Snowy weer ziekjes

Sinds vorige week maandag liep het weer fout met Snowy. Hij verloor ineens heel veel vacht en hoewel ik hem regelmatig plukte, moet hij toch aardig wat haren hebben ingeslikt. Hij begon weer te niezen en dan stopt hij met eten. Alsof hij dat soort eten dan associeert met een onaangenaam gevoel. Het ging elke dag wat slechter, hij at alleen nog maar lekkere dingen zoals snoep, hamstervoer, knabbelrol enz. (Tja, je probeert alles natuurlijk, om toch maar niet meteen te moeten dwangvoeren). Vreemd genoeg heeft hij geen plakpoep ervan gekregen! Hij at thans maar heel weinig hooi, groenten moest ik met de hand voeren en zelfs dan, at hij niet alles op.

Ik gaf weer alle medicijnen die ik nodig achtte (pijnstiller, prozyme, darmstimulerend middel, laxeermiddel, beetje dwangvoer), maar net zoals vorige keer hielpen ze niets. Omdat het probleem zich niet in de darmen maar in zijn mondje bevindt. En daar kan ik niets aan doen! Zijn keuteltjes werden geleidelijk kleiner en harder, maar dat is ook logisch als je zo weinig eet natuurlijk.

Hij is al een stuk gemakkelijker geworden, maar toch doet hij nog alsof ik hem ga vermoorden, als ik hem wil plukken. Als ik aan een losse pluk trek, zet hij het al op een lopen. Ik ga dus bij hem op de grond zitten, fixeer hem door zijn schoudertjes wat naar beneden te drukken en probeer dan voorzichtig maar toch snel te werk te gaan. Hij steigert, spartelt en piept van de stress . Zijn vacht is dubbel zo lang als die van een gewoon konijn, misschien is het daarom moeilijker bij hem? Een vlooienkam helpt ook niet. Je moet bij hem echt het dekhaar omhoog heffen en dan pas kun je de onderwol wegnemen. Op zulke momenten zou ik 3 handen moeten hebben . Misschien toch maar eens een borstel met lange metalen pinnen aanschaffen. Maar ik ben altijd zo bang om daarmee te huid te beschadigen, konijntjes hebben zo een dunne huid... .

Vannacht liep het echt de spuigaten uit. Net voor ik ging slapen had ik nog een spuitje dwangvoer gegeven en hij panikeerde en brak het kot echt af. 's Nachts begon hij te graven in zijn handdoek, ik weet dat hij enkel uit frustratie graaft. Dus voor alle zekerheid nog maar een pijnstiller en Rescue Remedy gegeven. Weer dat gegraaf... Maar rond 4u. hoorde ik hem eindelijk hooi knabbelen! Wel 20 minuten aan een stuk! 's Morgens at hij dan meteen zijn ontbijt (droogvoer) op aan hetzelfde tempo als gewoonlijk. En tot nu toe heeft hij ook regelmatig hooi gegeten. Ik hoop dat ik het lot weer niet tart door te schrijven dat het goed lijkt te gaan. Hopelijk gaat de groenteschotel straks ook weer goed en komt er weer een rustige tijd aan. 

De weegschaal baart me nu wel zorgen, hij weegt nog maar 796g, ipv de gewone 850 . Ben bang dat zijn weerstand weer zal afnemen en de EC zal toeslaan. Maar hij heeft net een kuur Panacur achter de rug, ik kan het niet blijven geven.

Hij heeft dit probleem al toen Fluffy nog leefde. Ik weet alleen niet waarom hij vroeger geen last leek te hebben van zijn haartjes en de laatste jaren wel. Nou ja, ik blijf mijn best doen om mijn lief ventje er telkens weer doorheen te helpen.

Nog enkele schattige foto's van een schattig manneke .

Heeft hij geen heerlijk kontje en lieve spillebeentjes ?

Knuffels van mammie .

Languit luieren: wat een lekker snoetje en buikje!

Genieten van het zonnetje (waar blijft de lente??? Het sneeuwt verdorie weer! )