zondag 25 juli 2010

Fluffy's back en Snowy's surprise party

Vorige week kon ik al goed nieuws plaatsen en gelukkig kan ik er een vervolg aan breien! Want de hele week word ik al wakker door een mooi concert van tralieknagen. Voor vele mensen een bron van ergernis, voor mij een van de mooiste geluiden die er bestaan. Het betekent immers dat mijn kleine meid zich weer goed voelt. Ook aan andere dingen kan ik zien dat ze zich weer prima in haar vel voelt. Ze huppelt veel en vaak rond, rent, maakt bescheiden binkies en gekke sprongen in Snowy's kooi. Haar eetlust is ook helemaal terug en het gewichtsverlies lag dus aan het feit dat ze minder hooi at doordat ze niet meer in de kooien durfde springen. Met enige vreugde mag ik dus zeggen dat ze weer meer dan 2 kg weegt, 2014 g om precies te zijn. Een toename van 24 g.

Tot nu toe is het bloedplassen volledig achterwege gebleven en de territoriumplassen zijn ook bijna verdwenen. Ze jaagt ook niet meer achter Snowy en daarom geef ik nog maar 2x per dag de bachbloesems.  

En vanmorgen verraste ze mij compleet! Al enkele dagen zag ik dat ze net voor het opstapje naar de keuken stond te aarzelen, ze wilde wel maar durfde niet, vooral niet als ik keek. Maar vanmorgen waagde ze de sprong en heeft zeker een half uur fijn buiten gespeeld, samen met haar ventje. Ook Snowy was er blij mee want hij maakte binkies en bleef veel langer buiten. Wat ben ik toch trots op mijn lieve nijntjes! Als zij blij zijn, ben ik ook blij Very Happy.

Het zou natuurlijk kunnen dat het territoriumconflict hierdoor weer even opflakkert. Maar als ik nu bloed in haar plassen zou zien, weet ik dat het geen ziekte is. Evenwel, laten we hopen dat het probleem zich nooit meer voordoet.

 



Met Snowy's darmpjes gaat het ook beter sinds de warmte weg is. Of lag het toch aan de stress? Ik weet het niet zeker. Hij voelt zich alleszins ook héél goed en laat het dagelijks zien door binkies te maken in Fluffy's kooi (!), binkies in huis en door het huis rennen. Wellicht is hij daardoor weer een beetje gewicht kwijt maar niet zo heel veel, slechts 10g. Het valt me trouwens op dat hij minder of zelfs niet meer in huis plast nu Fluffy weer overduidelijk de dominante is. Dus toch geen onzindelijkheid ten gevolge van EC maar territoriumdrang. 


Omdat mijn snoezige Snowy nog een verjaardagsfeestje tegoed had, en omdat het nu toch weer beter gaat tussen hem en Fluffy, besloot ik het uitgestelde feestje eindelijk uit te voeren. Door zijn vreemde stoelgang van de laatste tijd durfde ik echter geen snoep of taartje geven o.i.d. Maar een feestelijke toets aan de groenteschotels geven, kon ik wel ! Jullie kunnen zelf zien hoe verbaasd Snowy was Laughing.








 


Natuurlijk smulde Fluffy heerlijk mee en tot mijn verbazing heeft geen van beide de parapluutjes opgegeten Wink

Om af te ronden nog een berichtje over Chica. Vorige week zag ik al dat ze enorm was aangekomen in gewicht. Maar ze is de laatste tijd ook weer erg broeds dus ik dacht dat ze met een ei zat, letterlijk Wink. Tot op heden echter nog niets en ze maakt ook geen aanstalten om eentje te leggen. Maar bij de weging schrok ik toch: 150 g! En dat voor een popje! Ze is altijd wel fors geweest en weegt gewoonlijk rond de 120 g (dan voel ik haar borstbeentje nog goed). Sinds de warmte is ze echter veel minder beweeglijk geworden, sowieso vliegt ze niet veel maar nu eigenlijk helemaal niet meer. Dus vandaag ga ik aan de slag met haar, ze moet wat meer beweging krijgen, we zullen beginnen met 1 vlucht per dag. Ik hield de afgelopen weken rekening met de warmte en haar ouderdom (ze is/wordt 10 jaar) en daarom wilde ik haar niet al teveel dwingen. Maar nu moet ik ingrijpen. De knaagstaaf heb ik even weggehaald en de zonnebloempitten uit het voer gehaald (erg jammer dat ik geen voer zonder die pitten vind). Trosgierst krijgt ze wel nog dagelijks maar slechts een stukje van 5 cm. En dan maar hopen dat al deze maatregelen gaan helpen, niets zo ongezond als overgewicht natuurlijk.

zondag 18 juli 2010

Goed nieuws?

Ik durf het bijna niet plaatsen omdat ik het noodlot niet wil tarten. Maar vandaag is het exact een week geleden dat Fluffy nog bloed in haar plas heeft gehad. Ik weet het: ik mag niet te vroeg victorie kraaien, bij de minste stress/frustratie kan het terugkomen. Maar dit is een mooie stap in de goede richting en daar ben ik héél blij om! Het doet me plezier om haar karakter weer te zien openbloeien.

Ze durft ook weer in Snowy's kooi springen om te eten (hier eten ze altijd in de kooi van de ander), ze huppelt meer en vaker rond en durft ook weer onder mijn bureau komen. Het enige 'negatieve' is dat ze nog eens 20g is afgevallen. Nu weegt ze geen 2 kg meer maar 1980 g. Vreemd idee hoor, ze heeft altijd om en bij de 2,100 g gewogen, minder dan 2 kg is even wennen voor mij. Ze voelt nochtans nog steeds niet te mager aan. 

Het zou natuurlijk kunnen dat ze wat gewicht verloren is omdat ze ook minder vaak hooi at, omdat ze niet meer zelf in de kooien durfde springen. Ik moest haar telkens er in zetten en dus goed opletten of en wanneer ze wilde gaan eten. En spieratrofie door het minder bewegen kan ook een rol spelen. Ik wacht het nog even af, ik vermoed dat ze weer zal bijkomen in de komende weken als de situatie zo gunstig blijft tenminste.


De afgelopen week heb ik dus steeds kunnen vermijden dat ze achter Snowy ging jagen en dat lijkt vruchten af te werpen. 's Middags slapen ze nu ook vaker samen, de voorbije weken sliepen ze altijd apart. Fluffy heeft wel de neiging om Snowy als een puppy te volgen, behoorlijk irritant soms maar ja, ze is een konijntje dat gewend is haar zin te krijgen en als ze die niet krijgt... Dit moeten ze toch echt onder hun tweetjes uitmaken. Het enige wat ik kan en probeer te doen, is de stress en frustratie te beperken door hen niet meer te laten bedelen voor snoep. (En haar niet teveel haar zin te geven).

Hoewel ik in mijn vorig bericht schreef dat ik het vetbed nog niet zou wegnemen, heb ik het toch gedaan maar enkel 's avonds. Dan wordt er immers flink gemarkeerd. 

Fluffy plast nu dus expres in huis, kijkt me dan aan om te zien of ik reageer maar ik negeer het. Afgelopen week heeft ze 2 uren naast een plas gelegen van haar en pas toen ze eindelijk weg huppelde, kon ik de plas opruimen. Ach, het is even wat werk maar dat heb ik er graag voor over als dit de problemen oplost.

Ze heeft alleszins heel veel ontspanningsmomenten. Zoals je ziet in dit filmpje, kan ze soms erg ver weg zijn Very Happy


En iedereen die mij een beetje kent, weet ik dat dol ben op Fluffy's mondje. Alles wat ze doet, doet ze schattig, zelfs blindedarmkeutels eten Laughing


Snowy heeft af en toe nog steeds wat diarree die onmiddellijk gevolgd wordt door normale keutels. Dit heb ik nog nooit eerder gezien; hij heeft het gelukkig niet iedere dag maar waar het vandaan komt is mij een raadsel. Er is niets aan de voeding veranderd. Warmte? Stress? Hij lijkt er gelukkig geen last van te hebben en maakte veel binkies toen het wat koeler werd. Hij was erg blij dat hij weer buiten kon spelen. 

Jullie weten intussen dat hij in de vreemdste houdingen kan liggen en hij doet alles om die traditie in ere te houden Cool.




Om af te sluiten nog even wat nieuws over Chica. Zij is de afgelopen week op een nacht van haar stok gevallen! Om 5u. 's morgens hoorde ik plots gefladder en toen ik ging kijken zat ze op de bodem van de kooi in een hoekje van de schrik. Geen idee wat er gebeurd is, bij mijn weten is dit nog nooit eerder gebeurd.
Gelukkig lijkt ze het allang vergeten te zijn en ze amuseert zich met haar schommel. Ze heeft nog steeds geen idee waarvoor het ding eigenlijk dient maar op haar eigen manier speelt ze ermee Smile.




Vogels hebben niet zo vlug last van warmte maar af en toe kwam Chica wat meeprofiteren van de verkoeling van een ventilator Cool. Ze koos hier echt zelf voor, ik zou nooit een ventilator op haar kooi richten.

zondag 11 juli 2010

Warmte vervolg

Zei ik vorige keer nog dat Fluffy niet echt gebruik maakte van de verkoelende ice pod/koelelementen... nu wel hoor! Dankbaar leggen beide nijntjes hun kin erop of buikje ertegen en zijn ze aan het chillen. Snowy nog steeds meer dan Fluffy en hij wringt zich ook tussen haar en het koelelement in, het boefje Cool





Gelukkig krijgt Fluffy af en toe de kans om er alleen tegen te liggen.



Ze liggen hier trouwens vaak in de tunnels nu, Snowy in de korte, Fluffy in de lange. Wellicht is dit instinctief gedrag, konijnen in het wild gaan ook in hun holen omdat het onder de grond veel koeler is.

En bij Snowy ziet dit dan er zo uit:






Wat Fluffy's bloedplassen betreft: daar zit niet veel verandering in. Gewone plassen worden afgewisseld met plassen waar wat bloed in zit. Gelukkig begint het bloed wel te minderen, het is bijlange niet meer zoveel als in het begin. Het heeft duidelijk met rangorde/territorium te maken. Vooral als ze kruiden/snoep krijgen, heeft Fluffy de neiging om achter Snowy aan te jagen. Dus heb ik besloten dit patroon te doorbreken door niet meer op mijn gewone plaats op de bank te zitten. Ze weten dat ze dan kunnen bedelen bij mij en dit lukt nu niet meer. Ik ben er nu enkele dagen mee bezig en de grote rode plassen heb ik al die dagen niet meer gezien. Ze jaagt dan ook niet meer. Het komt er nu op aan een nieuwe gewoonte aan te leren zodat ze de oude vergeten en dit zou ik enkele weken moeten volhouden.

Toch zie ik dat ze ook de neiging heeft om het vetbed te markeren. Daarbij wil er ook nog eens een beetje bloed op het einde van een plas zitten. Maar ik ga het stap voor stap aanpakken, anders weet ik niet precies wat werkt. Dus eerst het jagen voorkomen en als dit niet genoeg helpt tegen het bloedplassen, dan kan ik nog het vetbed wegnemen gedurende enkele weken. Het is toch te warm om op te liggen nu.

Of de bachbloesems werken weet ik niet zeker, de verandering in haar gedrag kan ook aan mijn veranderde gewoontes liggen. Van de week kreeg ik een geniale inval, al zeg ik het zelf Wink. Met een mini plukje van haar favoriete bio hooi heb ik haar stap voor stap weer naar Snowy's kooi kunnen lokken en sindsdien durft ze er weer inspringen. Helaas niet regelmatig genoeg om een gewoonte aan te leren, maar ieder stapje is een stapje dichterbij genezing en zelfvertrouwen. Inwendig was ik aan het juichen toen ik haar in die kooi zag springen maar uiterlijk mocht ik niets laten merken, Fluffy reageert immers ook niet goed op beloningen op die momenten. Je moet haar kennen hoor Smile.

Ze is een beetje actiever, durft weer meer rondhuppelen en is op een plaats geweest waar ze al weken niet meer durfde komen: onder mijn bureau. Daar stond vroeger de curverbak met Misty's speelgoed en daarachter was altijd de grens van het territorium waar werd gekeuteld en gesproeid. Nu de bak weg is (het hamsterspeelgoed is even opgeborgen) kwam ze nieuwsgierig snuffelen in de nieuwe omgeving. Snowy heeft die nieuwe omgeving al een week geleden ontdekt natuurlijk Smile.

Afwachten hoe de situatie zal evolueren, ik kan alleen maar hopen dat Fluffy zich vlug de oude voelt. Ik zie gewoon dat ze niet haar vrolijke oude zelf is.

Zojuist had ik het over Misty's speelgoed, dit is allemaal afgewassen en opgeborgen. Haar kooi en speelbak heb ik een tijdje geleden al weggedaan uit de woonkamer. Het doet teveel pijn om alles zo leeg te zien staan. Ik merk nu dat ik haar nog steeds mis in kleine dingen. Als ik kookte, hield ik altijd een stukje groente/fruit voor haar apart, bv. paprika, meloen enz. Ook als ik de groenteschotels voor de konijnen maak, dan heb ik nog steeds de neiging om een stukje wortel of appel voor haar aan de kant te leggen. Gewoontes doorbreken is niet alleen moeilijk voor dieren...

zondag 4 juli 2010

Fluffy update en wederom warm

Sinds mijn vorig bericht ging het almaar beter met Fluffy, sterker nog: er zat geen druppel bloed meer in haar plassen de 4 volgende dagen! Qua gedrag was ze ook rustig, tot woensdagavond. Toen vond ze het weer nodig om achter Snowy aan te jagen. Om 21u30 krijgen ze hier altijd een eerste snoepje. Zoals gewoonlijk geef ik altijd eerst een snoepje aan Fluffy en dan pas aan Snowy. Met het snoepje in haar mondje ging ze achter hem aan, ze gunde hem blijkbaar niet eens zijn snoepje. Donderdag zag ik dan weer een plas met bloed in. Gelukkig niet meer zo veel als in het begin dus er is wel trage beterschap. Ook daarna minderde het bloeden weer tot ze gisteren opnieuw achter hem aan ging en ja hoor, vanmorgen weer bloed in de plas. Zolang de rangorde tussen haar en Snowy niet hersteld is, zal ze dit probleem blijven hebben. Snowy plast trouwens vaak rondom haar, soms sproeit hij zelfs over haar heen! En dat voor een gecastreerd konijntje! Er is duidelijk een subtiele strijd tussen die 2 gaande.

Ik heb zelf wat zitten opzoeken welke bachbloesems geschikt zouden zijn voor haar en mij lijken dat Gentiaan en Scleranthus te zijn. Gisteren ben ik gestart met de behandeling, nu is het wachten tot en hopen dat ze aanslaan. Even wat uitleg over de bloesems: 

Scleranthus (hardbloem):

Een dier die een tekort heeft aan scleranthus-energie heeft veel last van stemmingswisselingen. Hij kan geen evenwicht vinden in het leven. Het eten wil de ene dag wel lusten en de andere dag niet. De buurman aardig vinden en de volgende dag hem willen bijten. Het dier twijfelt constant, kan geen keuzes maken waardoor hij niet lekker in zijn vel zit. Deze gemoedstoestand kost het dier veel energie aangezien hij druk bezig is met kiezen maar niks opschiet. Bij honden met een gebrek aan scleranthus-energie zie je vaak dat deze dieren last hebben van autoziekte welke voortkomt uit een evenwichtsstoornis. Ook dieren die vaak last hebben van hormoonschommelingen (teefjes rond de loopsheid) zijn vaak gebaat met scleranthus.
Gentian (gentiaan):
Dieren die vaak met de 'staart tussen de benen' weglopen zodra er iets niet gaat zoals het hoort te gaan. Een tegenslag tijdens een training en het dier zal die oefening niet meer doen omdat hij denkt het toch niet te kunnen. De dieren zijn pessimistisch gestemd en hebben geen zin om dingen te gaan ondernemen omdat ze op voorhand besloten hebben dat het toch niet leuk wordt. De dieren hebben vaak een ietwat droevige blik in hun ogen en stralen een vreemde hooghartigheid uit. Dieren die dit gedrag vertonen hebben duidelijk een Gentian-tekort. Meestal is deze toestand slechts van tijdelijke aard en heeft dan een aanwijsbare oorzaak. 


Tot nu toe heb ik geen gegil meer gehoord en ik hoop ook dat ik het nooit meer hoef te horen. Fluffy lijkt wel meer en meer de oude te worden. Sinds enkele dagen is ze weer aan het tralieknagen als ik ga slapen en haar eetlust is prima. Enkel het IN de kooien springen lukt niet altijd, als ze nadenkt, begint ze te twijfelen en dan durft ze niet.  Ik hoop dat ze met behulp van de bachbloesems toch de klik zal maken. 

Intussen is het erg warm geworden in Belgisch Limburg. Snowy profiteerde al langer van de ice pod maar nu had Fluffy ook verkoeling nodig. De temperatuur was binnen dan ook opgelopen tot 28,5°C in de woonkamer en zelfs 30°C in de keuken! Ik denk dat Snowy het moeilijker heeft met de warmte omdat hij langere onderwol heeft en kleinere oortjes die weinig kunnen afkoelen. Ik maak de buitenkant van de oren regelmatig wat nat maar dat helpt ook maar tijdelijk. Beiden vinden ze het trouwens leuk om te graven in de doeken die ik rond de koelelementen wikkel...Smile 

Hier een beeld van hoe Snowy vaak ligt Smile.