Bijna Kerst en Mika's verjaardag

Vorige keer schreef ik nog dat ik 's nachts regelmatig opstond. Het leek me gemakkelijker om gewoon beneden op de bank te blijven slapen en dat doe ik dus ook al sedert 2 weken. Gelukkig begrijpt mijn vriend dat ik alles voor mijn dieren wil doen. Ik vermoed dat hij het stiekem wel leuk vindt om het bed voor zich alleen te hebben . 

Er zijn nachten dat ik soms moet opstaan voor Fluffy maar vaak ook niet, alsof ze gerust is als ik bij haar ben. Ze is nu slechts 4 van de 24 uur per dag alleen (als ik werken ben). Helaas vond ik haar telkens op haar linkerzij als ik thuis kwam van het werk. Al die tijd kan ze niet eten/drinken. Na het liggen op die zijde, kan ze echter veel beter huppelen. Alsof ze altijd kramp in de rechter-achterpoot heeft en dat die kramp door het liggen/spartelen weg is. Ze kan dan weer zelf uit de kooi springen!

Op een nacht lag ze net met haar hoofdje in de opening van haar houten slaaphok en door het spartelen, stootte ze telkens haar hoofdje. Ik mag er niet aan denken dat zoiets gebeurt als ik er niet ben! Dus heb ik haar slaaphok vervangen door een oud grashuis. Hoewel ze normaal gezien niet goed met veranderingen om kan, was ze hier dol op! De hele nacht heb ik haar horen in en uit springen en knabbelen aan het huis. Snowy vond het de volgende dag ook meteen spannend en leuk .

Ik blijf bezorgd over het feit dat ze niet meer uit haar fles drinkt in de kooi, ik begrijp niet waarom ze dit niet meer doet. 

En 2 weken geleden deden wij een poging om haar rechteroortje schoon te maken maar het lukte niet, we zagen iets zitten wat aangekoekt was en waren bang dat we dit nog verder naar beneden gingen duwen. Dus weer een ritje naar de dierenarts en ik had gelijk. Het was geen vuil maar droge huidschilfers die samengeklonterd waren. De dierenarts moest zelfs een pincet gebruiken om alles te kunnen verwijderen. Fluffy heeft dus niet alleen op de buitenkant maar ook aan de binnenkant van haar oren een droge huid. Ook weer een typisch ouderdomskwaaltje dat ik met uiercrème probeer op te lossen. Haar oor zag er die avond heel rood en geïrriteerd uit maar in de loop van de volgende dag trok dit gelukkig weg.

Fluffy geniet nog steeds als ik een "burrito" van haar maak en deze keer deed ze iets bijzonder grappigs. Terwijl zij ontspannen lag, kon ik haar voetjes schoonmaken en de gedroogde ontlasting verwijderen. Ik dacht dat ik gedaan had, waarop zij 1 pootje uitstrekte, alsof ze wilde zeggen: "je bent nog een stukje vergeten". En dat was ook zo. Is dat geen slim en behulpzaam meisje? 

Haar gewicht blijft eindelijk stabiel op 1785g en ze wurmt zich tegenwoordig zelf tussen mijn voeten om er lekker en diep te gaan slapen . Snowy heeft ook aandacht nodig en krijgt die natuurlijk ook. Af en toe niest hij en heeft hij ook spijsverteringsproblemen. Zodra zijn haren weer loskomen, gedraagt hij zich ziekjes maar het is net zo plots weer over. Het lijkt een cyclus van 3 à 4 dagen te zijn: 3 dagen rui, 3 dagen geen enz. Gelukkig vindt hij weer steun bij zijn vriendinnetje .

Nog steeds blijken er mensen te zijn die vinden dat ik Fluffy te lang in leven houd. Eigenlijk hoef ik mezelf niet te verdedigen, een konijn dat wil eten (zelfstandig of via dwangvoer) wil leven! Een dier dat zo enthousiast rondspringt om voer te krijgen, heeft héél véél levenslust! Het is niet omdat ze niet meer alles kan wat een jong konijn kan, dat ze geen levenskwaliteit meer heeft! Beelden zeggen meer dan woorden, dus...

Dit jaar geen echte sint kadootjes, de nijnen kregen een peterselie bakje gevuld met paardenbloemen en dat smaakte . Uiteraard laat ik hen hier maar even van eten, om plakpoep te voorkomen. 

Chica doe ik geen plezier met iets nieuws en Mika... had haar lekkers al opgepeuzeld voor ik een foto kon maken . Ze is een waar avonturiertje en bliksemsnel! Traditiegetrouw zet ik elke hamster in de kerststal om foto's te maken. Maar Mika deed wat geen enkele hamster haar ooit voordeed!

En ik kon met de "hamstervangst" beginnen... Daarna ging ze nog even de (computer)muis en kerstmuis verkennen. En weer zet ze haar tandjes in het kerstmuisje, niets van stof is veilig voor haar. 

Op 31 december wordt mijn kleine beer alweer een jaar! En waar andere hamsters op die leeftijd al een stuk kalmer zijn, is zij nog steeds één brok energie. Maar wat wil je met 2 energieke ouders .

Toen ik dit jaar de kerstboom versierde, gaf het toch een raar gevoel om maar 1 storend elementje te hebben (lees: Snowy die aan de lichtjes wilde knabbelen ). Fluffy kan alleen nog maar op afstand toekijken. Maar ze wil wel nog poseren met kerstmuts, Snowy doet natuurlijk mee .