zondag 13 juli 2014

Allerlei

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de steun die mocht ontvangen i.v.m. de 'verjaardag' van Fluffy's overlijden. Het doet deugd dat ik niet alleen sta met mijn verdriet.

Snowy heeft me laten schrikken 2 weken geleden! Hij had heel lang naast me gezeten/gelegen. Hij stond op, rekte zich uit en liep zoals gewoonlijk rond mijn voeten voor hij naar zijn kooi liep. Maar deze keer bleef hij rondjes lopen en daardoor viel hij tegen de bank en andere dingen Shocked. Ik veerde meteen recht maar moest om de bank heen lopen om aan hem te kunnen. Mijn huisgenoot zat net aan de pc en kon hem wel pakken voor hij zich verder pijn deed. Snowy wriemelde met veel kracht uit zijn handen en liep gewoon verder alsof er niets aan de hand was.

Wie deze blog volgt, weet dat ik al eerder schreef dat ik de indruk heb dat hij soms 1 van zijn achterpootjes niet goed gebruikt. Het lijkt soms wel in de lucht te zweven, maar het gaat in een flits voorbij, waardoor ik twijfel of ik het wel juist gezien heb. 
Maar met een konijntje met een EC-verleden, spookte een opstoot ook door mijn hoofd. Toen ik hem op de weegschaal zette, gaf dat de doorslag. Hij was nog 20g afgevallen en woog nog maar 780g Sad. Ik vroeg raad aan een goede vriendin en daarop besloot ik om toch maar weer een kuur panacur te starten, ook al was de vorige nog maar 2 maanden geleden. Volgens Dierenkliniek Wilhelminapark mogen gevoelige konijnen tot 4 kuren per jaar hebben.

Hij moet nog 4 dagen panacur krijgen, maar tot op heden zie ik geen verschil. Hij was heel even 10g aangekomen, maar is die intussen weer kwijt. Ook zijn keutels zijn maar ietsje groter dan gewoonlijk en qua eetlust maakt het ook geen verschil. Hij blijft een portie brokjes minder eten. Hooi, kruiden en groenten eet hij wel heel goed.
Dus wellicht is het toch geen EC. Vroeger at en woog hij in de zomer ook al minder dan in de winter. Maar omdat hij zo weinig reserves heeft en zijn verleden, wilde ik geen risico nemen.

Als ik zijn linker enkel gewricht aanraak, trekt hij zijn voetje een beetje terug. Hij kan ook moeilijk zijn voetjes nog plooien. Ik ben bang dat er weinig aan te doen is.

Maar al bij al doet hij het prima hoor. Hij lijkt het zich allemaal niet aan te trekken, gelukkig maar Smile.

Hij is dol op zijn tunneltje Smile.


Als hij naast mijn sloffen ligt, steekt hij graag zijn hoofdje onder het oortje in Laughing.


En na het ontbijt moet je uitbuiken Laughing.


Croissant Cool.


Op deze foto zie je goed hoe grijs zijn pupillen al geworden zijn Sad. Hij lijkt zich echter goed te redden en loopt "op de tast".


Gisteren kwam ik per toeval nog oude foto's tegen en deze wil ik jullie niet onthouden. Wat waren ze toch schattig samen, mijn duo penotti .


Chica is weer in een speelbui en dat is genieten Very Happy. Ik vind het wel jammer dat ze zich broeds blijft gedragen af en toe. Dan wordt het heel moeilijk om te bepalen wanneer het implantaat uitgewerkt zal zijn... Confused.


Sproetje is nog altijd dol op haar houten wiel, helaas weerhoudt het haar toch niet van tralieknagen Rolling Eyes.


Dotje's wiel begon zo hard te verslijten dat het niet meer veilig was. Maar haar reservewielen vond ze maar niets. Dus gaf ik als test Sproetjes oude wiel. Voor Sproet was het te klein, maar voor Dotje eigenlijk te groot. Maar... het was een schot in de roos Very Happy. Ze is er dol op en loopt er zonder problemen in. De foto is genomen in de curverbak waar ze even in zit als ik haar kooi schoonmaak.


Vorige keer schreef ik dat ik nog 1 elfje moest aankrijgen. Nu is mijn collectie - wat mij betreft - compleet.


Deze prachtige schoudertas hoorde ook bij de bestelling. 


En van een hele lieve vriendin kreeg ik dit ontzettend mooi bloempotje Very Happy. Nu ben ik overal en helemaal omringd door konijntjes Razz.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten