Update Snowy en Dotje (en mezelf)

Enkele dagen na mijn vorig bericht liep het weer fout met Snowy. Ook het bio hooi hielp niet meer en hij wilde alleen nog maar lekkere en harde dingen eten. De haren kwamen er met bosjes van af en hij smakte bijna voortdurend. Hij zat zich dan ook bijna continu te likken. Hoewel ik er veel uithaalde met plukken, kon ik niet voorkomen dat hij toch haartjes in zijn mondje kreeg. Ik kon hem telkens weer stimuleren om te eten maar als ik daarmee stopte (als ik moest gaan werken of slapen) viel hij weer stil. Vandaag lijkt het weer de goede kant op te gaan. Maar dat durf ik bijna niet luidop te zeggen .

Vrijdag had ik hem even meegenomen naar het werk om zijn nageltjes te laten knippen en om eens naar dat vreemde ding in zijn oortje te laten kijken. Ik zag een kuiltje waaruit soms "iets" naar buiten stulpte en wat later verdween het dan weer. Het is gelukkig niets ernstig, oef! Het is maar een ontstoken talgkliertje waarvan ik waarschijnlijk regelmatig het overtollige talg moet verwijderen.

Terwijl vroeg ik ook of ze eens wilde kijken naar die vreemde vlek in zijn oog. Zij dacht dat het een eiwitstolsel was. Eén oogarts die ik mailde met foto dacht aan een bloedprop door een trauma op het oog (een klap bv. door ergens tegenaan te lopen). En een andere oogarts zei dat ze geen diagnose kon stellen via mail maar dat hij sowieso beide ogen zou verliezen . Wow, van geen diagnose naar zo een bewering gaan... sorry, maar die mevrouw kwam echt niet geloofwaardig over!

Even geen foto's/filmpjes van Snowy deze keer want hij had er helemaal geen zin in.

Dotje daarentegen raakt meer en meer gewend en schiet niet meer weg als ik met mijn hand in de kooi kom. Sterker nog: gisteren heeft ze een zonnebloempitje uit mijn hand aangenomen, woepie ! Daarbij voelde ik haar lieve snorhaartjes kriebelen, heerlijk dat ze me al zo vertrouwt. Om haar op te pakken is het nog veel te vroeg, ze loopt wel nog weg als mijn hand/arm teveel beweegt. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed zal komen . Ik hoop alleen maar dat ik vanavond niet alles ongedaan zal maken, want ik moet echt haar kooi gaan verschonen. Ik moet haar er dus gaan uitnemen en weer inzetten maar dat ga ik met een doosje doen. Ze vlucht meestal weg naar een donkere veilige plek dus... duimen maar dat ze het doosje zo zal beschouwen.

Ik geef haar trouwens 1 druppeltje Rescue Remedy Kids (zonder alcohol) in haar water, in de hoop dat ze hiermee sneller went en minder bang en schuw wordt.

Genoeg woorden, tijd voor beelden en het zijn er veel .

Ik vind alles wat ze doet zo schattig omdat het ook allemaal nieuw is voor mij . Ze is echt een bolletje met voetjes .

Het vorig baasje van Dotje zei al dat zij de enige roborovski van haar was die dit deed .

Beetje moeilijk te zien door de spiegeling in het plastic, maar ik vind dit zo grappig en schattig . 

Over mezelf: ik ben erg geschrokken van het nieuws dat ik kreeg. Ook de oogarts in Hasselt wil geen risico's nemen en stuurt me naar Antwerpen voor bijkomend advies, alvorens ik geopereerd mag worden. In principe moet mijn oog een half jaar ontstekings- en medicijnvrij zijn, maar dat lukt me nooit. Ik haal hoogstens 2 à 3 weken zonder ontsteking. De kans dat ik een nieuwe ontsteking krijg door de operatie is zeer groot en er is 90% kans dat men die ontsteking niet meer onder controle gaat krijgen, waardoor ik blind kan worden . Maar momenteel zie ik alleen nog maar vormen en kleuren met dat oog, ik zie nog 1/10 dus veel erger kan het eigenlijk niet worden. Bijkomend probleem, ook aan mijn linkeroog begint zich cataract te vormen, maar voorlopig zie ik daar nog 10/10. Het linkeroog is ook niet zo vaak en heftig ontstoken als het rechteroog. 

Nu is het dus afwachten wat men in Antwerpen zegt, er zijn veel mogelijkheden. Bv. veel druppelen met cortisonen voor en na de operatie, weer cortisonentabletten slikken, een cortisonespuit rechtstreeks in mijn oog of misschien toch maar immuunsysteem-onderdrukkende medicijnen via een infuus. Woensdag 19/6 weet ik hopelijk meer...