Gelukkig Nieuwjaar

Wij wensen iedereen een gelukkig, gezond en hoopvol 2015!

Groetjes van Corina, nijntjes Snowy en Indy, hammies Sproetje en Dotje en valkparkietje Chica.

Kerst bij de knagers

Chica heeft het bij 1 eitje gehouden deze keer, misschien ook omdat ik al 2 nepeitjes bij haar had gelegd. Er is maar weinig gekend over anticonceptie bij vogels en de druppels waar ik het vorige keer over had, zouden schadelijk kunnen zijn. Steven (de dierenarts) gaat meer informatie zoeken, hopelijk komt er een veilige en geschikte oplossing uit de bus.

Voorlopig gaat alles goed, maar ik hou mijn hart vast voor de volgende legronde .

Chica broedt de hele dag en nacht op de eitjes, maar af en toe komt ze eten, drinken, kaka doen en haar veertjes goed leggen . Ik vind het zo schattig als ze dit met haar staartveertjes doet. Het maakt ook zo een fijn geluid, je hoort een 'krrrr'-geluid als ze met haar bekje/tong langs haar veertjes gaat .

Vorige keer schreef ik ook dat het niet zo goed ging met Snowy. Hij verhaart nu letterlijk van kop tot teen ! En je ziet het niet eens! Waar ik haren uittrek, staan al opnieuw lange haren. Hierdoor eet hij weer iets minder goed, maar gelukkig stopt hij niet volledig. Ik pluk hem iedere dag, meer kan ik niet doen. 

Ondertussen krijgt hij al 2 weken Panacur en ik zie beterschap. Hij schrikt niet meer en plast niet meer in huis. Af en toe heeft hij een terugval en een slechte dag. Een teken dat het medicijn zijn werk aan het doen is en dat het inderdaad weer een opstoot van die ellendige E. cuniculi is . Daarom ga ik zeker nog 2 weken door met Panacur en dan evalueer ik zijn toestand opnieuw.

Zijn keutels zien er alleszins weer groter uit dan gewoonlijk. Dat is altijd zo met Panacur, ik begrijp niet goed waarom, maar het is een leuke bijkomstigheid .

Ik heb ook enkele dagen de hoge dosis pijnstilling gegeven, maar dat maakte geen verschil in zijn activiteitsniveau of eetlust. Dus daar ben ik mee gestopt om zijn systeem niet te overbelasten.

Als kerstcadeau heeft hij zijn wortelhuisje al gekregen, ik kon/wilde gewoon niet wachten tot Kerst om het te geven . Maar ik besloot om ook eens een infraroodmassage te proberen om zijn stramme spiertjes wat los te maken. Ik gebruik enkel de warmtelamp, niet de massageknop. Die is veel te heftig voor konijnen, zelfs op de laagste stand. Het doet geen spectaculaire dingen, maar hij beweegt weer iets meer én beter. Hij haperde soms bij het in- en uitspringen van de kooi, Panacur gaf geen verschil.

Dit idee ga ik zeker toevoegen aan mijn pagina over bejaarde konijnen.

Hij mocht even kennismaken met het nieuwe rendier, maar had niet veel interesse .

Indy vond het wel reuze interessant, ze dreef hem helemaal in een hoekje om vervolgens op hem te gaan zitten .

Ze imiteert graag een haasje . Ook zij is trouwens verder gegaan met verharen.

Lekker chocobolleke met een toefje slagroom .

Ik schreef vorige keer al dat Monique mijn andere diertjes ook verwend heeft. Indy kreeg een houten smijtspeeltje .

Van mij had ze natuurlijk het bedje al gekregen. Nu gaf ik iets wat niet tastbaar is, maar ze geniet er volop van: meer loopstroken .

Sproetje kreeg van Monique een eigen kerststalletje .

En van mijn huisgenoot een klimtoestel, eigenlijk bedoeld voor dwergjes, maar ze vindt het ook leuk .

Dotje werd verwend met een aardbeienhuisje en van mij kreeg ze een peertje . 

Ik had nog een cadeaubon liggen die ik voor mijn verjaardag had gekregen van mijn ex-bazin. Daarmee heb ik mezelf verwend met deze cadeautjes . Het boekje heb ik al gelezen, het is een erg mooi verhaal! Omdat ik nu een echt fluwelen konijn heb, moest ik dit boekje gewoon hebben . De DVD heb ik nog niet bekeken, maar ik verwacht dat het met tranen zal zijn. Als kind huilde ik al bij de clip "Bright eyes" .

Chica weer een ei

Even een tussentijdse blog om te melden dat Chica op donderdagavond toch weer een ei gelegd heeft. Dat is balen met hoofdletter B ! Gelukkig heeft het een behoorlijke schaal, enkel de punt is wat broos. Ook geen prolaps toe nu toe. Haar waterige ontlasting wijst erop dat er een 2de ei moet komen. Dat had echter gisteren al moeten gebeuren, maar het blijft rustig.  Ik wacht in spanning af .

Maar ik ben boos dat het implantaat nauwelijks 2 maanden heeft gewerkt ! Een maand na de plaatsing van het implantaat begon ze zich al opnieuw broeds te gedragen, dat mag en kan gewoon niet!

Ik ben iemand die heel veel voor diertjes over heeft, maar 6x per jaar 120€ besteden aan iets wat niet werkt, is teveel gevraagd.

Morgen hoor ik meer over druppeltjes die in het bekje moeten gegeven worden om de eiproductie stil te leggen. Ik heb er toen niet voor gekozen omdat dit toch stressvol is om dagelijks te geven en ze zouden niet zo goed werken als het implantaat. Maar gezien dit zijn werking ook niet meer doet, heb ik nu geen andere keuze meer.

En dan hoop ik uit de grond van mijn hart dat de druppeltjes zullen werken. Want het verleden heeft me geleerd dat haar eieren wel eens haar einde kunnen betekenen . Haar lichaampje zal die stress, narcoses en operaties niet blijven aan kunnen.

Ook met Snowy gaat het niet schitterend, maar daarover meer in de blog van 28/12.

Zorgen om Snowy

Zoals jullie weten, kwakkelt Snowy al enkele jaren met de gezondheid, maar het ging nog behoorlijk. Nu vond ik hem plots toch wel snel achteruitgaan. Hij eet beduidend minder en trager (maar alleen in de voormiddag) en blijft de hele voormiddag in zijn kooi zitten of liggen. Nu kan dat natuurlijk gewoon de leeftijd en/of pijn zijn, maar het kan ook evengoed de EC weer zijn die de kop opsteekt. Of misschien haakjes op de kiezen, want als hij verhaart, maakt hij dat rare geluid met zijn mondje en eet hij ook minder. Helaas een goede combinatie die haakjes kan veroorzaken.

Hij is nochtans 20 g aangekomen, wat haakjes en EC tegenspreekt, maar ik vertrouwde het niet en wilde dingen uitsluiten.

Bovendien zag ik de laatste dagen dat hij wel erg hard schrok van bekende geluiden zoals het stoomstrijkijzer. En met schrikken bedoel ik niet even schrikken en dan weer herstellen. Nee, in blinde paniek wegvluchten . Zo begon zijn EC 6 jaar geleden ook, dus ik nam het zekere voor het onzekere en ben donderdagavond begonnen met panacur. Deze ziekte nam destijds ook zijn eetlust weg.

Om heel zeker te zijn dat er toch geen haakjes zijn (of wat anders mis is), ben ik vrijdag naar de dierenarts gegaan. Steven is gespecialiseerd in tandbehandelingen en ik kon bij hem terecht.

Geen haken, oef !!! Wel hele kleine puntjes die omhoog steken op zijn onderste kiezen. Maar dat schijnt bij de leeftijd te horen. Omdat oudere konijnen minder eten, slijten de kiezen niet meer zo af als bij jongere konijnen. Het moet natuurlijk in de gaten worden gehouden, maar vooralsnog mogen die dingen geen problemen geven. Er waren ook geen wondjes op zijn tong. 

Ik heb dan ook gevraagd om naar zijn plassertje, anus en achterpootjes/rug te kijken. Heel af en toe gaat hij immers op zijn teentjes staan als hij zijn behoefte doet. Alles is inderdaad wat strammer wat ook bij de leeftijd hoort. Zijn plassertje en anus zijn oké, dus wellicht ligt het aan de mindere bespiering waarom hij soms moeite heeft met plassen/keutelen. 

Steven probeerde ook nog de traanbuis van zijn linkeroogje te spoelen, maar dat lukte niet meer, die zat volledig verstopt. Hij heeft ruim de tijd heeft genomen en was heel zacht en voorzichtig met Snowy. Ik was zelf al begonnen met - alweer - een nieuwe oogzalf, Aureomycin. Maar ook deze zalf helpt niets meer. Het oogje blijft tranen en de randjes blijven rood, heel jammer .

We hebben ook pijnstilling besproken i.v.m. zijn stijve (en misschien pijnlijke) gewrichten. Maar eerst ga ik afwachten wat de panacur doet. Daarna ga ik misschien proberen of pijnstilling iets uithaalt. Stap voor stap, zodat ik dingen kan evalueren. 

De dierenarts zei dat ik me geen zorgen moest maken en dat ik hem gewoon moest vertroetelen. Dat is geen probleem . Ik hoop dat mijn prinske nog lang en relatief gezond bij me mag zijn !

Vandaag denk ik verbetering te zien. Hij is 2x uit zijn kooi gekomen vanmorgen en loopt dan wat rond. Hij verstopt zich daarna wel in zijn huisje, da's minder positief. Maar hij verliest weer haartjes en maakt weer dat rare geluid met zijn mondje, dan vertoont hij altijd wat nerveus verstop-gedrag.

Vorige keer schreef ik nog dat zijn wortelhuisje op was. Dat huisje had ik van Monique gekregen en toen ze mijn vorige blog las, heeft ze onmiddellijk een nieuw huisje gestuurd. Is dat niet lief ? Dank je wel Monique, je hebt Snowy weer heel blij gemaakt .

Hij speelt nauwelijks nog, maar dit blijft hij leuk vinden.

Monique heeft ook mijn andere diertjes verwend, maar die foto's zien jullie volgende keer als ze hun kerstcadeautjes hebben gekregen .

Hier zijn enkele voorbeelden van hoe Snowy er de laatste weken bij zat en lag in zijn kooi .

Af en toe moet je dan strekken .

Kerstmis nadert en natuurlijk moeten de kleintjes dan poseren . Wie wil er nu niet een dikke smakkerd op dit lief bol toetje geven ?

Het zal Indy's eerste kerst zijn. En tot mijn grote verbazing bleef ze stil zitten met het mutsje op haar hoofd . Ze ziet er alleen een beetje als een grumpy santa uit .

Gezien ze alleen in de keuken woont, kan ze de kerstboom in de woonkamer niet zien. Daarom krijgt ze haar eigen boompje . Geen nood, het staat intussen knaagveilig op een kast .

Ondanks zoveel knaagmateriaal, blijft haar bedje populair .

Gelukkig niet altijd, meestal ligt ze met haar poep tegen de verwarming .

En wisten jullie al dat ze een geweldige hulp in het huishouden is ?

De haartjes in haar nekje zijn trouwens terug gegroeid, maar ze zijn wit ! Dat maakt haar nog bijzonderder .

Helaas ben ik toevallig tot de vaststelling gekomen dat ze het begin van zere hakken kan hebben. Rexen zijn er gevoelig voor omwille van hun dunne beharing. Waarschijnlijk heeft haar overgewicht er toe bijgedragen dat ze het al op jonge leeftijd heeft. Ik hou het in de gaten, maar behandel het voorlopig nog niet. Ze durft tot nu toe niet op de tegels lopen en da's maar goed ook. Ik ga nog wat matten bij kopen zodat ze door de hele keuken kan lopen en dan maar hopen dat ze die ook niet verorbert . Ze blijft net boven 2 kg wegen en dat is nog steeds wat te zwaar.

Ook Sproet vond de kerstdecoratie reuze interessant. Kijk naar die lieve plukjes aan haar kontje .

Het konijnenkussen dat ik onlangs bij Blokker (Nl) kocht, vond ze om in te bijten .

Dotje is ook nergens bang van en zet meteen haar tandjes in de reuzenkerstboom. Zo valt het verschil tussen de 2 hamsters weer op .

Mijn vriendin en ik zijn naar Winterland (kerstmarkt) in Hasselt geweest en dit schattig konijntje - met wammetje! - kreeg ik cadeau van haar !

Afsluiten doe ik met mooie herinneringen. 

Het is alweer de 3de kerst zonder Fluffy, maar ze zit nog steeds in mijn hart en daar zal ze altijd blijven...