Warmte vervolg

Zei ik vorige keer nog dat Fluffy niet echt gebruik maakte van de verkoelende ice pod/koelelementen... nu wel hoor! Dankbaar leggen beide nijntjes hun kin erop of buikje ertegen en zijn ze aan het chillen. Snowy nog steeds meer dan Fluffy en hij wringt zich ook tussen haar en het koelelement in, het boefje . 

Gelukkig krijgt Fluffy af en toe de kans om er alleen tegen te liggen.

Ze liggen hier trouwens vaak in de tunnels nu, Snowy in de korte, Fluffy in de lange. Wellicht is dit instinctief gedrag, konijnen in het wild gaan ook in hun holen omdat het onder de grond veel koeler is.

En bij Snowy ziet dit dan er zo uit:

Wat Fluffy's bloedplassen betreft: daar zit niet veel verandering in. Gewone plassen worden afgewisseld met plassen waar wat bloed in zit. Gelukkig begint het bloed wel te minderen, het is bijlange niet meer zoveel als in het begin. Het heeft duidelijk met rangorde/territorium te maken. Vooral als ze kruiden/snoep krijgen, heeft Fluffy de neiging om achter Snowy aan te jagen. Dus heb ik besloten dit patroon te doorbreken door niet meer op mijn gewone plaats op de bank te zitten. Ze weten dat ze dan kunnen bedelen bij mij en dit lukt nu niet meer. Ik ben er nu enkele dagen mee bezig en de grote rode plassen heb ik al die dagen niet meer gezien. Ze jaagt dan ook niet meer. Het komt er nu op aan een nieuwe gewoonte aan te leren zodat ze de oude vergeten en dit zou ik enkele weken moeten volhouden.

Toch zie ik dat ze ook de neiging heeft om het vetbed te markeren. Daarbij wil er ook nog eens een beetje bloed op het einde van een plas zitten. Maar ik ga het stap voor stap aanpakken, anders weet ik niet precies wat werkt. Dus eerst het jagen voorkomen en als dit niet genoeg helpt tegen het bloedplassen, dan kan ik nog het vetbed wegnemen gedurende enkele weken. Het is toch te warm om op te liggen nu.

Of de bachbloesems werken weet ik niet zeker, de verandering in haar gedrag kan ook aan mijn veranderde gewoontes liggen. Van de week kreeg ik een geniale inval, al zeg ik het zelf . Met een mini plukje van haar favoriete bio hooi heb ik haar stap voor stap weer naar Snowy's kooi kunnen lokken en sindsdien durft ze er weer inspringen. Helaas niet regelmatig genoeg om een gewoonte aan te leren, maar ieder stapje is een stapje dichterbij genezing en zelfvertrouwen. Inwendig was ik aan het juichen toen ik haar in die kooi zag springen maar uiterlijk mocht ik niets laten merken, Fluffy reageert immers ook niet goed op beloningen op die momenten. Je moet haar kennen hoor .

Ze is een beetje actiever, durft weer meer rondhuppelen en is op een plaats geweest waar ze al weken niet meer durfde komen: onder mijn bureau. Daar stond vroeger de curverbak met Misty's speelgoed en daarachter was altijd de grens van het territorium waar werd gekeuteld en gesproeid. Nu de bak weg is (het hamsterspeelgoed is even opgeborgen) kwam ze nieuwsgierig snuffelen in de nieuwe omgeving. Snowy heeft die nieuwe omgeving al een week geleden ontdekt natuurlijk .

Afwachten hoe de situatie zal evolueren, ik kan alleen maar hopen dat Fluffy zich vlug de oude voelt. Ik zie gewoon dat ze niet haar vrolijke oude zelf is.

Zojuist had ik het over Misty's speelgoed, dit is allemaal afgewassen en opgeborgen. Haar kooi en speelbak heb ik een tijdje geleden al weggedaan uit de woonkamer. Het doet teveel pijn om alles zo leeg te zien staan. Ik merk nu dat ik haar nog steeds mis in kleine dingen. Als ik kookte, hield ik altijd een stukje groente/fruit voor haar apart, bv. paprika, meloen enz. Ook als ik de groenteschotels voor de konijnen maak, dan heb ik nog steeds de neiging om een stukje wortel of appel voor haar aan de kant te leggen. Gewoontes doorbreken is niet alleen moeilijk voor dieren...