Spannende maar leuke kerstvakantie

Omdat het even geleden is, wordt dit een lange blog dus ga er maar voor zitten .

Ik zal beginnen met het spannende gedeelte. Voor Kerstmis gedroeg Chica zich erg broeds. Dat deed ze wel vaker dus ik zocht er aanvankelijk niets achter. Toen ze wel érg fanatiek werd en ook begon te scharrelen op de bodem en begon te blazen, werd ik ongerust. Haar ontlasting werd ook wateriger en ze kwam aan in gewicht, alles wees erop dat er een ei zat aan te komen.

En jawel, na precies 1 jaar volledige rust legt Chica op Kerstdag een eitje! Als dat geen kerstwonder is... . Het lachen verging me kort daarna want ze weigerde nog te eten, zat met geknikte staart en voelde zich duidelijk niet goed. Ik zag het scenario van vorig jaar weer helemaal terugkomen en met een bang hartje legde ik alvast het telefoonnummer van de vogelarts klaar. Ik probeerde van alles om haar weer aan het eten te krijgen maar ze wilde enkel nog kracker en pompoenpitten.

Toen het 2de eitje na een dag kwam, kwam ook haar eetlust terug, oef! Het duurde even voordat ik het ei kon controleren want ze beschermde haar "nest" heftig. Maar waar ik bang voor was, kwam ook uit. Het eitje had maar een halve schaal, de andere helft was een windei met alleen een vliesje. Ik nam het weg omdat dit een broeihaard van bacteriën kan zijn. 

Maar nu zat ik wel met een probleem! Want valkparkieten broeden pas vanaf het 2de eitje en het was duidelijk dat er geen 3de meer zou komen. En inderdaad, Chica was heel nerveus en wist niet of ze dit ei moest uitbroeden of niet. Ze zit er verschillende uren per dag wel op maar echt fanatiek is ze niet. 

Toen ik vorig jaar op het punt stond om kunsteitjes te kopen, heb ik het niet gedaan omdat het leek alsof er geen eitjes meer zouden komen. Dus nu alle winkels gebeld maar noppes, niemand verkocht kunsteieren van dat formaat. Totdat ik per toeval een hengelsportwinkel  tegenkwam die ze wel in huis had. De laatste plaats waar ik aan dacht maar ik was wel blij! Mocht er na deze episode nog een ei-leg-periode volgen, dan ben ik nu tenminste voorbereid! 

Maar ik hoop dat dit echt de laatste stuiptrekkingen waren want met een leeftijd van 12 jaar is Chica toch ook bejaard te noemen...

Tot zo ver de bange tijden, nu volgt er niets dan goed nieuws !

Laat ik beginnen met de kleinste van de familie: Mika. Zij is op oudejaarsavond één jaar geworden, het was dubbel feest hier! Haar fokker vertelde me dat haar mama nu anderhalf jaar is en haar oma zelfs 2 jaar en 3 maanden! Haar papa is 2 jaar en 9 maanden oud geworden dus met zo een genen, hoop ik op een lang leven voor Miekje .

Als kerstcadeautje heeft ze een eetbaar huisje gekregen en op haar verjaardag een gezond en lekker hapje van kracker, sla en papaya.

Sinds kort is ze haar naam als knaagdiertje aan het waarmaken en maakt ze extra gaten in haar spoetnik . Ik ben al blij dat ze de knaagsporen niet opeet...

Ook de konijntjes kregen cadeautjes bij Kerst natuurlijk. Het is geen 'waw'-succes maar ze vinden dit wilgennest af en toe toch wel leuk.

Met Snowy blijft het zo-zo gaan. Hij is gelukkig aan het bijkomen en weegt nu bijna 900g. De dagen dat hij niet niest, worden goddank wel talrijker en de niesdagen minder. Soms lijkt hij wat moeite te hebben om te springen. Ik begin dan altijd met dingen uit te sluiten en ik liet zijn nageltjes knippen door mijn dierenarts. Zoals gewoonlijk vond iedereen hem superschattig . Het heeft niet echt verbetering gebracht dus ik vermoed dat hij ook wat last begint te krijgen van ouderdom. Bij Fluffy begon het ook rond die leeftijd en binnen enkele maanden wordt ook Snowy al 8 jaar.

Gelukkig blijft hij een vrolijk en enthousiast ventje en zijn nieuwste obsessie is Fluffy's grashuisje geworden. Hoewel hij zelf een grashuis heeft, lijkt hij dit veel leuker te vinden.

Ook over Fluffy niets dan goed nieuws. Ik had het zelf niet meer verwacht en ook mijn dierenarts kon het nauwelijks geloven. Maar sinds ik junior voer bijgeef, is Fluffy gestaag beginnen bij te komen. Het ging van 1742g naar 1756, dan 1776, 1785, 1797 en 1803 en nu naar 1818g 

Daar blijft ze al een weekje op hangen maar stiekem hoop ik dat er toch wat gewicht zal bijkomen. Hoewel ik al héél blij ben met dit resultaat. Ze voelt steviger en voller aan en... kan beter lopen. Het lijkt wel alsof er inderdaad spiermassa aan het bijkomen is want ze zakt niet meer door die poot en "hangt" ook niet meer op die bil.

Dat is niet het enige, ik was stomverbaasd en dolgelukkig toen ik zag dat haar hoofdje, wangen en kontje plots flink beginnen te ruien! Voor mij is dit een teken dat haar lichaam weer sterk genoeg wordt/is om dit aan te kunnen. De dagelijkse massages, ttouch en bandage dragen ongetwijfeld bij in deze positieve evolutie.

Ze kan nog steeds niet zelfstandig overeind komen als ze op haar linkerzij ligt maar het heeft wel een ander voordeel. In die positie kan ze haar rechter-achterpootje vlot wassen en zou ze zelfs aan haar oor kunnen krabben. Ze beseft dit echter nog niet helemaal.

Wij proberen haar rechteroor zo goed mogelijk schoon te maken. Maar toen ik haar met haar hoofd zag schudden, rook ik even aan haar oortje en dat rook naar oorsmeer. Dus weer een ritje dierenarts om het goed te laten schoonmaken. Wij durven blijkbaar niet diep genoeg te gaan en ook niet genoeg tegen de wand. Maar wij hebben dan ook geen speciaal lampje om in de oren te kunnen kijken .

En maakte ik me enkele weken geleden nog zorgen omdat ze niet meer van haar fles dronk: op een nacht werd ik wakker van het getik van haar tuitje . Ze ligt ook minder vaak op die linkerzij, ze ligt vaker op haar buik of rechterzij.

Andere positieve dingen: ze springt vaker zelf uit de kooi; heeft weer zin om langere afstanden af te leggen, om te knabbelen enz. Zelfs korte ren-beurtjes kunnen er vanaf! De eerste keer gebeurde dit om 2u30 's nachts  Hoewel het een vreselijk vroeg uur was, was ik ontzettend blij om haar het grashuis zien in en uit te stuiven .

Ze laat steeds vaker haar oud, pittig karaktertje zien. Zoals hier bv. in dit filmpje:

Maar wat me vooral blij stemt, is dat mijn 2 schatteboutjes elkaar weer gevonden hebben. Ze liggen heel vaak samen en dat levert erg schattige beelden op .

Ik kan me geen mooier begin van het nieuwe jaar wensen .