Zorgen om Snowy

Zoals jullie weten, kwakkelt Snowy al enkele jaren met de gezondheid, maar het ging nog behoorlijk. Nu vond ik hem plots toch wel snel achteruitgaan. Hij eet beduidend minder en trager (maar alleen in de voormiddag) en blijft de hele voormiddag in zijn kooi zitten of liggen. Nu kan dat natuurlijk gewoon de leeftijd en/of pijn zijn, maar het kan ook evengoed de EC weer zijn die de kop opsteekt. Of misschien haakjes op de kiezen, want als hij verhaart, maakt hij dat rare geluid met zijn mondje en eet hij ook minder. Helaas een goede combinatie die haakjes kan veroorzaken.

Hij is nochtans 20 g aangekomen, wat haakjes en EC tegenspreekt, maar ik vertrouwde het niet en wilde dingen uitsluiten.

Bovendien zag ik de laatste dagen dat hij wel erg hard schrok van bekende geluiden zoals het stoomstrijkijzer. En met schrikken bedoel ik niet even schrikken en dan weer herstellen. Nee, in blinde paniek wegvluchten . Zo begon zijn EC 6 jaar geleden ook, dus ik nam het zekere voor het onzekere en ben donderdagavond begonnen met panacur. Deze ziekte nam destijds ook zijn eetlust weg.

Om heel zeker te zijn dat er toch geen haakjes zijn (of wat anders mis is), ben ik vrijdag naar de dierenarts gegaan. Steven is gespecialiseerd in tandbehandelingen en ik kon bij hem terecht.

Geen haken, oef !!! Wel hele kleine puntjes die omhoog steken op zijn onderste kiezen. Maar dat schijnt bij de leeftijd te horen. Omdat oudere konijnen minder eten, slijten de kiezen niet meer zo af als bij jongere konijnen. Het moet natuurlijk in de gaten worden gehouden, maar vooralsnog mogen die dingen geen problemen geven. Er waren ook geen wondjes op zijn tong. 

Ik heb dan ook gevraagd om naar zijn plassertje, anus en achterpootjes/rug te kijken. Heel af en toe gaat hij immers op zijn teentjes staan als hij zijn behoefte doet. Alles is inderdaad wat strammer wat ook bij de leeftijd hoort. Zijn plassertje en anus zijn oké, dus wellicht ligt het aan de mindere bespiering waarom hij soms moeite heeft met plassen/keutelen. 

Steven probeerde ook nog de traanbuis van zijn linkeroogje te spoelen, maar dat lukte niet meer, die zat volledig verstopt. Hij heeft ruim de tijd heeft genomen en was heel zacht en voorzichtig met Snowy. Ik was zelf al begonnen met - alweer - een nieuwe oogzalf, Aureomycin. Maar ook deze zalf helpt niets meer. Het oogje blijft tranen en de randjes blijven rood, heel jammer .

We hebben ook pijnstilling besproken i.v.m. zijn stijve (en misschien pijnlijke) gewrichten. Maar eerst ga ik afwachten wat de panacur doet. Daarna ga ik misschien proberen of pijnstilling iets uithaalt. Stap voor stap, zodat ik dingen kan evalueren. 

De dierenarts zei dat ik me geen zorgen moest maken en dat ik hem gewoon moest vertroetelen. Dat is geen probleem . Ik hoop dat mijn prinske nog lang en relatief gezond bij me mag zijn !

Vandaag denk ik verbetering te zien. Hij is 2x uit zijn kooi gekomen vanmorgen en loopt dan wat rond. Hij verstopt zich daarna wel in zijn huisje, da's minder positief. Maar hij verliest weer haartjes en maakt weer dat rare geluid met zijn mondje, dan vertoont hij altijd wat nerveus verstop-gedrag.

Vorige keer schreef ik nog dat zijn wortelhuisje op was. Dat huisje had ik van Monique gekregen en toen ze mijn vorige blog las, heeft ze onmiddellijk een nieuw huisje gestuurd. Is dat niet lief ? Dank je wel Monique, je hebt Snowy weer heel blij gemaakt .

Hij speelt nauwelijks nog, maar dit blijft hij leuk vinden.

Monique heeft ook mijn andere diertjes verwend, maar die foto's zien jullie volgende keer als ze hun kerstcadeautjes hebben gekregen .

Hier zijn enkele voorbeelden van hoe Snowy er de laatste weken bij zat en lag in zijn kooi .

Af en toe moet je dan strekken .

Kerstmis nadert en natuurlijk moeten de kleintjes dan poseren . Wie wil er nu niet een dikke smakkerd op dit lief bol toetje geven ?

Het zal Indy's eerste kerst zijn. En tot mijn grote verbazing bleef ze stil zitten met het mutsje op haar hoofd . Ze ziet er alleen een beetje als een grumpy santa uit .

Gezien ze alleen in de keuken woont, kan ze de kerstboom in de woonkamer niet zien. Daarom krijgt ze haar eigen boompje . Geen nood, het staat intussen knaagveilig op een kast .

Ondanks zoveel knaagmateriaal, blijft haar bedje populair .

Gelukkig niet altijd, meestal ligt ze met haar poep tegen de verwarming .

En wisten jullie al dat ze een geweldige hulp in het huishouden is ?

De haartjes in haar nekje zijn trouwens terug gegroeid, maar ze zijn wit ! Dat maakt haar nog bijzonderder .

Helaas ben ik toevallig tot de vaststelling gekomen dat ze het begin van zere hakken kan hebben. Rexen zijn er gevoelig voor omwille van hun dunne beharing. Waarschijnlijk heeft haar overgewicht er toe bijgedragen dat ze het al op jonge leeftijd heeft. Ik hou het in de gaten, maar behandel het voorlopig nog niet. Ze durft tot nu toe niet op de tegels lopen en da's maar goed ook. Ik ga nog wat matten bij kopen zodat ze door de hele keuken kan lopen en dan maar hopen dat ze die ook niet verorbert . Ze blijft net boven 2 kg wegen en dat is nog steeds wat te zwaar.

Ook Sproet vond de kerstdecoratie reuze interessant. Kijk naar die lieve plukjes aan haar kontje .

Het konijnenkussen dat ik onlangs bij Blokker (Nl) kocht, vond ze om in te bijten .

Dotje is ook nergens bang van en zet meteen haar tandjes in de reuzenkerstboom. Zo valt het verschil tussen de 2 hamsters weer op .

Mijn vriendin en ik zijn naar Winterland (kerstmarkt) in Hasselt geweest en dit schattig konijntje - met wammetje! - kreeg ik cadeau van haar !

Afsluiten doe ik met mooie herinneringen. 

Het is alweer de 3de kerst zonder Fluffy, maar ze zit nog steeds in mijn hart en daar zal ze altijd blijven...