Hebben jullie ook al ervaren dat konijntjes erg graag helpen met allerlei huishoudelijke klusjes? Zonder morren steken ze graag een pootje of snuitje toe .
Als ik bijvoorbeeld hun kooi schoonmaak, komen ze nieuwsgierig toekijken. Ze steken hun kopje onder mijn arm of porren eens tegen mijn been zodat ze een goed zicht krijgen op de uitgevoerde werken. Meestal springen ze in de kooi om mij te helpen met het hooi te verwijderen. Lees: zij beginnen te eten en ik moet wachten met de kooi leeg te scheppen totdat zij gedaan hebben .
Als zij besluiten dat ze genoeg hooi verwijderd hebben, kan ik eindelijk doorgaan met leegscheppen. Dan geef ik de kooi een stevige poetsbeurt en vervolgens leg ik weer verse bodembedekking en hooi.
Uiteraard komt de inspectiecommissie opnieuw toekijken of ik mijn werk wel naar behoren uitvoer. Eerst moet de kwaliteit van het verse hooi aan de bron getoetst worden. Als konijn wil je natuurlijk alleen de beste kwaliteit in je huisje hebben! Zorgvuldig wordt er aan de hooizak gesnuffeld, niets is zo lekker als de geur van vers hooi. Vraag me niet waarom maar zo te zien smaakt hooi lekkerder als het nog in de zak zit. Blijkbaar verdwijnt het geurige aroma als hooi in de kooi wordt uitgespreid.
De snuitjes verdwijnen liefst zo diep mogelijk in de zak want de beste sprietjes steken natuurlijk helemaal beneden . Ze rukken uit alle macht om de lekkerste sprietjes te kunnen bemachtigen. Lief van hen natuurlijk, op deze manier maken ze het hooi ook wat losser en moet ik niet zo hard sleuren om het uit de zak te trekken. Als het hooi uitvoerig gekeurd en goed bevonden is, kan ik het eindelijk in de kooi leggen.
Vervolgens moet er opgeruimd worden want er wordt altijd wel wat gemorst. En ook hier laten konijntjes zien dat ze erg behulpzaam zijn. Ik neem de stoffer en het blik om de gemorste bodembedekking en overgebleven hooisprietjes bij elkaar te borstelen. Maar wederom willen mijn konijnen eerst weten of het blik en de borstel wel geschikt zijn om die job uit te voeren. Ze knabbelen even aan de haren van de borstel om te testen of ze stevig genoeg zijn. Vervolgens gaat één van de twee ermee aan de haal zodat ik achter een konijn moet aanhollen om mijn borstel terug te bemachtigen . Terwijl vindt het andere konijn het reuze lollig om te smijten met het blik. Natuurlijk ligt er al vuil in en komt dit allemaal weer op de vloer terecht zodat ik van vooraf aan kan beginnen met borstelen .
Kooien poetsen? Een hele opgave! En dan vraagt mijn vriend zich af waarom ik meer dan een uur met een kooi bezig ben, hij zou het zelf eens moeten meemaken .
Een ding staat vast: met konijnen verveel je je nooit. Zelfs de meest simpele taken weten ze om te toveren in avonturen en er is altijd wel wat te beleven met mijn behulpzame boefjes .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten