Mika en meer

Zoals jullie weten is er opnieuw een hamstertje in mijn leven: de mooie Mika! Tijd voor een eerste update dus!
Het was erg spannend voor haar de eerste dagen en ze gedroeg zich dan ook zoals een normale hamster die pas verhuisd is: schuw, schrikachtig en ze liep weg van onze handen. Nochtans was ze niet bang van onze stemmen, gezichten of voorwerpen want daar kwam ze wel naar toe. Ik had me voorgenomen om haar alle tijd te geven die ze nodig had om tam te worden en wilde zeker niets forceren. Daarom verbaast het mij toch wel een beetje dat ik haar na 3 dagen al kon oppakken! De eerste keren ging het niet echt van harte maar nu blijft mijn meisje netjes zitten. Haar oortjes staan hierbij mooi ontspannen dus ik denk dat ze niet bang is.

Ik kan wel uren over haar vertellen omdat ik haar zo wondermooi vind, zo lief, zo schattig enz. maar ik zal me beperken tot de essentie .  Haar persoonlijkheid valt me tot nu toe reuze mee. Ze is heel gelijkmatig, niet vernielzuchtig, neemt voedsel héél voorzichtig uit mijn hand, is nieuwsgierig, vrolijk en net druk genoeg .

De 2de dag heeft ze me wel laten schrikken. Ik zag plots bloedvlekjes op de verdieping liggen! Een nageltje van haar rechterachterpootje was uitgescheurd. Ik heb geen idee hoe het gebeurd is, misschien bij het klimmen? Ik dacht nochtans dat ik een veilige kooi had. Na enkele minuten stopte het met bloeden en ze liep normaal. Ik hield het teentje de dagen daarna goed in de gaten maar het is niet rood, gezwollen of ontstoken. Ik blijf het in de gaten houden en hoop dat het nageltje vlug terug groeit. Ontsmetten heeft weinig zin, ze zou het meteen weer aflikken.

Toen ik dinsdag opstond, zag ik dat Mika in een buis was gaan slapen en ze plaste boven in de uitkijktoren. Daar was ik niet zo blij mee en de volgende dag heb ik de buizen - met spijt in het hart - weggenomen. Een buis is echt geen ideale plaats om te slapen, zeker niet als ze nog veel moet groeien. Die nacht heeft ze haar intrek in de plastic iglo onder de verdieping genomen en heeft ze er zelfs een bergje tegen gegraven. Sinds gisteren slaapt ze in het houten huisje. Ze is haar weg dus nog aan het zoeken.

Ondertussen went ze aan nieuwe smaken. Van groenten, fruit en snoep ben ik nog niets tegengekomen wat ze niet lust. Behalve droog brood, dat is echt blijven liggen. Helaas lust ze weinig 'verse' dierlijke eiwitten en dat vind ik jammer. Olvarit met kip blijft onaangeroerd en gevriesdroogde meelwormen ook. Ei daarentegen lust ze gelukkig wel en ook yoghurt werkte ze vlot naar binnen. Maar omdat er nog steeds discussie is of hamsters wel/niet lactose kunnen verteren, weet ik nog niet of ik het opnieuw zal geven. Haar ontlasting bleef alleszins normaal. Qua droogvoer gaat haar voorkeur duidelijk uit naar Science Selective i.p.v. gemengd voer en dat is prima. Zo ben ik zeker dat ze alle nodige voedingsstoffen eet.

Inmiddels heeft ze ook al mogen kennismaken met haar speelbak. Wat vroeger dan gepland maar ik kon haar toch moeilijk een half uur in een lege curverbak laten zitten terwijl ik haar kooi wat zou schoonmaken. Ze amuseert zich daar erg goed en is dol op de loopbal (op standaard). Ze weet ook al wat ze moet doen om uit de kooi te mogen: aan de deur komen hangen . Dan doe ik de deur open (geen nood, er staat een curverbak met een dikke handdoek onder de opening, als ze valt/springt, landt ze zacht) en kan ik haar pakken.

De reden waarom ik haar kooi wat moest poetsen: ze plaste toen nog in het wiel. Leuk als dat rond spettert... Maar de laatste dagen plast ze netjes in de wc! Ze plast wel op een manier die ik van mannetjes gewend ben: met het kontje omhoog  dus er belandt soms wel plas over de rand. Gisteren heb ik toch het bewijs gezien dat ze echt wel een vrouwtje is want ze was willig . 

Maar genoeg gezeverd nu, jullie willen natuurlijk foto's! En ik zal jullie de komende weken ermee bestoken . (de flits maakt haar vacht soms wel donkerder dan hij effectief is).

Veilig kennismaken met de buren.

Mika laat zien waar het woord hamsteren vandaan komt.

Smullen van een druif.

Ook trosgierst smaakt.

Mika wil eruit.



Geen denderende foto maar hier zie je wat ik zo mooi vind aan haar: het wit kinnetje en wit verticaal borststreepje.

Dit in combinatie met die donkere vacht, lichte oogringen en roze handjes en voetjes: ah, er zijn geen woorden om haar schoonheid te beschrijven! Onderstaande foto's vind ik persoonlijk de mooiste van haar deze week.

Ze is nog maar 4 g aangekomen in 5 dagen tijd en weegt nu 110g. Maar ze had het dan ook erg druk met alles te verkennen en te spelen. Ik ben heel benieuwd hoe zwaar ze uiteindelijk zal worden. 

Dan nu een update over Fluffy. Ik ben bij de dierenarts geweest maar tot nu toe weten we allebei nog niet veel meer over welke supplementen kunnen en in welke dosering. Van de week schoot me wel te binnen dat ze weinig tot geen last had toen ik Prozyme gaf. Dit helpt immers ook bij gewrichtsproblemen dus vanaf eergisteren krijgt ze dit weer in de hoop dat het stramheid tegengaat. Nochtans gaat het de laatste dagen prima! Misschien komt dit ook wel doordat ze nu meer beweegt. Nu Mika er is, ben ik veel bezig aan haar kooi. Die staat in het eetkamergedeelte van de woonkamer en de nijnen bewogen zich overwegend in het gedeelte waar we zitten. Dus Mika heeft onrechtstreeks zelfs een positieve invloed op andere dieren .

Vandaag even geen foto's van Snowy. Fluffy daarentegen was weer "fotogeniek" (ahum).

Luieren in de mand (groot gelijk, dat is warmer dan op de grond).

Hoe oud ze ook is: tralieknagen doet ze nog steeds als ze 's avonds in de kooi moet maar deze houding vond ik zo grappig! Het lijkt wel een plaspotje :).

Chica tenslotte is ook nog steeds actief en speels. De rui is nog altijd bezig en dat is echt wel lang. Maar ja, daar zit haar ouderdom en ziekte van vorig jaar wellicht tussen. Het heeft gelukkig geen effect op haar energieniveau. Ze neemt zelden iets vast met haar pootje dus als ze het doet, probeer ik het ook vast te leggen.

Ook haar stokken moeten er aan geloven en daarvoor wringt ze zich in allerlei bochten.