Zomers bericht

Eindelijk hebben we de zomer te pakken! Nadeel: het wordt erg warm in huis. Dan maar een ventilator van onder het stof gehaald en zo opgesteld dat geen van de diertjes in de tocht zit. 

Chica - die normaal gesproken bang is van de kleinste dingen - gaat stoer indruk proberen te maken op het nieuwe ding .

Snowy kreeg een ice pod of koelelement uit de diepvries. Ik wikkel het wel in een doek zodat hij er niet in kan bijten. Hij heeft weer enkele mindere dagen achter de rug van minder goed willen eten wegens haartjes in zijn mondje. Maar ik heb het vrij goed weten te handhaven door hem een nieuwe lenterol te geven. Zoals je ziet, is het kaal plekje op zijn kontje goed aan het dichtgroeien .

Helaas begon zijn hoofdje niet lang daarna, dat gedeelte was nog niet verhaard. Momenteel is er opnieuw lichte dons aan het groeien.

Ik heb hem van de week even buiten gezet omdat hij niet meer uit eigen wil gaat. Ik kan niet inschatten of hij het leuk vond. Hij wilde niet meer binnenkomen, maar liep verder maar wat doelloos rond, vond ik. Toen ik hem weer naar binnen haalde, maakte hij ook geen aanstalten om weer naar buiten te willen. Ik laat het maar zo, blijkbaar krijgen konijntjes op leeftijd andere behoeftes. Fluffy wilde op die leeftijd ook niet meer naar buiten.

Wie ik ook mee naar buiten heb genomen, is Sproetje. Ze zat uiteraard wel veilig in een hoge curverbak. Op een morgen was ze nog wakker en ik besloot ook van haar close-ups te nemen, net zoals van Misty en Mika. 

Wat is ze toch mooi... 

En wat doet ze als ze dan weer terug in haar kooi moet om te gaan slapen? Zou ze me iets proberen duidelijk te maken? 

Gisteren heb ik haar voor het eerst laten loslopen in huis. Zoals verwacht was ze erg op haar hoede en ging ze alles voorzichtig en met een lang lichaampje besnuffelen . Ze is vrij gevoelig en moet altijd wennen aan nieuwe dingen. Zelfs als ik haar kooi heb schoongemaakt en nochtans alles weer op dezelfde plaats heb gezet/gehangen, is ze helemaal uit haar gewone doen. Haar geurtje is weg natuurlijk en ze voelt zich dan erg onwennig. Ook in de speelbak mag ik niet teveel ineens veranderen. Daar is ze vooral dol op het loopwiel en de loopbal. Naar andere dingen kijkt ze hoogstens een paar keer om en dan verliest ze haar interesse. Op dat gebied laat ze me aan Shiny denken, zij was ook zo.

Sproetje beweegt erg snel en daarom is het moeilijk om goede foto's te maken. Maar hier zijn toch een aantal geslaagde:

Tot nu toe slaag ik erin om Dotjes nagels binnen de perken te houden. Ik zorg ervoor dat ze ruwe materialen heeft om over te lopen en dat lijkt te helpen. Sproetje kreeg een groot stuk kienhout, Dotje het klein stukje.

Lief kontje en voetje .

Haar nageltjes:

Als laatste zomaar een leuke foto van mijn bolleke met voetjes die haar oortje aan het krabben was .

Nieuwe foto's

Voor ik het vergeet, wil ik iedereen bedanken voor de lieve mails, reacties en kaartjes i.v.m. mijn oog en Fluffy's overlijdensverjaardag .

En nu naar de nieuwe foto's. Toen ik vorige week Dotje's kooi schoonmaakte, nam ik ook foto's als ze in de curverbak wacht tot ik klaar ben. Toen ik de foto's op de pc zag, schrok ik even! Ik vind haar nagels namelijk te lang en daarom mailde ik naar Martin Braak (van dwerghamster.nl). Hij kon me echter geruststellen. De nagels van dwergjes groeien sneller dan die van een syr, hij stuurde me foto's van de nagels van zijn robbies. En die waren net zo lang, oef! Om te voorkomen dat ze te lang worden, heb ik een ruwe steen in de kooi gelegd. En een tegel onder haar wiel, deze heeft 2 functies: ten eerste haar nagels kort houden. Ten tweede: voorkomen dat ze in het statief bijt en het wiel omgooit 's nachts. Ze heeft zoveel knaagmateriaal maar die tralie blijft het meest interessant .

Foto van vorige week.

Foto van nu.

Ze rent nu helemaal niet meer weg als ze mij ziet, integendeel: ze komt tegen mijn hand staan als ik in de kooi aan het rommelen ben. Ik kan dus eindelijk ook actiefoto's nemen van haar .

En dit schattig huisje past zo goed bij mijn kaboutermeisje . Ze blijft al enkele weken hangen op een gewicht van 34 à 35g dus nu is ze volgroeid.

Ik heb ook eindelijk kunnen filmen hoe ze op mijn hand komt om te eten: 

Ook met Sproetje gaat het heel goed. Oppakken is geen probleem meer, maar echt knuffelen wil ze (nog) niet.

In de speelbak heeft ze alleen maar interesse voor de loopbal en het loopwiel. En af en toe de zandbak. Maar zij is de eerste hamster die geen greintje interesse vertoont voor huisjes. Mijn vorige hamsters vonden dit een veilig plekje waar ze zich rustig konden wassen of konden eten. Maar Sproetje barst van de energie en wil alleen maar lopen .

Zodra ze haar naam kent en knuffeliger is, mag ze ook loslopen op de grond. 

Ze blijft heel goed aankomen en weegt nu 101g. Bijna 40g aangekomen in 2 weken tijd dus .

Lekker kontje .

Op facebook dacht men dat de volgende foto's beeldjes waren. Nee mensen, Sproetje is gewoon een fotomodelletje en weet wanneer ze moet poseren .

Op foto lijkt het oranje donkerder dan het in werkelijkheid is. Dit is een filmpje van 's morgens bij natuurlijk licht. Is ze niet wondermooi? 

Met Snowy gaat het voorlopig weer goed. Ik probeer het niezen/smakken voor te blijven door hem goed te plukken. Dat betekent soms ook wel dat hij tijdelijk met een kaal plekje rondloopt . Nog een klein strookje op zijn kontje en billetjes en dan hoop ik dat hij maanden geen last meer zal hebben van zijn kriebelige haartjes .

Als hij er prinsheerlijk en ontspannen bij ligt, weet ik dat hij zich goed voelt .

Hij smult steeds meer van de supplementen waarover ik het vorige keer had. En ik kan niet weerstaan aan zijn lieve mondje, dikke hangwangetjes en schattige knabbelgeluidjes .

1 jaar geleden...

Op woensdag 3 juli zal het precies 1 jaar geleden zijn dat ik mijn allerliefste meisje heb moeten laten gaan. Wat kan ik zeggen? Woorden schieten nog steeds te kort. Ik mis haar nog steeds zo erg . De tranen zijn minder frequent en de pijn minder scherp, maar het gemis om dit fantastisch konijntje blijft. Ze was zo uniek en bijzonder...

Anderzijds ben ik haar ook dankbaar dat juist zij in mijn leven gekomen is. Dankbaar dat ze 11 jaar bij me geweest is. 11 mooie jaren waarin ik zoveel geleerd heb, niet alleen over konijnen maar ook over mezelf. 

Ik mis haar warm vachtje, de lieve blik in haar ogen, haar ondeugendheid... Ik hou nog steeds ontzettend veel van haar...

Welkom Sproetje

Jawel, sinds woensdag is mijn gezinnetje weer uitgebreid met een nieuw huisgenootje. Dit keer opnieuw een syrische hamster met de toepasselijke naam: Sproetje. Ze is oranje dominant spot met rode oogjes en lange haren. Ik ben eigenlijk geen fan van langhaar hamsters en ook niet van pretnestjes waaruit Sproetje geboren is. Maar soms neemt het gevoel de overhand op logisch denken .

Sproetjes mama is een prachtige goudkleurige dominant spot en papa een langhaar met waarschijnlijk crèmekleur. 

Eigenlijk was ik op zoek naar een tweedehands kooi voor Dotje (die ik niet gevonden heb, ze heeft een nieuwe gekregen maar meer daarover volgt ). En toen las ik de advertentie dat er in het naburige dorp een nestje geboren was. De foto's die de fokker mij stuurde toen ze 10 dagen oud waren, hadden mij al half overtuigd . Toen de ukken 3,5 week oud waren, ben ik op kraambezoek geweest en viel ik als een blok voor dit oranje pluizig wezentje .

Ze is nog niet helemaal handtam, maar wel nieuwsgierig en ze bijt niet. Een hand boven haar vindt ze eng, maar naast of onder haar verdraagt ze al vrij goed. Ze nam ook al meteen eten aan uit de hand. Het komt vast helemaal goed met wat geduld. 

Hoewel Dotje enorm schattig is en ook aan het openbloeien is, miste ik toch het knuffelen met een syrtje. Hopelijk wordt Sproetje dus een pluizig knuffeltje .

Ze heeft haar eigen pagina op mijn website gekregen, daar vind je alvast de eerste foto's: http://www.knagers.net/Sproetje.htm

Voorlopig ziet ze er nog grappig uit met haar baby hoofdje en te grote oren en voetjes, ze moet duidelijk nog veel groeien .

Hier volgen foto's en een filmpje van gisteren: 

In dit filmpje zie je dat ze aanrakingen nog niet erg op prijs stelt, maar ze tolereert ze al en dat na slechts 4 dagen!

Nu over naar mijn lieve Dottie-bollie . Ik vond het geschuif van het oude rooster hoogst irritant, maar vond geen tweedehands kooi met het nieuwe type rooster. Gelukkig vond ik in een webwinkel eentje met dezelfde afmetingen én met een afneembare rooster met tralieopeningen van minder dan een cm én voor een zeer schappelijke prijs.

Vorig weekend moest ik toch de kooi schoonmaken en heb ik haar meteen verhuisd. En haar weer laten kennismaken met nieuw speelgoed. Ze verkent en onderzoekt alles meteen en zonder enige angst, zoals je kan zien .

Ook naar mij toe bloeit ze meer en meer open. Ze komt nu iedere dag op mijn hand om een snoepje te nemen. Helaas vergeet ik het iedere keer te filmen ! Hopelijk denk ik er deze week wel aan. Het is wel grappig hoe ze op mijn hand komt. Eerst heb ik haar laten wennen aan eten uit mijn hand nemen. Nu denkt ze blijkbaar dat mijn vingers eetbaar zijn . Voordat ze op mijn hand stapt, hapt ze zachtjes in al mijn vingers en begrijpt dan pas dat het lekkers wat verder ligt. Gelukkig bijt ze niet door, maar de reflex om mijn hand weg te trekken, moet ik echt onderdrukken op die momenten .

Als laatste nog nieuws over Snowy. Hij is weer flink "ziek" geweest. Hiermee bedoel: hij verloor weer heel wat vacht, likte het op, kreeg het vervelende gevoel in zijn mondje en at elke dag wat minder. Tot het punt waarop hij zelfs al het lekkers dat ik aanbood weigerde en ik wel moest overgaan tot dwangvoeren. Dat en het plukken... oh, ik denk dat hij mij haatte op zulke ogenblikken. Ik legde hem wel uit dat het voor zijn bestwil was, maar daar was hij het niet mee eens.

Nu gaat hij alweer een paar dagen goed, het verharen is weer stilgevallen. Enkel zijn kontje/billetjes moeten nu nog. Waar ik hem kaalgeplukt heb, staat opnieuw een kort vachtje, maar ondertussen heb ik al nieuwe kale plekken gecreëerd. Hij ziet er maar verfrommeld uit momenteel. Sorry jongen, het kan even niet anders . 

Maar als hij zich goed voelt - zoals vanmorgen - vliegen de binkies rond mijn oren en gaat hij er altijd prinsheerlijk bij liggen .

Iemand op facebook had me supplementen aangeraden omdat haar konijntjes beter door de rui komen ermee, maar ik had grote twijfels of hij ze zou lusten. Het zijn gewone geperste pellets, iets wat hij normaal gezien niet lust. Maar warempel: hij eet ze zelfs graag! Misschien omdat ik ze als snoepje geef, hij eet 5 à 6 stuks uit mijn hand en dan vindt hij het welletjes. Of dat genoeg is, weet ik niet, maar iets is beter dan niets. Het gaat om deze supplementen: Bunny Pro-Fit Balance.