Chica jarig en meer

Deze keer trap ik af met Chica. Als ik haar ring mag geloven is/wordt ze dit jaar 14. Maar gisteren was het precies 7 jaar geleden dat ik mijn mooi meisje geadopteerd heb. Ik hoop dat we nog lang mogen samen blijven .

Snowy kwakkelt nog steeds . Gelukkig stopt hij niet helemaal met eten zoals voorheen, maar zijn eetlust is een stuk minder. Hij huppelt ook nauwelijks nog rond en zit gewoon. Hij gaat niet eens op zijn gemak liggen. Ik geef hem regelmatig cisaral om zijn darmwerking te stimuleren, maar hij zit natuurlijk ook nog met dat vervelend gevoel in zijn mondje waardoor hij minder eet. Het duurt me te lang nu, maar daarvoor heeft hij ook wel een vrij lange periode gehad dat het goed ging. Het verschilt van dag tot dag wat hij wil eten, dus het is telkens weer zoeken wat hij wil/kan verdragen. Gelukkig verstopt hij zich niet meer zo vaak en komt hij wel weer knuffelen .

Zijn eetbaar huisje is wel nog altijd een schot in de roos, daar eet hij dagelijks van .

Maar omdat de gedroogde wortel nogal calorierijk is én omdat hij karton mee af pelt, heb ik het huisje zo gezet, dat hij enkel nog de kruiden kan eten. Werkt ook prima .

Ik schreef zojuist al dat hij nog maar weinig huppelt. Dit komt natuurlijk ook deels omdat hij blind is. Sinds hij slechter ziet, loopt hij heel behoedzaam en behoren sprintjes tot de verleden tijd . Toch trekt hij goed zijn plan. Hij botst af en toe wel tegen dingen aan en ik zie hem soms in rondjes lopen, maar ik denk dat dit is om zich te oriënteren. Hij heeft - tot nu toe - geen problemen om in/uit zijn kooi te springen.

Zijn pupil wordt almaar grijzer, waardoor hij nu echt op een spookje lijkt.

Het zal een combinatie van leeftijd en minder beweging zijn (en mogelijk ook het gewichtsverlies/verlies van spiermassa), maar ik vind hem wat stijf in zijn achterpootjes geworden. Gelukkig is hij wel nog actief als hij kan knabbelen en blijft hij wel een nieuwsgierig snuitje .

Tafelmanieren heeft hij nog steeds niet . En zoals je ziet plast hij soms op de grond, maar dat doet hij alleen als hij zich niet goed voelt. Ik ben al blij dat zijn groenteschotel de laatste week altijd leeg is.

Herinneren jullie zich nog dat ik een 'bureaustoeltje' voor Sproetje had gekocht? Het leek me ook leuk om Dotje eens kennis te laten maken ermee. Het kleintje had wel een opstapje nodig .

Als ze op haar kasteeltje zit, neemt ze snoepjes (in dit geval een meelwormpje) heel zachtjes en schattig aan .

Sproetje mag deze keer afsluiten. Of zal ik Sproet zeggen? Want zo noem ik haar tegenwoordig . Met haar 146 g is ze immers de grootste en zwaarste hamster die ik ooit heb gehad. Ze is zelfs zwaarder dan Chica (130g). Ter info, Dotje weegt 26g .

Sproet bezorgt me wel een hartverzakking elke avond. Normaal gezien lopen hamsters langs de muren omdat het bescherming biedt. Als ze op open vlaktes lopen, zijn ze immers een prooi voor roofdieren. Sproet weet blijkbaar dat hier geen roofdieren aanwezig zijn, want ze loopt telkens kris kras door het huis. 

Ik probeer haar te volgen, maar ze is zoooo snel ! Zo stond ze eens tegen Snowy's kooi bv. Snowy doet in principe niets, maar doordat hij nu blind is, kan hij haar misschien wel per ongeluk verwonden als Sproet bij hem in de kooi zou kruipen. Ik moet haar ook regelmatig van onder de zetel halen. Wat een avonturiertje !

Gisteren vond ze Fluffy's oud huisje super-interessant .

Ter verduidelijking: Sproet mag enkel loslopen als Chica en Snowy in hun kooi zitten!