Op avontuur

Hoezo avontuur? Wel, hier volgt het hele verhaal.

Donderdagochtend zag ik een klein wit bolleke zitten tegen het hek van de buurman achter mij. Er zaten 2 eksters bij. Zodra de eksters me zagen, vlogen ze weg, het bolleke bleef zitten. Ik – bijziend in 1 oog, slechts 25% zicht aan het ander en zonder bril – kon niet meteen zeggen wat het was. Tot het weg huppelde. Stik! Een jong konijntje zonder schutkleur. Een geheide prooi voor roofvogels en katten die hier in overvloed zitten 😨.

Ik probeerde het diertje te benaderen, maar zodra ik op 5 meter afstand was, sprong het door de draad terug naar de tuin van de buurman. Daarna had ik het de hele dag niet meer gezien en het bleef maar door mijn hoofd spoken. 

Maar wie zag ik vrijdagmorgen 😉? Weer een mislukte vangpoging, zucht. Toevallig liet de buurman net zijn honden uit en hij had een schepnet vast. Bleek dat hij dus zijn 2 dwergjes kwijt was (ja konijntjes kunnen klimmen). Van het ander konijntje voorlopig nog geen spoor. 

Ik zette een transportbakje neer met wat hooi en junior brokjes. Toen ik 's middags thuis kwam, zat het frupke wel aan het bakje, maar ze was nog steeds gras en onkruid aan het eten. Ik lokte haar voorzichtig met wat brokjes en kon haar dan uiteindelijk toch pakken. Buurman was helaas niet thuis, dus even een kleine reservekooi ingericht en in de hal gezet. En even gewogen: 480 grammetjes 😍! Ik wist niet of ze geënt was, dus nam uiteraard wel mijn hygiënische voorzorgen. Om 17u is hij dit schatje komen halen en kon ze in haar inmiddels beveiligde hok met 3 verdiepingen. Toen vertelde hij ook dat ze ingeënt was tegen alle ziektes, dus was ik gerust. Ik heb junior brokjes en een speeltje meegegeven en als dank kreeg ik lekkere pralines. En binnenkort ook nog wilgenstammen voor Indy 👍. En ik mag op bezoek gaan om te knuffelen met het kleintje.
Hopelijk vind ik het ander kleintje ook nog! Hoewel ik bang ben van niet, want zij zou 2 weken geleden al ontsnapt zijn. In het beste geval is ze naar de straat gelopen en heeft iemand haar meegenomen. Maar anders vrees ik ervoor. De tuin van de buurman ligt tussen een verlaten en verwaarloosde weide en een maïsveld. Plaatsen genoeg om voorgoed te verdwijnen. En ik heb een week geleden een roofvogel en een krijs gehoord 😟.

Gelukkig heb ik deze schattige ukkepuk wel kunnen redden!

Nog een filmpje van het schatje 😃.

Hoewel ik haar maar 4 uurtjes heb gehad, werd ik al meteen verliefd op haar en kon ik me heel goed voorstellen dat ik zielsveel van haar zou houden.
Ze had netjes in een hoekje geplast en keuteltjes gemaakt.

Indy spitste af en toe haar oren als ze een geluid uit de hal hoorde komen. Maar dat was ook alles. En maar goed ook, want ze heeft al genoeg stress gehad de afgelopen weken. Vorige keer zei ik dat ze weer naar de dierenarts moest om haar nagels te knippen. Dat ging behoorlijk (lees, bijna niet gesparteld), maar daarna hebben we haar ook geplukt en al bij al duurde het toch veel te lang voor haar. Daarna heb ik toch wel een week geen likjes meer gekregen...
Ze toont wel trots haar manicuurtje 😊.

Gelukkig heb ik nu een andere methode gevonden om haar te plukken. Zij eet uit de grasbak en ik pluk op mijn gemakje de losse plukjes eruit 😉.

Het volgende stress-moment gebeurde toen ik onder de douche stond. Omdat de zon volop scheen, liet ik de rolgordijnen naar beneden. Toen ik weer in de woonkamer kwam, scheen de zon volop naar binnen, één van de rolgordijnen was afgevallen!
Meteen op zoek naar Indy want die was nergens te bekennen, ze had zich achter een kast verstopt. Ik zag dat het hooi in haar kooi overhoop lag en alle matten waren verschoven. Maar wat me nog meer zorgen baarde, waren de 7 druppels bloed op de koelmat 😨!
Toen ze een klein beetje gekalmeerd was, controleerde ik haar op wondjes. Ook de nageltjes en hielen nagekeken, niets te vinden. Haar tandjes wilde ze niet meteen laten controleren. Maar ze heeft de rest van de avond wel vaak zitten niezen, dus ik vermoed dat ze ergens met haar neusje is tegen gebotst. Ik mag haar neus wel gewoon aanraken, die is blijkbaar niet pijnlijk. En wat later kon ik ook de tandjes controleren, alles oké. Toch heeft ze 2 dagen wat minder gegeten, maar alles is weer goed gekomen, oef.

Vorige week waaide het hard, Indy haar oren waaiden bijna weg 😁.

Grmpf, mijn zeteltje is een paar cm te klein 😒.

Ze vroeg zich af waar de zon bleef. Wat een lekker buikje toch hè 😍?

Happy Rabbits.be kwam mijn bestelling persoonlijk leveren en Indy was blij met het nieuwe knaaghout 😃. Er zat ook een coolpod bij maar die heeft geen succes.

Er zsit wat tuszen mijn tandjesz 😂.

Kijk hoe ver ik al gevorderd ben.

Omnomnom 😃.

Chica vond dit programma niet zo leuk 😉.

Door de gebeurtenis van eergisteren, moest ik weer terug denken aan Snowy'ke toen hij nog een ukje van een paar 100 grammetjes was. Het brengt het gemis weer meer aan de oppervlakte 😢.
Ik zal altijd van je houden wattebolleke 💝💖.