Kleine update over mezelf: Toen ik op 24/1 op controle ging voor mijn oog, was de oogdruk toch "al" 4. Omdat het er voor de rest goed uitzag, moet ik pas 14/2 weer op controle. Ze verwachten dat de oogdruk wel vanzelf zal stijgen. Hopelijk tot normale waarden uiteraard.
Wat ik zelf merk, is dat ik steeds beter van dichtbij kan zien, dus ik denk dat er wel beterschap is. Afwachten tot Valentijn, dan weet ik meer. Dan wilde ik eigenlijk net Indy's 4de verjaardag vieren, maar ik zal het een dagje moeten uitstellen.
Nog één maand tot de weerkundige lente begint (positief denken, ook al komt er een winterprik aan 😉).
Over Chica maak ik me zorgen 😟. Zoals jullie zien, is ze in de voormiddag nog lekker actief en speels.
Vorig jaar begon ze 's avonds te roepen om haar doek, geen probleem, die kreeg ze. Ze begon echter almaar eerder om de doek te vragen, maar ik dacht dat het aan de wintertijd lag en de sombere dagen van december en januari.
Tegenwoordig vraagt ze er al in de vroege middag om, rond 14 à 15u. Dat lijkt me verre van normaal, zeker als de zon volop binnen schijnt.
Het probleem is ook dat ze niet meer beweegt als ze onder die doek zit. Ze gaat dus niet meer eten en valt 's morgens uitgehongerd haar voer aan.
Ze is nog eens 5 g kwijt en weegt nog maar 100 g.
Hoort dit bij de ouderdom of is ze een beetje dement aan het worden? In de voormiddag merk ik helemaal niets anders dan anders. Ze hangt nog altijd ondersteboven, eet goed, speelt... Maar... ze masturbeert en scharrelt wel af en toe.
Ik weet echt niet wat ik ervan moet denken 😔.
Ze is nog altijd Jekyll and Hyde, bezoek krijgt meestal de Hyde versie te zien 😀.
Nieuwsgierig naar het bloesemboompje. (de muur moet nog bijgewerkt worden, vandaar voorlopig het karton).
Ook over Indy maakte ik me zorgen. Ik weet dat ze erg gevoelig op mijn energie reageert en ook stressgevoelig is voor veranderingen. En die zijn er hier in huis geweest en zijn er nog. Ze reageert ook gestresseerd omdat Chica zoveel roept en schreeuwt, ze is erg gevoelig voor geluiden.
Op zondagavond 21 januari kreeg ze een gasaanval 😟. Ik greep meteen in en binnen 3 kwartier voelde ze zich al beter.
Enkele dagen voordien had ik al rare piep/knorgeluidjes gehoord als ze zich waste, dat doet ze enkel als ze bd-keutels eet.
Nog geen week later, in de nacht van vrijdag op zaterdag 27 januari, begon ze 's nachts/ 's morgens weer om het half uur nerveus in en uit de kooi te springen en kleine plasjes te doen. Door de dag merkte ik helemaal geen vreemd gedrag. Exact een jaar geleden deed ze dit ook en we vonden toen niet wat het was. Een blaasontsteking was het niet.
Voor alle zekerheid haalde ik antibiotica bij mijn DA maar ik gaf het niet. In plaats daarvan probeerde ik mezelf onder controle te krijgen en gaf ik Indy veel TLC.
3 dagen later verdwenen de symptomen net zo plots als ze begonnen waren.
Ze is echt mijn spiegeltje, aan haar zie ik hoe nerveus ik wel ben 😧. Het is de laatste tijd ook erg moeilijk geweest en ik moet mezelf weer op de rails krijgen.
Gelukkig kan ze mij altijd opmonteren met haar vrolijk bedelend snoetje 😃.
Wat zal ik vandaag stelen?
(niet letten op de muur, renovatiewerken in uitvoering en behangen is geen optie als je een konijn hebt 😉).
Mag ik met de winterdecoratie spelen, please 😇?
Verliefd 😍💗💝.
De jeugd van tegenwoordig, geen geduld meer 😁.
Aanvalluh... hap slik weg met die knaagrol 😆.
Indy, waar ben je?
Hier mammie 😏.
Hard aan het werk 😋.
Haar buikje, haar beentjes 😍.
Van een lieve vriendin nog een kadobon van Zooplus gekregen en zoals je ziet: welbesteed 😊.
Check, geen monsters onder het bed 👍.
Hm, lekker maïsblad 😋.
Als mammie naar de action gaat... (niet goed voor de portemonnee, zoveel paasdecoratie 😉).
Nu we eindelijk toch een beetje winterweer krijgen: wat wintercreaties 😊.
Indy
Fluffy
Fluffy en Snowy 💖
Geen opmerkingen:
Een reactie posten