Mijn diertjes zijn blijkbaar braaf geweest want de Sint heeft lekkers in hun schoentje gestopt :). Chica durfde er niet mee op de foto.
De nijntjes natuurlijk wel en ze vonden het erg spannend...
... En héél lekker !
Samen smullen gaat ook, ook al is het ding van de tralies gerukt.
Bij Kerstmis zullen mijn brave boefjes vast ook cadeautjes onder de boom vinden :). Ligt het aan deze knabbelrol van JR Farm of aan de havervlokken die ik dagelijks geef? De nijnen zijn alleszins weer flink aangekomen :).
Herinneren jullie zich nog dat ik vorige keer schreef over het vedermotje? Afgelopen week vond ik hem dood op de vensterbank. Jammer, ik vond het wel bijzonder om zo een speciaal diertje in huis te hebben.
Chica heeft me behoorlijk laten schrikken, alweer! Ze was aan het broeden op een nestje van 4 eieren. Iedere dag controleerde ik de eieren omdat ik 1 van de vorige keren een beschimmeld eitje had gevonden waarvan de schaal ontbrak bij de punt. Na 2 weken broeden begon ze weer interesse te verliezen, begon zich balts te gedragen en ook haar ontlasting werd waterig. Net als iedere morgen controleerde ik de eitjes en dit is wat ik zag:
Ik schrok me rot, de schaal was gewoon half weg gegeten. Natuurlijk nam ik het onmiddellijk weg want het is een broeihaard van bacteriën. Maar wel een teken dat haar lichaam kalk nodig heeft. Nochtans heeft ze alles wat ze nodig heeft: grit, sepia, piksteen, eivoer, groenvoer enz. Omdat ik een volgend nestje verwachtte (en zij geen interesse meer vertoonde), nam ik alle eitjes weg en maakte ik de kooi schoon. Verder heb ik een kippenei gekookt en de vermalen schaal aan Chica gegeven. Vroeger deden we dit ook met onze kippen zodat hun lichaam kalk kon opnemen. Ze at er een beetje van maar niet veel.
Vrijdag leek het mis te gaan, ze zat met geknikte staart wat er op wijst dat er een ei aankomt. Ik zag nochtans niets in haar buikje zitten. Enkele uren later was er nog steeds niets maar werd ze heel stil, dit was omstreeks 15u. Ze zat op de schotel op haar buik te slapen en leek door haar poten te zakken als ze wilde lopen. Zelfs mijn vriend mocht haar aanraken en dat is niet normaal! Ze gedraagt zich normaal gesproken heel vijandig tegen hem. Toch was er geen sprake van legnood omdat ze geen verstopping had, haar ontlasting kwam nog gewoon door en was niet meer waterig. De hele avond is ze stil geweest en wilde ze niet eten/drinken. Tot ca. 23u, toen leek ze heel even op te leven, kwam ze eten en drinken maar al gauw verviel ze weer in het suffe gedrag.
Uiteraard heb ik slecht geslapen en ben ik 's nachts nog een keer gaan kijken. Ze zat nog altijd op dezelfde stok. Daar is ze zaterdag de hele voormiddag blijven zitten, er was geen beweging in te krijgen en nu mocht ik zelfs niet meer knuffelen. Ze bleef wel alert, had geen geknikte staart meer, zat niet bol maar ze sliep veel en at weinig.
Rond 11u ging ik weer met haar praten en ik zei dat we naar de dokter gingen als ze zo ziek bleef. Hm, dit had ik eerder moeten doen. Plots komt ze in beweging, begint ze te eten, komt ze snoepen van haar cräcker en pompoenpit en ik mag weer knuffelen. Ze wilde zelfs op de weegschaal stappen en ze woog 120g, haar normale gewicht. Ik wilde net druivensuiker in haar drinkwater doen om haar wat energie te geven maar het was niet meer nodig. Ze werd met de minuut actiever, riep en klom veel, kortom: alles was weer normaal. Rond 17u. ging ze naar de bodem van de kooi en enkele minuten later lag er tot mijn verbazing toch een ei! De schaal is niet zo dik als ze zou moeten zijn maar het is tenminste geen windei. Dit is dus de oorzaak geweest van haar buikpijn en lethargisch gedrag.
Ik hou haar natuurlijk weer in de gaten maar hoop dat mijn ongerustheid binnenkort mag verdwijnen want de laatste tijd maar ik me veel zorgen om haar. Volgend jaar wordt ze 11 jaar (als ik het jaartal op haar ring mag geloven) en ik hoop echt dat ze zal stoppen met eieren leggen want het begint door te wegen op haar gezondheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten