs of ze in haar kooi nog in haar wiel loopt. Als ik haar zie, is ze verwoed aan het tralieknagen. Als ik dan de kooi opendoe, klimt ze er ook meteen uit. Is het door deze hyperactiviteit dat ze gewicht verloren is? Ik hoop maar dat dat alles is. Want in 1 week tijd is ze 4g afgevallen en dat hoort eigenlijk niet voor een diertje in de groei. Ik voer haar zoveel mogelijk dierlijke eiwitten bij. Van de week heb ik nog een havermoutpapje met kittenmelk gemaakt en dat was smullen! Ze likte mondje, duimen en vingers af :). 

Mika is een gek beestje trouwens. Op een morgen kwam ik beneden en zag ik dat ze een nest achter haar wiel had gemaakt. Zodra ze mij hoort, wordt ze ook wakker en wil ze eruit (ook ’s morgens dus). Als ik haar na een half uurtje terugzet, gaat ze wel weer in haar huisje slapen. Overdag in haar huisje en ’s nachts achter haar wiel… 

In haar speelbak vermaakt ze zich naar hartenlust, elk stukje speelgoed wordt uitvoerig verkend en besnuffeld maar het wiel en de bal blijven favoriet. Na een uurtje zet ik haar altijd even terug in de kooi zodat ze kan eten maar vrijwel meteen begint een concert van tralieknagen. Waarop ik haar weer in de speelbak zet en hetzelfde patroon herhaal na ieder uur. In totaal loopt ze dus een 3-tal uren los per avond. Loslopen op de grond is voorlopig nog geen succes. Ze durft nauwelijks bewegen en blijft heel dicht in mijn buurt. Zoals ik haar nu ken, zal dit binnenkort helemaal omslaan en heeft ze tijd nodig om aan de nieuwe omgeving te wennen :). 

Het beloofde filmpje van vorige week is gelukt maar wel met wat moeite. Blijkbaar heeft mijn nieuwe pc geen firewire aansluiting waardoor ik het filmpje nog heb moeten inladen in de oude pc en dan via een usb-stick op de nieuwe pc heb gezet en bewerkt. Omslachtig maar voorlopig moet het even op deze manier. Maar het filmpje is wel uiterst schattig. Net als Misty laat Mika zich aaien terwijl ze eet. Van Misty heb ik dit nooit kunnen vastleggen, daarom ben ik dubbel zo blij met dit filmpje van Mika. Als je goed luistert hoor je haar ook smakken :). (in dit filmpje is ze nog héél rustig).