vrijdag 22 juli 2011

Vakantieverhalen

In 2 weken tijd kan er veel gebeuren...
In het begin van de vakantie was Fluffy fijn aan het spelen maar eigenlijk ietsje te wild. Ze beseft -gelukkig - nog steeds niet dat ze oud aan het worden is Wink. Wat er dan precies gebeurd is, weet ik niet. Ik hoorde plots een raar geluid (nageltjes schuifelend op tegels) en toen ik keek, lag Fluffy op haar linkerzijde. De zijde waarvan ze dus niet meer zelfstandig overeind kan komen. Ze was in paniek aan het spartelen en ik zette haar vlug weer recht. Hijgend moest ze even bekomen. Ik bleef haar ondersteunen zodat ze stabiel zat en zelf niet teveel moeite moest doen.

Ik masseer haar nog steeds iedere dag en natuurlijk hou ik haar achterhand nauwlettend in de gaten. Daarom verontrustte het mij wat ik zag toen ze lag te slapen: een dunne vacht en een roze vlekje op de binnenkant van haar rechterachterpootje. 


Daar was ik al bang voor omdat ze doorzakt naar de rechterkant en haar kontje erg knokig aanvoelt. Ik was bang voor eventuele 'slijtage'.
Soms plast ze ook over dat beentje en af en toe lukt het haar ook niet om blindedarmkeutels rechtstreeks uit de anus te eten. Op goede dagen kan ze het wel, op mindere dagen draait ze rondjes en daardoor blijven er soms keutels tussen haar kontje en beentje terecht. Zoals je weet uit vorige blogs moet ik daar soms stukjes vieze vacht wegknippen maar ik kan niet blijven knippen...Confused. Ik kon alleen maar hopen dat het niet erger zou worden.

Maar Fluffy mag blijkbaar zoveel geluk niet hebben Sad. Op 22 juli, toen ik haar 's morgens uit de kooi nam, merkte ik dat ze weer in blindedarmkeutels was gaan zitten. Helaas waren de keutels ook al opgedroogd. Toen ik goed keek, zag ik dat haar beentje een stukje kaal was! Ik ben 100% zeker dat dit de dag ervoor nog niet het geval was! Ik probeerde voorzichtig wat ontlasting te verwijderen maar op die plek begon het een beetje te bloeden! Meteen naar het spreekuur van de dierenarts dus. Zij kon niets anders doen dan de gedroogde ontlasting wegscheren, waardoor het beentje dus nog wat kaler werd. Op deze foto ziet het er nog rood en geïrriteerd uit:


Ze gaf me een gel mee die wonderen zou verrichten (Chenidine gel). Zelfs bij honden en katten die geen huid meer hadden, groeide de huid sneller terug. De gel zou verkoelend, ontsmettend en herstellend werken. Ik moet ermee doorgaan totdat er weer dons op het beentje staat. Maar ik ben bang dat dit niet meer zal gebeuren omdat het beentje constant "slijt" tegen haar knokig achterlichaam. De dierenarts raadde me ook aan om de vacht daar altijd kort te houden zodat blindedarmkeutels er minder kunnen blijven plakken. Intussen ziet het beentje er gewoon roze uit en begint er op sommige plaatsen al een beetje dons te verschijnen.

Ik doe dagelijks wat oefeningen met haar pootjes en corrigeer haar houding in combinatie met T-Touch in de hoop dat ze zelf die houding zal aannemen. Enkele dagen leek het te werken. Ze zat vaak kaarsrecht en als ze liep, stond de rechterpoot ook niet meer zo krom. Toch lijkt het niet eeuwig te werken. Ze blijft goede en slechte dagen hebben. Gelukkig lijkt ze helemaal geen pijn te hebben. Haar eetlust blijft prima en ze blijft speels en vrolijk. Ik vermoed dat ze artrose/spondylose heeft. Daardoor verdwijnt er ook spiermassa.

In het boek 'Rabbit health in the 21st Century' worden hierbij al haar symptomen beschreven. Een foto kan uitsluitsel bieden maar de behandeling is dezelfde: glucosamine, pijntstiller/ontstekingsremmer, massage, warmte, fysio, matige beweging en eventueel acupunctuur. Maar dat laatste durf ik niet aan omdat het teveel stress zou veroorzaken. Het boek zegt ook dat de toestand van dag tot dag kan verschillen; afhankelijk van de temperatuur, luchtvochtigheid, barometerstand, teveel beweging enz. 

Voorlopig kan ik niet meer doen dan wat ik al deed, plus haar beentje wassen, 's morgens en 's avonds insmeren en afwachten. 

De dierenarts heeft me ook een nieuwe gel meegegeven voor haar traanoog (clinagel-vet) maar ook die heeft geen effect jammer genoeg. Ze zal ermee moeten leren leven vrees ik. Haar droge oortjes hoef ik ook nog maar 1 à 2 x per week in te smeren met uiercrème.

Zijzelf trekt het zich nog steeds niet aan en blijft haar oude ik: hongerig, speels, opgewekt en soms ondeugend Very Happy. En ze is weer enkele grammen aangekomen waar ze die in de 1ste week kwijtgespeeld was. Ze weegt nu 1888g. Ze laat gewillig alle behandelingen toe, behalve het beentje wassen, dat vindt ze echt niet leuk. Tijdens de behandelingen (zalf, kammen, massage) krijg ik vaak al likjes. Na de behandelingen volgt er uiteraard een uitgebreid knuffelmoment en kijk eens wat ze dan doet om haar genegenheid te tonen:

 
Is ze niet ontzettend lief?

Ook met Snowy ging niet alles van een leien dakje. Sowieso had ik op 18/07 een afspraak bij de dierenarts om zijn nagels te knippen. We durven het niet meer zelf sinds we ooit per ongeluk een nagel uitgetrokken hebben. De dag ervoor begon hij te niezen en at hij slechter. Ook zag ik kleine keutels, die wijzen op een beginnende verstopping. Hij weigerde de nieuwe zak hooi te eten omdat het niet grof genoeg was naar meneertje zijn zin Rolling Eyes. Dus naar een andere dierenwinkel en weer een nieuwe zak lekker grof hooi gekocht en zijn brokjes weggenomen. Beginnende verstopping kan ik zelf vrij makkelijk oplossen maar het niezen baarde me zorgen. Daarna smakte hij, alsof er slijmen in de weg zaten. De DA heeft zijn mondje goed bekeken, ze vermoedt dat hij kriebelende haartjes probeert weg te slikken. Hij is in de rui en dan is niezen een beetje normaal. Toch vertrouw ik het smakken nog altijd niet want hij doet het ook als hij maalgeluidjes maakt bij het aaien. Om goed te zien of hij haakjes heeft, zou hij onder narcose moeten. Maar voorlopig eet hij nog prima en zie ik geen gewichtsverlies of een natte kin dus dat stel ik nog even uit. Hij smakt niet als hij niet in de rui is, dus ergens zijn die 2 toch verbonden, ik begrijp alleen niet goed hoe.

Een schattige foto van een schattig manneke :


Nog even wat leuke foto's van hun tweetjes. Jullie weten dat ze hier overdag altijd loslopen. Ze hebben zoveel ruimte, niet alleen om te lopen maar ook zoveel plekjes om zacht en comfortabel te liggen. En wat doen mijn huppelkontjes? Knusjes op een vlasmatje van 40 x 25 cm liggen Laughing.




Tenslotte nog het beloofde filmpje van Mika. Het is een heel kort filmpje maar mijn kleine muis is zó snel... Cool.



Ik maakte me zorgen om haar gewicht maar het is nergens voor nodig. Het heeft duidelijk met haar activiteitsniveau te maken. Met het slechte weer van de afgelopen weken, sliep ze langer en kwam ze ook enkele grammen aan. Toch verveelde ze zich in de kooi, hoe ik ze ook probeerde af te wisselen qua inrichting. Plots schoot het me te binnen dat ik nog een oud wiel had van de eerste hamsters. Destijds heb ik het 'afgedankt' omdat het een verschrikkelijke herrie maakte als het tegen de tralies klapperde. Maar nu heb ik een standaard en daarin klappert het wiel niet. En Mika? Die vindt het nieuwe wiel fantastisch en maakt overuren erin Very Happy. Goed voor haar want het tralieknagen uit frustratie vond ik erg zielig.

zaterdag 9 juli 2011

Mika in the picture

Mika is 6 maanden geworden, tijd om mijn kleine mooie meid eens extra te showen Laughing.
Onlangs heeft ze gevonden hoe ze naar de keuken kan klimmen, ik heb het nog niet kunnen filmen maar hoop het vlug te kunnen doen. 
Ondertussen haalde Mika haar mooiste poses naar boven bij de zomerdecoratie. Ze is een geweldig nieuwsgierig diertje, de enige hamster die ik ooit gehad heb die werkelijk alles moet besnuffelen en nergens bang voor is!

 

 

 

 



Ze is enkele grammetjes aangekomen, hopelijk zet die trend zich door!

Wie nog aangekomen is, is Fluffy Very Happy. Het zijn maar 20 grammetjes maar ook bij haar hoop ik op een stijgende lijn. Eigenlijk is iedereen wat zwaarder geworden, dan ben ik gerust.

Naast SSS, Cuni Re-balance, en het gemengd voer, ben ik nu ook Cuni complete beginnen te geven omdat het 15% eiwitten bevat. Ik geef slechts 1/5 van een kom zodat haar nieren niet overbelast raken. 

Fluffy heeft al een week geen pijnstiller meer gekregen en eigenlijk gaat het behoorlijk goed met haar. Bovendien kreeg ze al bijna 8 weken de hoge dosis glucosamine, dus mochten we de dosis halveren en ook dat gaat goed. 

Uiteraard krijgt ze nog steeds massages en T-Touch en doe ik lichte oefeningen met haar pootjes. Daarbij zie ik vaak dat ze zenuwtrekken in de achterhand krijgt waarop ze plots even kaarsrecht gaat zitten! 

Dagelijks kijk ik ook haar kontje en rechterpootje na. Doordat ze scheef zit, plast ze soms op zichzelf en blijven er blindedarmkeutels plakken. Die moet ik dus soms verwijderen en ook de klitten die door urine gevormd worden, verwijder ik voorzichtig met de hand/kam. Ze laat alles gewillig toe, ook de verzorging van haar oogje dat af en toe traant.

Ze loopt nog steeds krom maar ze loopt wel regelmatig rond, met de matige beweging is dus alles in orde. Na zo een 'tochtje' is ze wel moe en gaat ze languit liggen, waarna ze vaak in slaap valt. Rusten is natuurlijk ook goed én gezellig met haar mannetje aan haar zijde Smile.

 


Om af te sluiten wil ik jullie allemaal een heel leuke vakantie wensen! Zelf knijp ik er vanaf 16 juli ook 2 weekjes tussenuit om de batterijen even op te laden Wink. Tenzij er 'breaking news' is, zal het enkele weken stil blijven op de blog. Tot later!