zondag 26 mei 2019

Rouwproces

Het valt niet mee... De twijfel blijft. Ben ik te vroeg geweest? Of juist te laat? Heb ik iets over het hoofd gezien? Ik weet dat piekeren geen zin heeft, er is geen enkel antwoord dat me gemoedsrust zal geven πŸ˜”.

Het enige en laatste wat ik nog voor haar kon doen, was haar rustplekje mooi maken. En ik denk dat me dat wel gelukt is. Het engeltje staat symbool voor mezelf: ik die haar naar de hemel laat gaan 🌈.


Afgelopen maandag zette ik haar kooi en schotel op 2dehands. Dinsdag was de schotel al weg en woensdag was de kooi verkocht. Veel sneller dan ik had verwacht en ik ben blij dat ik ze niet eerder te koop heb gezet. Want anders zou ik het niet hebben aangekund.

Als eerbetoon aan mijn duifje met een kuifje: een filmpje met haar mooiste foto-herinneringen πŸ’”.



Voor Indy moet ik me sterk houden, al goed dat zij er nog is om me te troosten. Aan haar merk ik helemaal niets. Behalve dat ze rustiger is en geen last meer heeft van Chica's gekrijs.

Kusjes op haar zacht warm buikje werken erg troostend 😘.


Naar haar mooi bambi snoetje kijken ook 😍.


Nee, we kopen niet aan de deur πŸ˜„.


Hondje 🐢?


Genieten van de zon in allerlei zeer ontspannen poses 😊.







Ik heb een verschrikkelijk zwaar leven 😁.




Nieuw knaagproject πŸ˜€


Goeiemorgen allemaal πŸ˜ƒ.


Geeuw, ik ben nog moe 😌.


Kijk hoe groot ik ben 😊.


Oeps, betrapt 😏.


Ik ben een bloemenmeisje 🌸🌺😊.



Kijk mammie, ik doe de afwas πŸ˜„. (eetbak in drinkbak gegooid... πŸ˜‘).


Lebber, de sloffen van mammie zijn lekker πŸ˜‹.


Ik heb officieel een raar konijn... Wie lebbert er nu aan gaas πŸ˜•πŸ˜‚?




Zo blij dat ze weer buiten mag spelen πŸ˜ƒ!



Mei wordt vanaf nu een dubbele herdenkingsmaand. Chica op 9 mei en mijn lief sneeuwballetje zou zijn adoptieverjaardag op 30 mei vieren. Hopelijk zijn er veel worteltaartjes op de regenboogbrug. Hij is alleszins niet alleen om te vieren. Ik steek weer een kaarsje voor je aan. Ik mis je nog steeds, mijn liefste wattebolleke πŸ’”.


Ondertussen probeer ik mijn zinnen te verzetten en heb ik de vlinderkoepel hier in de buurt bezocht.

En mijn vriendin nam me mee om een heel bijzonder huisdiertje te bezoeken 😊. Zijn naam is Olli en hij is een albino wallaby weesje dat nu door mensen wordt opgevoed. 
Is hij niet super schattig 😍?



Door het mooie weer kon ik jonge spreeuwen zien uitvliegen en hoe moeder/vader voedsel zocht.









En raar maar waar: sinds Chica er niet meer is, zit deze duif 's morgens trouw op mij te wachten tot ik voer strooi. Zoals je ziet, is ze niet echt bang. Ik kan tot op ongeveer 2 meter afstand komen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten