Afgelopen maandag ben ik naar de dierenarts geweest met Fluffy. Het vertrek gaf meteen al stress, ze viel telkens om in de reismand . Dus ben ik vlug haar slof gaan halen die ook bij haar in de kooi ligt en met 2 "konijnen" gezellig naast elkaar in de mand gingen we eindelijk richting dierenarts.
Zij heeft opnieuw haar nageltjes heel kort geknipt, eentje ging aan het bloeden jammer genoeg. Blijkbaar loopt bij Fluffy het leven verder dan bij andere konijnen. Bovendien krullen ze naar boven door de veranderde stand van haar voetjes. Maar sinds het knippen, loopt ze ietsje beter. De dierenarts was zeer tevreden over de genezing van de kale plekken. Fluffy's pootje is weer volledig behaard en ik hoef geen gel meer te smeren.
Ik vroeg om ook haar rechteroortje weer na te kijken en eventueel schoon te maken omdat ze de laatste dagen pogingen ondernam om eraan te krabben. Uiteraard kan ze dit niet meer. Het bleek hoognodig te zijn, er kwam weer behoorlijk wat smurrie uit. Dus 1x per maand zal ik nu een bezoek aan de dierenarts brengen voor nageltjes en oortjes. Zelf ga ik er niet aan prutsen, ik ben bang om iets fout te doen. Haar oogje blijft constant tranen maar daar is jammer genoeg ook niets aan te doen.
De dierenarts vond het wel schattig dat ze gezellig naast haar konijnenslofje zat maar de reden waarom niet. Ze voelde en controleerde de bespiering opnieuw en kon niets anders concluderen dan dat er bijna geen spieren meer zijn. Dat is de reden waarom Fluffy vaak valt en ook de reden waarom ze afvalt, ze is weer 14g kwijt en weegt nog slechts 1814g. Het is puur spierweefsel dat verdwijnt. Ik vermoed dat haar gewicht volgende week zelfs de 1800g niet meer haalt.
En het jammere is: er is niets aan te doen, ik kan het niet tegenhouden . Door de spondylose raken sommige zenuwen gekneld, als die geen of weinig signalen meer doorsturen naar de spieren, dan verdwijnt de spier geleidelijk aan.
Matige beweging is goed maar ik kan haar moeilijk dwingen, zij voelt zelf aan wat nog kan en wat niet kan. Ze huppelt wel nog naar de wc, de drinkbak en de kooi maar dat is maar een goede 4 à 5 meter. De rest van de woonkamer hoeft voor haar niet meer. Ik vind het zielig dat haar leven zo beperkt geworden is, maar zij gaat er veel beter mee om dan ik. Haar leeftijd (10 jaar) is te vergelijken met een mens van 75. Tja, oude mensen huppelen ook niet meer door het leven.
Sowieso kan ze alleen nog maar op de loopstroken van matten huppelen. Ik moet erop letten dat ik speelgoed voor Snowy buiten die zone leg. Tunnels bv. zijn erg gevaarlijk voor haar omdat ze er in omvalt. Maar ik kan Snowy toch moeilijk het plezier van de tunnels ontnemen? Het is niet gemakkelijk hoor, een evenwicht vinden dat voor beide nijnen veilig en aangenaam is.
Vorige keer schreef ik nog dat ik backmotion zou bestellen. Van dat idee ben ik afgestapt en wel hierom. Ik weet dat er ooit een reportage op tv was over Chinese kruiden en hun schadelijke bijwerkingen bij mensen. Bij dieren is dit blijkbaar niet anders. Mijn dierenarts raadde me sterk af om die tabletten te geven en ik volg haar advies. Het middel mag niet erger zijn dan de kwaal!
Jammer genoeg betekent dit dat het behandelverhaal voor Fluffy dan echt afloopt . Ik kan niets meer voor haar doen dan Metacam, glucosamine en massage geven en oefeningen doen. Hopelijk blijven haar klachten nu een tijdje stabiel en zal ze niet nog verder achteruit gaan. De laatste dagen gaat ze weer behoorlijk goed, ze springt zelf uit de kooi en is al een week niet meer gevallen .
Eén ding ben ik nog aan het proberen. Ik heb het boekje: "the relaxed rabbit, massage for your pet bunny" gekocht. Daarin staat ook de anatomie, de specifieke spiergroepen, zelfs een hoofdstukje over oude konijnen en konijnen met verlamming. Hiermee hoop ik nog gerichter te kunnen masseren zodat ze minder stram wordt.
En natuurlijk krijgt Snowy ook zijn massagebeurten . Over massage bij EC staat er ook een stukje geschreven. Blijkbaar heb ik destijds instinctief de juiste bewegingen toegepast bij hem. Ook bij Fluffy deed ik al de juiste handelingen maar er staan nog meer bewegingen in het boekje die ik nog niet kende. Reuze interessant!
Ook over Snowy nog nieuws. Ik ben hem nu 2 weken aan het behandelen met Panacur en hij is weliswaar bijgekomen maar niet genoeg naar mijn zin. Hij weegt nog steeds om en bij de 855g. Maar hij heeft vanmorgen wel weer door de woonkamer gerend en binkies gemaakt. Ik weet niet goed wat ik nu moet doen, stoppen of nog 1 à 2 weken verder gaan. De dierenarts kon me ook niet meteen advies geven hierin. Het blijft natte-vinger-werk. Als ik nu zou stoppen, hou ik hem natuurlijk sterk in de gaten en als ik vermoed dat hij toch weer ziek wordt, start ik meteen opnieuw. Morgen zijn we exact 2 weken bezig en dan beslis of ik nog zal doorgaan.
Ter afsluiting: 2 mooie foto's van hoe ze 's avonds naast mijn voeten komen zitten . Zijn ze niet schattig, zo aanhankelijke nijntjes?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten