zaterdag 24 september 2011

Aanpassing

In de vorige blogs schreef ik al dat onze situatie veranderd is en dat de diertjes zich zullen moeten aanpassen. 

Bij Fluffy lukt dit redelijk, ze legt zich neer bij de situatie (letterlijk Wink) en de rust lijkt haar goed te doen. Natuurlijk wordt ze nooit meer de oude maar ze lijkt energieker. Als ik thuiskom, staat ze meteen klaar om uit de kooi te mogen. Ze loopt en zit een beetje beter en rechter en heeft af en toe zelfs nog zin om door de hele woonkamer te banjeren. Op haar gemak maar dat mag ook als je al 10 bent Cool. Ze zit vaker scheef dan recht hoor maar daarom is dit juist een opsteker.



Ook Chica gedraagt zich beter dan ik had verwacht. De laatste tijd was ze immers veel en vaak aan het schreeuwen/krijsen als we de kamer verlieten of weer binnen kwamen. Tot mijn verbazing blijft ze wel gewoon stil als we er niet zijn en ook als we terugkomen.

Snowy daarentegen... vindt het verschrikkelijk om opgesloten te zitten. Als ik 's middags thuis kom, zit hij op een opgefrommelde handdoek, met een pruillip en boze blik en de eerste minuten wil hij niet aangeraakt worden. Hij draait wel vlug weer bij maar hij geeft aan helemaal niet happy te zijn met de situatie. Ik hoop dat hij zich vlug zal aanpassen. Want stress = lage weerstand = EC parasiet die kan wakker worden. Hij drinkt behoorlijk veel uit de fles maar dat kan ook uit verveling zijn. Hoewel ik speelgoed bij hem leg, bekijkt hij het niet.

Vorige week ben ik toch gestopt met Panacur. Zijn gewicht is wel aan de lage kant (ca. 850g) maar blijft stabiel. Hij valt dus niet meer af en laat regelmatig zien dat hij zich goed voelt door te racen en binkies te maken.  Zijn geringe gewicht zal met de rui te maken hebben. Hij raakt er maar moeilijk door dit jaar. Fluffy is nog steeds niet echt begonnen, hier en daar wat plukjes. Ook haar gewicht blijft voorlopig stabiel op 1815g.

Ik maakte me ook zorgen om Fluffy omdat zij niet meer uit haar fles dronk. Ik besloot het flesje lager te hangen en warempel, ze drinkt weer! Stom van mij om daar niet eerder aan te denken Rolling Eyes. Wellicht kan ze door haar stijve rug haar hoofdje niet meer goed omhoog doen.

Speciaal voor Fluffy heb ik een kleine weiderol gekocht, daar kan ze lekker aan knagen maar niet doorlopen en dus is het veiliger. Snowy vindt het uiteraard ook erg lekker Smile. En hoewel mijn huis bijna boordevol matten ligt, gaat Fluffy "lekker gemakkelijk" op tegels staan waar ze kan uitglijden Confused. Soms zijn konijntjes niet erg slim Wink.







Tot slot nog even een bericht over Mika, ik denk dat ik mijn verontschuldigingen moet aanbieden aan haar en dat ik mijn mening over haar moet bijstellen. Waarschijnlijk heeft ze niet "zomaar" gebeten enige tijd geleden, maar heeft ze toch iets geroken aan mijn handen. Van de week had ik de konijntjes eten gegeven en daarna goed mijn handen gewassen. Althans, dat dacht ik. Ik zag haar snuffelen en geen seconde later wilde ze zonder nadenken happen! Dus nogmaals mijn handen gaan wassen, goed geschrobd met extra zeep en toen kon ik haar zonder problemen pakken. 

Ze is een heel bijzonder diertje hoor. Haar reukzin is blijkbaar zeer goed ontwikkeld en niet alleen dat. Al mijn andere hamsters zagen slecht en zagen me vaak niet staan. Mika's blik volgt me echter door de hele kamer. Misschien ziet ze beter door haar brilletje Laughing. Ze is nog steeds vroeg wakker en erg ondernemend maar dat schijnt ze van haar vader geërfd te hebben. Over hem gesproken: hij is op 15 september overleden op de zéér gezegende leeftijd van 2 jaar, 8 maanden en 4 dagen. Ik hoop dat Mika zijn sterke genen heeft geërfd, want het is heel uitzonderlijk dat een hamster zo oud wordt.

Enkele foto's van een smullende Mika die ook een weiderol heeft gekregen Very Happy.

 


Ik ben overgeschakeld naar deze blog omdat weblog.nl teveel problemen gaf de laatste tijd. Ze gingen bovendien migreren maar mijn weblog is helaas nog steeds niet mee gemigreerd door fouten bij hen. Daardoor zijn alle foto's in mijn oude berichten in deze blog verdwenen. Als ik er ooit de tijd voor vind (en de foto's terug vind) zal ik ze hier handmatig toevoegen. Maar het is héél véél werk om archieven van 2 jaar bij te werken. Bovendien heb ik duizenden foto's van mijn diertjes en om ze allemaal terug te vinden zal ik wel enkele maanden zoet zijn. Jammer maar het is niet anders. 

zondag 11 september 2011

Update gezondheid

Afgelopen maandag ben ik naar de dierenarts geweest met Fluffy. Het vertrek gaf meteen al stress, ze viel telkens om in de reismand Sad. Dus ben ik vlug haar slof gaan halen die ook bij haar in de kooi ligt en met 2 "konijnen" gezellig naast elkaar Wink in de mand gingen we eindelijk richting dierenarts. 
Zij heeft opnieuw haar nageltjes heel kort geknipt, eentje ging aan het bloeden jammer genoeg. Blijkbaar loopt bij Fluffy het leven verder dan bij andere konijnen. Bovendien krullen ze naar boven door de veranderde stand van haar voetjes. Maar sinds het knippen, loopt ze ietsje beter. De dierenarts was zeer tevreden over de genezing van de kale plekken. Fluffy's pootje is weer volledig behaard en ik hoef geen gel meer te smeren. 

Ik vroeg om ook haar rechteroortje weer na te kijken en eventueel schoon te maken omdat ze de laatste dagen pogingen ondernam om eraan te krabben. Uiteraard kan ze dit niet meer. Het bleek hoognodig te zijn, er kwam weer behoorlijk wat smurrie uit. Dus 1x per maand zal ik nu een bezoek aan de dierenarts brengen voor nageltjes en oortjes. Zelf ga ik er niet aan prutsen, ik ben bang om iets fout te doen. Haar oogje blijft constant tranen maar daar is jammer genoeg ook niets aan te doen.

De dierenarts vond het wel schattig dat ze gezellig naast haar konijnenslofje zat maar de reden waarom niet. Ze voelde en controleerde de bespiering opnieuw en kon niets anders concluderen dan dat er bijna geen spieren meer zijn. Dat is de reden waarom Fluffy vaak valt en ook de reden waarom ze afvalt, ze is weer 14g kwijt en weegt nog slechts 1814g. Het is puur spierweefsel dat verdwijnt. Ik vermoed dat haar gewicht volgende week zelfs de 1800g niet meer haalt.
En het jammere is: er is niets aan te doen, ik kan het niet tegenhouden Sad. Door de spondylose raken sommige zenuwen gekneld, als die geen of weinig signalen meer doorsturen naar de spieren, dan verdwijnt de spier geleidelijk aan. 
Matige beweging is goed maar ik kan haar moeilijk dwingen, zij voelt zelf aan wat nog kan en wat niet kan. Ze huppelt wel nog naar de wc, de drinkbak en de kooi maar dat is maar een goede 4 à 5 meter. De rest van de woonkamer hoeft voor haar niet meer. Ik vind het zielig dat haar leven zo beperkt geworden is, maar zij gaat er veel beter mee om dan ik. Haar leeftijd (10 jaar) is te vergelijken met een mens van 75. Tja, oude mensen huppelen ook niet meer door het leven.

Sowieso kan ze alleen nog maar op de loopstroken van matten huppelen. Ik moet erop letten dat ik speelgoed voor Snowy buiten die zone leg. Tunnels bv. zijn erg gevaarlijk voor haar omdat ze er in omvalt. Maar ik kan Snowy toch moeilijk het plezier van de tunnels ontnemen? Het is niet gemakkelijk hoor, een evenwicht vinden dat voor beide nijnen veilig en aangenaam is.

Vorige keer schreef ik nog dat ik backmotion zou bestellen. Van dat idee ben ik afgestapt en wel hierom. Ik weet dat er ooit een reportage op tv was over Chinese kruiden en hun schadelijke bijwerkingen bij mensen. Bij dieren is dit blijkbaar niet anders. Mijn dierenarts raadde me sterk af om die tabletten te geven en ik volg haar advies. Het middel mag niet erger zijn dan de kwaal!

Jammer genoeg betekent dit dat het behandelverhaal voor Fluffy dan echt afloopt Sad. Ik kan niets meer voor haar doen dan Metacam, glucosamine en massage geven en oefeningen doen. Hopelijk blijven haar klachten nu een tijdje stabiel en zal ze niet nog verder achteruit gaan. De laatste dagen gaat ze weer behoorlijk goed, ze springt zelf uit de kooi en is al een week niet meer gevallen Smile

Eén ding ben ik nog aan het proberen. Ik heb het boekje: "the relaxed rabbit, massage for your pet bunny" gekocht. Daarin staat ook de anatomie, de specifieke spiergroepen, zelfs een hoofdstukje over oude konijnen en konijnen met verlamming. Hiermee hoop ik nog gerichter te kunnen masseren zodat ze minder stram wordt. 
En natuurlijk krijgt Snowy ook zijn massagebeurten Wink. Over massage bij EC staat er ook een stukje geschreven. Blijkbaar heb ik destijds instinctief de juiste bewegingen toegepast bij hem. Ook bij Fluffy deed ik al de juiste handelingen maar er staan nog meer bewegingen in het boekje die ik nog niet kende. Reuze interessant!

Ook over Snowy nog nieuws. Ik ben hem nu 2 weken aan het behandelen met Panacur en hij is weliswaar bijgekomen maar niet genoeg naar mijn zin. Hij weegt nog steeds om en bij de 855g. Maar hij heeft vanmorgen wel weer door de woonkamer gerend en binkies gemaakt. Ik weet niet goed wat ik nu moet doen, stoppen of nog 1 à 2 weken verder gaan. De dierenarts kon me ook niet meteen advies geven hierin. Het blijft natte-vinger-werk. Als ik nu zou stoppen, hou ik hem natuurlijk sterk in de gaten en als ik vermoed dat hij toch weer ziek wordt, start ik meteen opnieuw. Morgen zijn we exact 2 weken bezig en dan beslis of ik nog zal doorgaan.

Ter afsluiting: 2 mooie foto's van hoe ze 's avonds naast mijn voeten komen zitten Smile. Zijn ze niet schattig, zo aanhankelijke nijntjes?


zondag 4 september 2011

Nieuws allerlei

Door de veranderde privé situatie zal ik in de toekomst nog minder tijd hebben om de blog aan te vullen. Ook een antwoord op mails kan langer op zich laten wachten dan gewoonlijk. Gun me even de tijd om aan de nieuwe situatie te wennen, dan beloof ik mijn best te doen om jullie tijdig van antwoord/updates te voorzien Wink.

Ik zal beginnen bij Fluffy. Was ze vorige keer nog aangekomen, nu is ze weer afgevallen en weegt ze nog minder dan ooit: 1828g Sad. Ze heeft ook een heel moeilijke periode achter de rug waarin ze heel veel door haar rechter achterpoot zakte en bijgevolg viel. Ze is zelfs 1x gevallen toen ze uit Snowy's kooi sprong. Daarom tillen we haar nu ook uit de kooi. Ik vind het erg dat ze haar zelfstandigheid kwijtraakt maar het is niet anders. Ze kreeg sindsdien opnieuw Metacam en dat hielp een beetje. In die zin dat ze weer wat meer rondhuppelde. Het huppelen zelf gaat krom en moeizaam. 
Daarom heb ik besloten om met nieuwe "medicijnen" te beginnen. Via huisdierendokter.nl heb ik haar ook al eens middelen tegen blaasgruis gegeven. Nu ga ik Backmotion bestellen, bedoeld om de klachten van spondylose te verlichten. Lees hier meer: http://www.huisdierendokter.nl/spondylose.html. Als ik de klantenreacties lees, hoop ik dat ook Fluffy zich stukken beter gaat voelen hierdoor. Jammer genoeg zijn de eigenaars met vakantie dus moet ik nog een week wachten met de bestelling. 
Door de veranderde thuissituatie ben ik verplicht mijn nijntjes op te sluiten, het is onverantwoord Fluffy te laten loslopen als we er niet zijn. Snowy "boet" helaas mee en vindt het duidelijk niet zo leuk, dat zie ik aan zijn verfrommelde handdoek. Maar ja, ik kan niet anders. Maar ik zie wel dat meer rusten Fluffy goed doet. Ze huppelt dan beter, zit rechter zonder ergens tegen te steunen. En... in de namiddag liggen Fluffy en Snowy dan heerlijk samen nadat ze elkaar een hele voormiddag hebben moeten missen Smile.

De vacht op Fluffy's pootje wordt almaar beter. Ik heb nochtans nog enkele keren blindedarmkeutels moeten verwijderen maar dat ging gelukkig goed met water en het luizenkammetje. In overleg met de dierenarts smeer ik het overgebleven plekje nog maar om de dag in met Chenidine gel. Morgen ga ik nog eens haar nagels laten knippen en dan overleg ik nogmaals of en hoe lang ik er nog mee moet doorgaan. Ik zal dan ook Backmotion bespreken maar verwacht niet dat ze het middel zal kennen.


En jullie zullen vast al weten hoe dol ik ben op Fluffy's olijke bolle toet. Met haar lieve dikke wangen en mooi mondje. Dus dat verdient een close up Very Happy.


Over naar Snowy dan voor meer nieuws. Helaas begon hij op een dag, kort na mijn vorig bericht, weer te niezen en te smakken. Als hij zich schudde, leek hij soms even zijn evenwicht te verliezen. Hij plaste 3x overdag in huis, hij deed het als hij wist dat ik hem goed kon zien. Hij at weer minder goed en bovendien kelderde zijn gewicht naar 842g. Ik talmde geen seconde langer en ben die dag nog gestart met Panacur. Hij mag nooit of te nimmer nog E. cuniculi krijgen! Hoewel hij ook Echinacea krijgt om zijn weerstand te verhogen, bleek het toch niet voldoende te zijn. Ik weet niet of Panacur zo snel kan helpen maar na 2 dagen ging het opmerkelijk beter met hem. De afgelopen dagen rent hij weer snel door het huis, gaat hij even buiten spelen en draait weer gekke rondjes in de hondenmand Smile. Hij weegt weer 855g dus nu ben ik een beetje gerustgesteld. Zijn rui is bijna voorbij en daar ben ik niet rouwig om. Maar ik zal nog blijer zijn als ik zijn gewicht weer richting 900g zie gaan. En dan moet Fluffy's rui nog beginnen...
De dierenarts weet nog niet dat ik gestart ben met Panacur dus morgen overleg ik ook nog even hoe lang ik best ermee doorga: 2 of 4 weken.

Het zachte bedje dat bedoeld was voor Fluffy heeft Snowy helemaal ingepalmd Very Happy. Maar da's niet erg, ligt hij er niet ongelooflijk schattig bij? Je ziet nauwelijks het verschil tussen het wollig bedje en wollige Snowy Laughing.



En nog een leuk filmpje van Snowy die met de wilgenhooibal worstelt.


Chica is op 30 augustus jarig geweest. Ik ken haar juiste geboortedatum niet maar vier de dag dat ze bij ons is komen wonen. Ze is nu ongeveer 11 jaar en dat maakt van haar ook al een aardig bejaard dametje. Chica kan ik geen plezier doen met een verrassing maar heb wel een mooie foto kunnen maken van haar nieuw speelgoed.


Om af te sluiten nog een berichtje over Mika maar helaas geen leuk nieuws. Ze wordt met de dag neurotischer, ik kan het niet anders omschrijven. Ze is erg schrikkerig en springerig geworden. Hiermee bedoel ik: als ze schrikt, springt ze wel 30 cm hoog! En ze schrikt van de kleinste bewegingen. Ze blijft tralieknagen, ook als ik haar uit de kooi wil halen. Ik vermoed dat daardoor haar gewicht ook weer afneemt, ze weegt nu nog maar 102g. Maar wat ik nog nooit heb meegemaakt, is gebeten worden door een hamster. En dankzij Mika weet ik jammer genoeg hoe pijnlijk dat kan zijn Sad. Ze kwam zelf uit haar kooi gekropen zoals gewoonlijk. Zoals altijd pak ik haar en wil haar in het reismandje zetten om naar de speelbak te gaan. En plots hapt ze heel hard in mijn duim! Ik ben heel hard geschrokken, niet omdat het bloedde maar omdat ik het niet heb zien aankomen. Ze klappertande niet en ik zag geen tekens van stress of pijn o.i.d. Daarna was ze weer haar gewone zelf. Cesar Millan zegt dat honden (dieren) onze emoties oppikken. Ik was die dag bloednerveus, zou ze dit gevoeld hebben en daarom zo gereageerd hebben? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik vind het heel vreemd dat een hamster net minder tam wordt na zoveel tijd. Gelukkig ben ik niet kleinzerig en word ik niet bang van haar. Maar ik hoop dat het nooit meer zal gebeuren en ik zal in de toekomst beter op mijn eigen gevoelens letten.
Dit is het resultaat na enkele dagen: