Vorige week postte ik nog een bericht dat Chica 1 eitje had gelegd. Zoals verwacht kwam maandag het 2de. Netjes op tijd, valkparkieten leggen om de dag een ei. Toch merkte ik dat dit ei kleiner en brozer van schaal was (niet zo helder wit als het eerste). Jullie kunnen het verschil zelf zien op de foto.
Chica zou wel een uitstekend moedertje zijn hoor, haar nest wordt met hand en tand verdedigd tegen 'vijanden' zoals het baasje met een fototoestel 
.
.
Ergens ook wel zielig dat ze voor niets zit te broeden maar ik mag de eitjes niet wegnemen, dan blijft ze leggen.
Na het 2de ei bleef haar ontlasting waterig wat er op wees dat er nog een ei op komst was. Ik was echter bang dat dit ei niet compleet zou zijn (zonder schaal) en een dag later werd mijn vrees al werkelijkheid. Chica begon dinsdagnamiddag erg nerveus rond te lopen op haar schotel en naar boven en beneden op haar kooi te klimmen. Ik bracht al alles in gereedheid om naar de dierenarts te vertrekken want als dit een windei was en ze legnood zou krijgen... dan moest ik snel handelen. Ze heeft geregeld geperst gedurende een half uur en plots was het er... zoals verwacht: een windei. Gelukkig zonder hulp naar buiten gekomen maar je zag duidelijk dat Chica niet wist wat ze ervan moest denken. Het voelde blijkbaar ook niet aan als een ei want anders zou ze het nooit op de schotel gelegd hebben. Ze pikte er wat naar, ging dan op een stok zitten en begon uitvoerig haar veertjes te poetsen. Ik nam het ei maar meteen weg, het is een broeihaard van bacteriën als het stuk zou gaan. Het vlies was al ingedeukt op enkele plaatsen.
Het is duidelijk dat Chica ouder wordt en haar voorraad eieren afneemt. Ik ben benieuwd of ze ooit definitief zal stoppen met eieren leggen.
Omdat ik vond dat ze er behoorlijk wat slanker uitzag, besloot ik haar te wegen toen ze even haar nest verliet. Ze is zomaar even 20 g (!) afgevallen! Een geruststelling om te weten dat de gewichtstoename wel degelijk aan hormonen te wijten viel dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten