zondag 28 juni 2009

Fluffy beter en Misty het fotomodel

Wel, het duimen heeft geholpen, dank jullie wel Very Happy

Fluffy is weer helemaal de oude! Ze springt, huppelt en crosst weer naar buiten als vanouds. Ze is nog steeds in de rui maar blijkbaar was de oorzaak dus - weer maar eens - haar onzekerheid. Die is nu verdwenen als sneeuw voor de zon dus nu maar hopen dat het zo blijft.

Plots schiet me ook te binnen wat de oorzaak zou kunnen zijn. Snowy is soms zo gefocust op voer dat hij vergeet een plasje te doen in de kooi. Vol enthousiasme komt hij aangehuppeld terwijl hij plast! Natuurlijk moet ik dit vlug opruimen maar Fluf was er al doorgelopen. Daarop moest ik haar voetjes afdrogen en kennelijk heeft ze dit als straf ervaren, hoewel ik haar absoluut niet berispt heb o.i.d. Maar ze weet dat er iets gebeurd is wat niet mag en voelde zich schuldig. Wat een gevoelig konijntje is ze toch...

Een foto van haar terwijl ze buiten haar pootje wast (let op het tongetje Smile)



En zoals beloofd: foto's van mijn fotomodelletje, mijn mooie mollige Misty.

Het is de eerste hamster die zo mooi blijft stilzitten als ze geaaid wordt. En ook voor foto's neemt ze haar mooiste poses aan, kijk maar Smile.



Dit theelichthoudertje in de vorm van een strandstoel heb ik pas gekocht en Misty paste er zoooo mooi in Very Happy.

woensdag 24 juni 2009

Konijnen, gevoelige wezentjes

Ik heb er bewust voor gekozen om mijn konijnen in huis te laten wonen zodat we altijd kunnen genieten van elkaars gezelschap. Na zoveel jaren samenwonen zou je veronderstellen dat ik weet hoe gevoelig ze zijn. Maar nogmaals hebben ze mij verbaasd en hebben ze mij getoond dat ze nog gevoeliger zijn dan ik ooit voor mogelijk hield.

Konijnen houden van regelmaat en hier weten ze dat ze 's morgens dadelijk naar buiten mogen om een luchtje te scheppen en dat ik intussen bezig ben met hun ontbijt. Na een kwartier komen ze terug naar binnen en staan ze hunkerend aan mijn voeten. Om vervolgens vrolijk huppelend mij naar de kooi te volgen waar ze hun portie biks krijgen.   

Ik zweer het: konijnen kunnen klok lezen! Om 12 uur stipt staan ze klaar om hun gedroogde kruiden in ontvangst te nemen. En je mag er donder op zeggen dat ze om 17.30 uur alweer paraat staan want dan is het tijd voor de dagelijkse groente- en fruitschotel. 's Avonds tenslotte komen ze klokslag 21.30 uur bedelen voor hun snoepje. Dat heb ik hen zo aangeleerd omdat ik het gezellig vond hen aan mijn voeten te hebben als ik op de bank voor de tv zat.

Maar af en toe zijn er factoren die hun schema overhoop gooien, factoren zoals werk bijvoorbeeld. Telkens ik een andere job en dus ook een ander ritme had, merkte ik een grote verandering in hun gedrag op: verminderde eetlust, lusteloos of net rusteloos. Fluffy is zelfs al enkele keren schijnzwanger geworden en af en toe waren er rangordeproblemen. Hun baasje, hun nummer 1 was weg en dan moest er onderling "gestreden" worden om die begeerde eerste plaats. Gelukkig werd er nooit gevochten, het bleef bij keutelen en plassen in huis. Wat uiteraard knap vervelend is als je van een lange werkdag thuiskomt. Het is niet leuk om dan nog alle rommel te mogen opruimen. Bovendien moest ik ook nog therapie toepassen zodat de rangorde- en territoriumstrijd weer zou verdwijnen. De techniek die ik gebruikte werkte altijd binnen enkele dagen.

Tot voor kort. In december 2008 werd er plots weer in huis gekeuteld en geplast. Ik begreep niet goed waarom, in mijn ogen waren er geen grote veranderingen gebeurd. Ik dacht aanvankelijk dat het te maken had met de leeftijd van Fluffy. Zij wordt dit jaar 8 en misschien wilde Snowy wel de dominantie overnemen.

Maar het geplas en gekeutel hield niet op en duurde tot begin april. Zo plots als het gekomen was, zo plotseling hield het ook op. Ik brak mijn hoofd over wat er toch veranderd kon zijn en ineens ging er mij een lichtje op.   

Sinds december heb ik het razend druk en tegelijk sukkelde ik met gezondheidsproblemen. In april kreeg mijn gezondheid een flinke deuk en ik werd gedwongen tot heel veel rust. Ik bracht uren door op de sofa en de konijntjes waren lief, aanhankelijk en superblij dat ze weer aandacht kregen van mij. 
Fysiek was ik dus wel aanwezig maar emotioneel maakte ik niet meer genoeg tijd vrij voor hen. En zij maakten dat duidelijk op hun manier. Als ze geen aandacht krijgen met goed gedrag, dan maar met "slecht" gedrag.

Wie durft er nu nog beweren dat konijnen geen intelligente en gevoelige wezentjes zijn? Wat leren ze mij toch veel, wat ben ik blij dat ik deel mag uitmaken van hun leven. Als ze eens wisten hoeveel ze voor mij betekenen, hoeveel ik van hen hou.

Mijn konijntjes Razz, ik kan geen dag zonder.

maandag 22 juni 2009

Zorgen om Fluffy

De laatste tijd is Fluffy niet in haar normale doen en daarom maak ik me zorgen. Nu ben ik iemand die nogal vlug bezorgd is, andere mensen zouden de verandering bij haar misschien niet eens opmerken. Maar omdat onze band zo sterk is, merk ik het uiteraard wel.

Om misverstanden te voorkomen: haar eetlust is nog altijd optimaal, haar gewicht ook dus op dat vlak is er niets mis. Het is haar gedrag dat stilaan veranderd is.
Sinds enkele weken is ze niet meer actief overdag, ook niet 's morgens. Ik weet wel dat konijnen schemerdieren zijn maar de verandering in gedrag valt me op. Ze gaat niet meer buiten spelen, huppelt nauwelijks rond, heeft geen behoefte meer aan gezelschap. Niet van mij of van Snowy. Maar 's avonds daarentegen is ze haar gewone zelf: huppelen, aandacht vragen, binkies maken, bedelen voor snoep enz.

De laatste weken is ze ook erg onzeker en ze struikelt af en toe. Ze is sowieso een onzeker konijn en als iets mislukt, krijgt haar zelfvertrouwen een flinke deuk. Ze zal die actie daarna ook niet meer snel opnieuw proberen. Ze heeft steeds vrij veel tijd nodig om over die onzekerheid te raken. Zo is ze al eens blijven hangen in het deurtje van haar kooi, is ze van haar slaaphok gevallen enz.
Toch lijkt dit de laatste dagen niet meer aan de orde te zijn, het springen lukt weer beter en ze twijfelt niet meer.

Gisteren wilde ze zelfs nog op de bank springen maar die is veel te hoog en bij die poging viel ze achterover. Ik schrok maar dat was nergens voor nodig, ze griste het koekje - wat de reden was van haar sprong - vlot uit mijn handen. Daarna speelde en huppelde ze ook verder alsof er niets gebeurd was. Ik probeer ook nooit te reageren als ze struikelt o.i.d., dat zou haar onzekerheid alleen maar bevestigen en versterken.

Ik heb mijn hoofd al gebroken over de oorzaken: gewoon een dipje, de rui die veel energie vraagt, haar leeftijd (ze wordt 8 jaar in juli/augustus), een gezondheidsprobleem dat sluimert of een combinatie van sommige factoren?
En net nu ik dit getypt heb, springt ze zonder problemen uit haar kooi en gaat ze bij Snowy in de speelhoek liggen. Daarna begint ze aan alle speelgoed te knabbelen. Alsof ze mijn woorden wil ontkrachten Wink.
Liever zo natuurlijk, hopelijk heeft ze maar gewoon een dipje en ligt de inactiviteit aan de rui. Daarvoor krijgt ze sowieso al preventief prozyme maar straks ga ik ook wat gedroogde Echinaforce geven om haar weerstand te verbeteren. Hopelijk lust ze het Wink
Duimen jullie mee dat het maar een dipje is?

zondag 14 juni 2009

Filmpjes en foto's

Er is niet zo veel gebeurd deze week en daarom plaats ik vandaag alleen enkele leuke filmpjes en foto's.

Jullie weten ongetwijfeld dat konijnen in de meest rare houdingen kunnen liggen maar hoe ik Fluffy en Snowy deze week aantrof... tjonge!

Snowy duwde zich vrijwillig onder Fluffy in, alsof ze hem aan het uitbroeden is.
Maak je geen zorgen over haar wam, ja die is groot maar is alleen nog loshangende huid en ze kan die goed opzij duwen Wink





Dan heb ik ook nog een filmpje van Fluffy die aan haar flesje lebbert, ze heeft zo een mooi roze tongetje!


En tot slot nog een filmpje van Chica die bij momenten erg aanhankelijk is. Ze komt vanzelf naar mij toe gevlogen en is blijkbaar dol op ritsen. Geen idee waarom, misschien was dat bij het vorig baasje ook zo?

zondag 7 juni 2009

Enkele foto's

Fotografie is een van mijn hobby's en wat is er leuker dan je eigen dieren fotograferen? Ze werken ook altijd zo goed mee en zijn heuse fotomodelletjes geworden. 
Maar wat belangrijker is: ze brengen me altijd aan het lachen!
Chica bijvoorbeeld is geen speels vogeltje. Ik weet niet waar ze vandaan komt maar ze lijkt niet te weten waartoe speelgoed dient. Toch bespeur ik af en toe speelsheid en dan nog wel met de meest eenvoudige dingen, een koordje of zoals nu: een stokje.



Misty is een zeer levendige hamster die zowel 's morgens als 's avonds klaar staat om uit de kooi te mogen. Ze vindt het zo leuk om rond te rennen. Met het mooie weer van vorige week besloot ik om eens wat buitenfoto's te nemen. Geen nood, ze zat in een hoge curverbak waaruit ze onmogelijk kon ontsnappen.



Vanuit fotografisch standpunt de slechtste foto die je kan nemen omdat de lichaamsverhoudingen niet kloppen maar is ze niet geweldig mooi? Haar roze neusje dat zo goed uitkomt tegen dat prachtig gekleurd vachtje...



Tenslotte de nijntjes, hoe kan het ook anders Smile.

Fluffy die laat zien dat konijnen misschien toch wel knaagdieren zijn... Wink.

 

Kijk naar die verbaasde blik als het stokje breekt, Laughing. Het lijkt wel alsof ze zegt: "huh?"



Dan knabbelen we toch gewoon verder.



Wie is er niet dol op foto's van mijn ventje? Snowy wilde zich net gaan wassen en je weet hoe konijntjes dan eerst met hun pootjes schudden.
Toen hij dit deed, viel hij bijna achterover en net op dat moment drukte ik af !
Mijn vriend zegt dat het lijkt alsof hij aan het tapdansen is en in zijn handjes klapt Laughing.



Maar Snowy is een stoer manneke en cool wast hij zijn snoetje verder.



Vuile voetjes Smile.