zondag 29 maart 2015

Zieke diertjes

Ik kan niet zeggen dat het lekker loopt hier Confused. Alle diertjes mankeren wel iets (behalve Dotje, maar dat durf ik nauwelijks te typen, bang om het lot te tarten) en met mezelf gaat het ook niet denderend. Mijn geopereerd oog is weer ontstoken, mijn zicht gaat achteruit en ik heb een slijmbeursontsteking in beide knieën.

Vorige keer schreef ik al dat ik het niet vertrouwde met Chica. Ze heeft netjes mijn operatie laten voorbijgaan, maar heeft op vrijdag 20/03 haar eerste ei gelegd. 


Zondag zou het 2de moeten komen, maar er kwam niets. Ze was echter onrustig en haar ontlasting was waterig, dus ik had toch een vermoeden dat er nog eentje onderweg was. En ja hoor, maandagavond om 17u30 ging ze bovenop haar kooi zitten persen. Eerst kwam er wat ontlasting en een beetje eigeel. Het ei was dus al stuk gegaan in haar Shocked! Wat later liet ze dit windei vallen Confused.


Gelukkig geen prolaps en daarna werd het rustig. Ik legde een kunstei bij het echte ei en ze broedde netjes op deze 2 eitjes.

Gisteren merkte ik echter dat haar ontlasting weer waterig werd. Het zal toch niet waar zijn??? Maar jawel, toen ik vanmorgen keek, lagen er plots 3 eitjes in de kooi Surprised! Dit ei heeft ze dus gelegd met een tussenpauze van 5 à 6 dagen! Ik weet niet of dit ei tot deze legronde behoort of al tot een volgende. Ik heb dus ook geen idee of er nog gaan volgen. Haar ontlasting is weer vast en ze heeft geen prolaps. Maar ze wordt heel onregelmatig. Hopelijk is dat een teken dat haar eierstok het eindelijk zal opgeven om eitjes te produceren! In 2011 ging het ook zo en toen heeft ze gedurende 2 jaar niet meer gelegd.

Indy kreeg ongeveer een week na haar vaccinatie - en net na mijn operatie - een traanoogje. Het vocht is helder en kleverig. Ik begon te druppelen met Euphrasia oogdruppels, maar dat haalde niets uit. Dan haalde ik Cavasan oogzalf bij mijn dierenarts, maar toen werd het alleen maar erger. Ondertussen begon ze ook te niezen, maar haar neus bleef droog. Ik startte ook opnieuw met Echinacea kruiden en -hooi. Bovendien krijgt ze nu ook de vitamientjes die ik ook aan Snowy geef omdat ze hevig aan het verharen is. Ze vindt ze ook heel lekker. Het niezen is de ene dag heel erg, soms lijkt het zelfs op hoesten, en de andere dag hoor ik haar niet tot nauwelijks. Soms gaat het oogje goed en dan weer slechter. Dit gaat nu al bijna 2 weken zo en ik kan het niet blijven aankijken. 

Helaas moet ik haar dus meenemen naar de dierenarts, maar dit gaat alleen maar meer stress teweeg brengen en haar weerstand nog meer omlaag halen. Bovendien ben ik het niet bepaald eens met de behandeling. Ze stellen een traanbuisspoeling voor. Als er alleen sprake was van een traanoog, kon ik hierin meegaan. Maar dat niezen zint me niet.
Ik ben bang dat ze door de vaccinatie een klein beetje ziek is geworden en een zeer milde vorm van myx doormaakt. Of dat ze er een secundaire infectie zoals bordetella of pasteurella aan heeft overgehouden. Beiden moeten behandeld worden met orale antibiotica, maar niemand lijkt me te geloven.

Een spartelend konijn een spoeling van de traanbuis zonder narcose laten ondergaan... ik zie het niet zitten... Toch zal ik morgen een afspraak moeten maken, dit kan zo niet verder. Ik kan me ook niet voorstellen dat een konijn van pas 1 jaar al doorgroeiende kiezen heeft. Voor de rest is haar gebit prima, want dat is tijdens de vaccinatie nog nagekeken. 
Gelukkig gedraagt ze zich niet ziek, ze eet goed en speelt volop. Ze blijft ook goed op gewicht, dat zijn al opstekers.
Duimen jullie dat alles goed zal verlopen, dat het niets ernstig is en dat ze snel mag genezen?

Enkele foto's van de evolutie.




Ze maakt elk speelgoed wel stuk. Deze tunnel vind ik echt wel zonde (Sorry Sigrid), maar ja, dat kun je nu eenmaal verwachten met konijnen Rolling Eyes.


Dan heb ik maar 3 goedkope tunneltjes bij Wibra gekocht. Die bevallen haar beter omdat ze er nu ook tussendoor kan. Ik had verwacht dat ze die balletjes ook meteen ging mollen, maar daar blijft ze voorlopig vanaf.


Van haar knaagmandje blijft ook niet meer veel over...


De wilgenbrug vindt ze niet echt interessant.


Het paaskonijn dan weer wel Smile.


En gisteren heb ik haar een bunny flop zien maken Very Happy! De flop zelf heb ik niet kunnen filmen, maar wel een foto achteraf gemaakt.


Snowy heeft weer zijn bekende probleem. Het is thans lange tijd goed gegaan met 2 weken geleden even een dipje. Hopelijk krijg ik hem er deze keer ook snel doorheen. 
Tegenwoordig moet ik ook bijna dagelijks zijn voetjes schoonmaken. Hij kan zijn blindedarmkeutels niet meer rechtstreeks uit de anus opeten, dan valt hij voorover. Dus laat hij ze vallen en dan keert hij zich om, om ze op te eten. Maar daarbij trapt hij er nog al eens regelmatig in. En zijn voetjes schoonmaken, lukt zelf ook niet meer goed. Helaas moet ik ook altijd wat vacht wegknippen omdat de keutels erin blijven plakken natuurlijk. Met als gevolg dat delen van zijn voetjes kaal zijn Sad. Al goed dat hij hier overwegend op matten loopt.

Ik leg overal vers hooi neer in de hoop dat hij ervan zal eten.


Als hij zo gaat liggen, raakt hij soms moeilijk overeind en ga ik hem helpen. Maar wat is hij toch schattig Very Happy!


Als bejaard mannetje slaapt hij veel Smile. Hij is geboren in februari of maart en dat betekent dat hij nu 11 jaar is Very Happy!


Als hij zich goed voelt, knabbelt hij regelmatig aan zijn wortelhuisje. Hij richtte net zijn hoofdje op, daarom staat de punt van zijn oortjes niet op foto Wink.


Afsluiten doe ik met Dotje. Als ik haar iets heel lekkers geef, kan ik haar aaien Very Happy.

zondag 15 maart 2015

Update operatie

Vandaag zal ik beginnen met mezelf. Afgelopen woensdag werd ik geopereerd aan cataract. In mijn geval geen routineklus omdat het oog ook glaucoom en voortdurend uveïtis heeft. Toch was ik de kalmte zelve, misschien omdat ik niets te verliezen had. Om 12u moest ik me aanmelden, om 14u werd ik geopereerd en om 16u mocht ik al naar huis. Alles is zonder complicaties verlopen en daar ben ik al heel blij om Smile! Helaas is de oogzenuw door de glaucoom zo ernstig beschadigd dat ik nooit meer 100% zal zien, zelfs geen 50% meer. Hoewel ik dat aanvankelijk als een teleurstelling beschouwde, is de operatie toch niet voor niets geweest. De oogdruk was meteen beter en hopelijk is dat morgen bij de controle nog altijd zo. De pupil staat ook niet meer zo vervelend ver open zodat er opnieuw normale lichtinval binnenkomt. De boven- en linkerkant van mijn gezichtsveld in het rechteroog is helemaal weg. Rechts zie ik wel heldere vlekken, maar ook geen compleet helder zicht. De chirurg heeft me een -1 lens gegeven zodat ik mijn brillen niet hoef aan te passen. Ik ben immers licht bijziend. Het oog heeft in principe 3 à 6 weken nodig om te herstellen, maar ik verwacht niet dat mijn zicht nog beter zal worden dan dit.
Momenteel ziet het er niet uit, de huid rondom het oog is nog steeds rood en gezwollen. Dit komt omdat ik niet alleen een druppelverdoving, maar ook een injectie onder het oog heb gehad. Bovendien kreeg ik ook oogdrukverlagende middelen via een infuus toegediend tijdens de operatie. Men deed alles om complicaties te vermijden en daar ben ik dankbaar voor Smile.

Waar ik ook dankbaar voor ben: mijn lieve ex-collega die 's middags kruiden kwam geven aan Snowy en Indy. Ze hield me ook op de hoogte of ze goed aten, dus dat stelde me gerust. Toen ik thuis kwam, stond er nog een lieve verrassing klaar op tafel van haar Very Happy.


Van een Nederlandse vriendin kreeg ik deze prachtige kussensloop om me op te beuren na alles wat er de laatste tijd gebeurd is Very Happy. Het is fijn om te weten dat mensen meeleven, ook al is het op afstand.


Ik kan niet om Sproetje rouwen op de manier die ik zou willen. Huilen doet immers letterlijk pijn aan het oog en ik weet niet of het kwaad kan. Dus moet ik even mijn gevoelens opkroppen en hopelijk kan ik ze later tot uiting laten komen. 
Ik mis mijn mollig meisje Crying or Very sad. Haar gezellige geluiden overdag als ze in haar voorraadhoekje aan het rommelen was, haar lieve piepende geluidjes die tegelijk maakte. 's Avonds niet meer haar vrolijk snoetje zien... Ik heb afgelopen nacht zelfs van haar gedroomd. Op de één of andere manier zoek ik een manier om te rouwen.

Nadat ik haar vorige zaterdag liet inslapen, heb ik haar diezelfde middag ook nog naar het crematorium gebracht. En ik wil Viviane Vandormael nog hartelijk bedanken om me te brengen. 
Ik heb haar gekke plukjes haren bij de oortjes en haar kontje afgeknipt. Zo heb ik nog een tastbare herinnering aan haar.


Die haartjes liggen bij haar in het urntje. Bij de dierenarts had men ook nog haar lieve pootafdrukjes vereeuwigd.


Bij het crematorium leggen ze nu een volgsteentje bij het dier en dat krijg je ook mee naar huis. Zo ben je zeker dat je de juiste assen krijgt, samen met een kaartje met pootafdrukjes.


Door alle drukte zou ik het nog bijna vergeten te vermelden, maar Indy heeft op dinsdag 3 maart haar eerste vaccinatie gekregen en tegelijk zijn ook haar nageltjes geknipt. Wederom een compliment voor Steven, de 2de dierenarts bij Inge. Hij begreep dat ik Indy niet op tafel wilde zetten, maar op de grond wilde behandelen, omdat ze heel sterk is en absoluut niet gepakt wil worden. Het was dan ook een hele klus om 2 kg spartelend konijn in bedwang te houden, maar in een handdoek gewikkeld, lukte het. Ze woog 2,130 kg en is daarmee in perfecte conditie. Ze is niet te dik of te dun. Ook haar tandjes waren prima. Steven nam een lampje om het leven in de nagels te kunnen zien en knipte dan zo kort mogelijk. Bij een rex mag je immers niet de haargrens aanhouden.
Na dit "trauma" Wink nam Indy nog gretig een rozijntje aan dus het viel nog mee met de stress. Toen we thuiskwamen, kreeg ze een wilgenballetje als beloning.


En ik had verwacht dat ze me compleet zou negeren of zou weglopen van me. Maar ze werd juist aanhankelijker en lebberde me helemaal af Laughing. Wat een lief mooi meisje is ze toch Very Happy!

Dit is haar nieuw favoriet slaapplekje Smile.


Snowy heeft heel goed zijn best gedaan om me te troosten. Wat is hij toch een lief, compact en zacht knuffelmannetje.

Deze foto's zijn gemaakt met de telefoon, daarom niet zo goed van kwaliteit, maar hij ligt hier zo lief bij mij Very Happy.



Net voor mijn operatie begon hij weer wat minder goed te eten, maar dat heb ik vlug kunnen oplossen. Momenteel gaat het weer goed, hoewel hij lichtjes blijft verharen.

Zolang hij aan zijn knabbelrol en wortelhuisje kan knabbelen, is hij gelukkig Smile.



Hij genoot ook van de eerste streepjes lentezon Smile.



Met Chica gaat het weer de verkeerde kant op. Ze begint weer te masturberen, ook al haal ik alle mogelijke middelen weg. Ik jaag haar ook telkens weg als ze het probeert. Maar zelfs onder een doek doet ze het nog, en schreeuwt en scharrelt ze nog op de bodem van de kooi. Ik ben bang dat haar hormonen zo sterk zijn dat ik haar weer niet zal kunnen tegenhouden om eieren te leggen.

En nu is het de hoogste tijd om te stoppen, want mijn ogen zijn vlug vermoeid en hebben rust nodig.