Eindelijk zomer!

Wat ben ik blij met het warme weer en de zon . En zoals je meteen kunt lezen, ben ik niet de enige die van de buitenlucht geniet .

Een laatste voorlopige update over mezelf: de laatste controle in Leuven was goed. De oogdruk blijft stabiel, wonde geneest goed en kanaal blijft open. Ik kan de druppels wel niet goed verdragen en heb er nu andere gekregen. Die moet ik ook voor de rest van mijn leven 2x per dag gebruiken om ontstekingen te voorkomen. Een nieuwe opstoot zou littekenweefsel kunnen geven en een nieuwe operatie eisen.

Genoeg over mij, de diertjes zijn veel interessanter . Hou je vast want dit wordt een blog met veel foto's en filmpjes .

Chica begint eindelijk te herstellen . Ze begint weer te ruien en is in totaal al 18g bijgekomen. Ze weegt nu 115g, nog 10g en dan zit ze weer op haar normaal gewicht .

Wat Dotje betreft, weet ik niet goed wat ik moet denken. Ze is nog wat gewicht verloren en weegt nog maar 21g. Daarom geef ik af en toe een havermoutpapje (met soya melk) om haar wat aan te sterken. Maar sinds ik dit geef, weigert ze haar andere snoepjes. Groenten/fruit neemt ze wel nog aan. Ze is ook nog altijd actief. Ik was bang dat ze misschien iets aan de tandjes had maar kan het niet controleren omdat ze nog altijd te snel en te klein is om het goed te kunnen zien. Dus heb ik haar nog eens in mijn vingers laten bijten . Aan de 2 deukjes in mijn vinger te zien, is alles nog goed daarmee .

Ze zit wel superschattig met haar kontje in de pap .

Snowy heeft momenteel veel last van de rui en verhaart overal tegelijk. Daardoor vermindert zijn eetlust ook weer en maakt hij weer die rare knarsgeluidjes met zijn mondje. 

Ik weet niet waarom hij hier zo stiekem om het hoekje komt piepen .

Lief klein konijntje had een vliegje... euh... strootje op zijn neus .

2 maanden geleden hoorde ik een hele harde krak toen hij 's avonds zijn brokjes at. Ik was doodsbang voor een gebroken tand, controleerde de snijtanden al, maar hij at gewoon verder alsof er niets aan de hand was. Sterker nog: hij at in de weken en maanden daarna beter dan voordien.

Net voor zijn verjaardag liet ik bij de dierenarts zijn nagels knippen en tandjes nakijken. En Steven zei dat 1 kies in de bovenkaak korter was dan de andere . Dus toch een gebroken tand! Hij lijkt er evenwel geen last van te hebben en ook de tegenoverstaande kies in de onderkaak slijt nog mooi af, oef!

Toen ik terug kwam van de dierenarts, besloot ik om Indy en Snowy toch eens 'echt' te laten kennismaken. Ze kennen elkaars geur wel en Indy kan Snowy in de verte zien, maar dat is het dan ook. Ik wilde graag weten hoe Indy reageert als ze een soortgenootje zou zien, omdat ik haar in de toekomst toch een vriendje wil geven. Ze is immers heel territoriaal wat speelgoed betreft, vreemde mensen mogen er niet aan komen.

Natuurlijk liet ik Snowy wel veilig in de transportbox zitten, daarom kan ik ook niet heel goed inschatten hoe Indy later zal reageren. Maar hier toonde ze totaal geen agressie, geen angst, zelfs geen overdreven nieuwsgierigheid. Van Snowy kwam 0,0 interesse; hij wilde waarschijnlijk gewoon zo snel mogelijk uit de draagmand .

Zijn jullie klaar voor een "overload" aan foto's en filmpjes van Indy ?

Gooooood Morning !

Mijn mammie zegt dat mijn vachtje op een ottertje lijkt .

Grappige plantenspuit .

Herinner je je nog dat ik enkele weken geleden een rode hiel zag? Niets meer te bespeuren nu .

Het begin van het einde van de wilgenbal .

En zo komt hij echt aan zijn einde .

Nu de echte reden waarom er zoveel foto's en filmpjes zijn. Nu het eindelijk langere tijd goed weer zal zijn, besloot ik dat het tijd werd dat Indy buiten mocht spelen. Ik heb een overdekt terras van 7 x 7 m waar ze - onder toezicht natuurlijk - op mag. Het ligt vlak achter de keuken. Vanzelf durfde ze echter niet, ondanks een hoop aanmoedigingen onder de vorm van rozijntjes.

Daarom wilde ik haar in een transportmand naar buiten dragen. Ik dacht dat het trainen wel even zou duren, maar de mand stond nog niet neer of ze zat er al in .

Na een week was het dan zo ver: ik droeg haar met de mand naar buiten en ze zette haar eerste schuchtere stapjes. Zodra ze begrepen had hoe ze weer zelf naar binnen kon, begon ze te oefenen . De eerste dag durfde ze nog niet ver te gaan.

De 2de dag ging het al stukken beter en ze blaakte van zelfvertrouwen, ik ben zo trots op haar !

Haar conditie is zoveel loopruimte niet gewend . Als ze moe is, komt ze binnen even uitrusten.

Hopelijk kan ik binnenkort races en binkies filmen .