zondag 29 mei 2016

Lentetaferelen

We hebben enkele dagen snertweer gehad. Indy wilde niet naar buiten en bleef grumpy binnen ๐Ÿ˜’.


De grote hooitunnel bevalt goed.


En mijn dapper meisje breidt haar territorium weer uit en overwint haar angst voor tegels ๐Ÿ‘.


Niets zo gezellig als samen buiten eten ๐Ÿ˜Š.


Knabbeltjes aan de wilgenbrug.


Heb ik geen mooi buikje ๐Ÿ˜?


En mooi kontje en pluizig staartje ๐Ÿ˜?


Ik imiteer een beeldje, dan vindt mammie mij niet ๐Ÿ˜„.


Kiekeboe, hier ben ik!


Metaalsmaakje...



Komt er al water?



Wat zit er in je kannetje?


Kijk, dit is wat men noemt "opgaan in de omgeving" ๐Ÿ˜€.



Ze is buiten enkele keren geschrokken van blaffende honden van de buren, van lawaai van de buren zelf of van de sirenes van de brandweerwagens. Soms wilde ze niet naar buiten en als ze wel durfde, zocht ze steun naast mij.



Het Filavac vaccin is eindelijk binnen en dinsdag wordt Indy geรซnt tegen RHD 2. Hopelijk vertoont ze geen bijwerkingen.

Chica heeft het bek/verslik-probleem niet meer gehad, gelukkig maar!



Lieve Snowy, morgen zou je adoptiedag zijn en zou je 12 jaar bij me wonen. Het mag helaas niet zo zijn, maar ik steek toch een kaarsje aan voor jouw verjaardag, mijn wattebolleke. Omdat ik dankbaar ben dat je zo lang bij me bent gebleven en me zulke mooie herinneringen hebt gegeven.
Je blijft voor eeuwig in mijn hart, mooi manneke ๐Ÿ’–! Ik zal je altijd blijven missen...



zondag 15 mei 2016

De eerste mooie dagen

Vandaag begin ik met een mooi cadeautje. Monique stuurt vaak cadeautjes voor Indy maar deze keer dacht ze aan mij met deze wondermooie konijntjesdoek. Dank je wel, lieve Monique ๐Ÿ˜‡!


Omdat het eindelijk mooi weer werd, kon ik mijn terras weer speelklaar maken voor Indy. Ze durfde in eerste instantie niet meteen naar buiten. Dus heb ik haar in een transportmandje naar buiten gedragen en toen was ze niet meer te houden ๐Ÿ˜ƒ.

Poseren bij de mooie beeldjes.


Nieuwe wilgenstronk.


Een grasbak helemaal voor haar alleen. Natuurlijk niet om ineens leeg te eten!


Ontbijt in de frisse buitenlucht.


Haar achterkant is even mooi als haar voorkant. Ben dol op die witte krulletjes in haar nekje ๐Ÿ˜.


Mijn prinsesje ๐Ÿ˜๐Ÿ‘ธ.



Helaas werd het te snel te warm en Indy's eetlust werd een beetje minder. Hoewel het binnen nooit boven de 22° kwam. Ze at minder goed groenten en liet ook 1x haar kruiden half staan. Dus vlug ingegrepen met nieuw knaagmateriaal en de ice pod en koelmat en binnen 2 dagen was ze weer de oude. Maar het was weer effe schrikken, zo snel na haar ziekte in februari/maart. Aan de hoeveelheid brokjes kon het zeker niet liggen. Ik ben die nog altijd aan het opbouwen en ze zit momenteel op 12 brokjes per dag. Ze kan ook geen gevaarlijke dingen meer eten. Als 22° al te warm is voor haar, hoe zal ze zich in de zomer dan voelen ๐Ÿ˜•?


's Nachts lag ze graag in de eetkamer in haar kapot gebeten zeteltje. Dus ik legde de koelmat ernaast en dat was voor haar een uitnodiging om het terrein verder te verkennen... op tegels!



Soms begrijp ik toch niets van konijnen hoor. Eerst tegen de ice pod en wat later in de volle zon...


Rolmops ๐Ÿ˜„.


Uitgeteld.


Dit zag ik toen ik wakker werd van een dutje uit de andere zetel. Ze ligt altijd ergens waar ze me in het oog kan houden.


Opgestaan is plaats vergaan ๐Ÿ˜€.


Mammie... honger!


Nu enkele leuke filmpjes van mijn grappige meid.

Ik voeg er meteen een gedichtje van Catrien aan toe, zo toepasselijk voor Indy.

Vrijheid

Je bent op zijn mooist
Als je speelt
Op zijn mooist
Als je beweegt

En in die heerlijke vrijheid
vrolijk, lief konijntje
Voel je
en laat je zien dat je leeft



Konijnen hebben de mooiste mondjes ๐Ÿ˜!



Dit was mijn moederdagcadeau, kun je je iets mooiers voorstellen ๐Ÿ’•?



Van Chica even geen foto's want ze zit veel in haar kooi. Ze is alweer (!) in de rui en is dan altijd wat stiller. Ze is nog nooit zo vaak na elkaar in de rui geweest. Het is ook moeilijk om te bepalen wat normaal is bij haar, gezien ze zo vaak eieren legde. Nu haar lichaam rust krijgt, besteedt het blijkbaar energie aan andere dingen.
Ze heeft me wel laten schrikken enkele dagen geleden. Soms vraagt ze nog om Avipro (pre- en probiotica) en dat poeder eet ze altijd zo op. Deze keer leek ze zich echter te verslikken. Ze maakte plots rare geluiden, zelfs Indy schrok. Daarbij stond de bovenkant van haar bekje in de onderkant en ze knipperde voortdurend met haar oogjes. De dierenarts denkt dat het een mechanisch probleem is geweest en dat haar bekje even klem heeft gezeten. Net zoals een kaak kan blijven openstaan bv. Dit is nog nooit eerder gebeurd, hopelijk gebeurt het ook nooit meer. Haar bekje is nochtans niet te lang.

Morgen zou Sproetje jarig zijn. Ze heeft helaas niet eens de leeftijd van 2 jaar mogen halen.
Happy B-day in heaven, mijn Punky Pompoentje ๐ŸŒˆ.


zondag 8 mei 2016

Fijne Moederdag!

Een fijne moederdag, ook aan moeders van kindjes met een vacht, veren, schubben enz. ๐Ÿ˜Š.



zondag 1 mei 2016

Trots op mijn meiske !!!

Want schreef ik 2 weken geleden nog dat de uitbreiding naar de eetkamer begonnen was, na een week zag ik haar plots in de keuken staan!





Knaagschade dateert nog van Fluffy, Indy maakt de klus af.


En met behulp van bruggetjes e.d. zette ze telkens een stapje verder.



Uit de hooi/stro-rol is inmiddels al het hooi verdwenen, het stro raakt ze niet aan.



Ze loopt nu dus door het hele huis. Volgende week wordt het blijkbaar - eindelijk - mooi weer. Hopelijk durft ze dan ook naar buiten. Ze heeft afgelopen dinsdag de Nobivac inenting gekregen tegen myxomatose en vhs1. Binnen enkele weken krijgt ze ook nog de Filavac kc+v tegen vhs2. Hopelijk is ze dan voldoende beschermd.

Ze ligt blijkbaar graag tussen hooi. Ik wou alleen dat het hooi dan in de kooi lag ๐Ÿ˜‰.


Dat komt ervan als je rollebolt in het hooi ๐Ÿ˜….


Ze weet hoe mooi ze is ๐Ÿ˜! En ze is dol op mijn deken met dezelfde kleur.


Dit is wat ik zie als ik wakker word, mijn aanhankelijk meisje heerlijk bij mijn voeten ๐Ÿ’—.


Ze kan er zo zalig bij liggen en genieten van de zon.


Iedere dag mag ik dit heerlijk zacht buikje kussen ๐Ÿ’.



Mammie, het is tijd voor mijn snoepjes!



Mijn boefjes samen op de foto ๐Ÿ˜ƒ.


Nog eens de schavuitjes.


Chica doet het nog steeds gewoon goed, haar lichaam krijgt eindelijk de nodige rust.


En op 27/4 was het alweer 4 maanden geleden dat mijn Snowy'ke naar de regenboogbrug ging ๐Ÿ˜ข. Daarom dit mooi gedicht van Catrien de Fouw en deze bijhorende foto. Speciaal voor mijn wattebolleke omdat hij voor altijd in mijn hart zal blijven.


Zo hoog aan de hemel
zie ik je nu spelen,
op een wolk
die drijft hier voorbij
en jij die eens wegging…
zo plots, mijn lieveling
leeft daar verder, zonder mij
maar eens kom ik boven
op een wolk parelgrijs
we spelen en lachen, samen …
op weg naar het groene paradijs