Veel te warm!

Ja, beetje voorspelbare titel met deze temperaturen. Maar de diertjes hadden dan ook veel last, hoe ik ook mijn best deed om het af te koelen. En het is nog steeds warm binnen. Ik slaap nochtans al 3 nachten met de buitendeur open (ik slaap beneden ), zet 's morgens om 5u alles tegen elkaar open en laat zo lang mogelijk koelen. Maar de warmte zit nu in huis, niet veel aan te doen .

Dotje heb ik uit voorzorg al in de hal gezet, dat is - op de kelder na - de koelste plek in huis. Ze is ook bejaard en dwergjes krijgen het moeilijk vanaf 25°. Gisteren was het nochtans ook 27° in de hal. Op haar kooi leg ik een koelelement dat in een natte doek gewikkeld is. Koude lucht daalt, hopelijk is dat voldoende. Ik zie haar minder dan gewoonlijk, maar ze loopt nog altijd in haar wiel, eet en drinkt nog, dus ik denk dat het wel meevalt.

Aan Dotje valt me de laatste tijd ook iets anders op. Ze krijst al ongeveer een half jaar als ze snoepjes aanneemt. Dat kan uit territoriale drang komen. Maar ik had de indruk dat ze mijn hand minder goed of zelfs niet meer zag. Ik praat altijd tegen haar, maar dan rent ze als een kip zonder kop rond in haar kooi met het hoofdje naar boven gericht. Als ze dan plots een snoep voor haar neus krijgt, krijst ze. Ik geef de snoepjes altijd op dezelfde plaats dus ze weet wel waar ze moet staan om ze aan te nemen. Gelukkig heb ik ook altijd haar huisje, zandbakje, voer en water op dezelfde plaats laten staan. 

Van de week viel me dus op dat ze ook grijze pupillen heeft, net als Snowy. Ik vermoed dus dat ze ook cataract heeft. Ze is bijna 2,5 jaar (dat wordt ze eind deze maand) dus het kan wel. Hamsters redden zich prima zonder zicht, ze gaan sowieso veel op hun neusje af. Maar het is confronterend om te zien dat de ouderdom haar inhaalt. Het is trouwens mijn eerste hamster die blind wordt. Mijn syrtjes hebben dit nooit gehad.

Ze moest even wennen aan het aardbeitje, maar het beviel haar wel .

Wie ook aan een aardbei moest wennen, was Indy. Maar haar beviel het niet, na 1 hap en wat gesmak, hield ze het voor bekeken .

Indy was eerst een beetje boos dat ze door de warmte niet meer buiten mocht spelen. Ik houd natuurlijk alles gesloten als het warm wordt. Maar na enkele dagen begon ze zelf te puffen en deed ze niets anders dan luieren. Gevolg: weer een gasaanval! Die 10 minuten na de medicijnen alweer voorbij was, hm... . Ik ben vrijwel zeker dat het minder eten van hooi in combinatie met minder beweging voor een tragere darmwerking zorgt. En dat dit de oorzaak van gas moet zijn. Dus voor zo ver ik kan, stimuleer ik haar nu in de namiddag om hooi te komen eten. Als het aan haar ligt, kan ze namelijk gerust van 12 - 18u liggen luieren .

Zij woont in de keuken, daar is een plat dak, dus daar wordt het nog warmer dan in de woonkamer. De ventilator staat op 2, ik leg natte handdoeken uit de koelkast, ice pods, flessen, maak de oortjes nat, maar het blijven lapmiddeltjes natuurlijk. 's Morgens om 5u laat ik haar even buiten om af te koelen, dan racet ze erop los . In de voormiddag speelt ze meestal ook nog wel als ze binnen moet blijven. Maar daarna wordt het broeiend heet en is iedereen erg lusteloos.

Bij haar werd het gisteren 30° .

Tegen de ice pod.

Op een natte handdoek die fris uit de koelkast komt.

Nog een "nadeel" van het warme weer: ik draag nu een short en ze benut iedere kans om mijn benen af te lebberen . Zelfs als ik de groenten aan het bereiden ben, dat kietelt !
P.S.: niet letten op de blauwe plek, zoals gewoonlijk staan mijn benen weer vol onverklaarbare blauwe plekken .

Zoals ik iets hoger als schreef, slaap ik nu met de buitendeur open 's nachts. Maar ik wil niet dat Indy zonder toezicht buiten loopt. Dus met behulp van een wasmand "barricadeer" ik de doorgang naar buiten. Met het kussen erin kan ze lekker fris bij de deur liggen als ze dat wil.

Voor het zo warm werd, heb ik nog hele mooie foto's van Indy kunnen nemen.

Ze maakte een heerlijke "bunny flop" in haar bedje en bleef zo minutenlang liggen, mijn rolmopsje .

Zo kun je natuurlijk ook hooi eten .

Fluwelen konijntje in een fluwelen zeteltje .

Een poep om in te bijten !

Nog een bunny flop .

En dit zijn 2 van mijn favoriete foto's.

Pannenkoek !

Kijk naar dat lief snoetje met die bambi oogjes en lepeloortjes... . Ik vind het heerlijk om te zien dat ze zich hier zo kan ontspannen.

Bij Snowy ben ik na 14 dagen gestopt met de kuur Panacur. Ik merkte helemaal geen verschil. Hij blijft ontzettend weinig wegen en zijn oogjes worden niet beter of slechter. Het was iedere keer weer een strijd om te geven, ondanks zijn hoge leeftijd. Hij klemde zijn mondje stijf dicht, weigerde te slikken en spartelde om weg te kunnen, zucht....

Aanvankelijk leek hij niet veel last te hebben van de warmte. Hij kroop zelfs nog knusjes dicht tegen mijn knieën aan tijdens ons ochtendlijk knuffelkwartiertje .

Maar vooral gisteren had hij het moeilijk . Hij bewoog nog minder dan gewoonlijk (wat zijn pootjes nog stijver maakt) en wilde zelfs zijn groenten niet meer helemaal opeten. Zijn brokjes 's morgens en kruiden 's middags gaan goed. Maar 's avonds is de eetlust weg.

Ook hij zit of ligt veel tegen zijn koelelement.

De konijntjes naar de kelder verhuizen is trouwens geen optie. Daar is het niet konijnproof dus ze mogen niet loslopen. En ik kan de kooien niet naar beneden dragen.

Zelfs Chica - toch een tropische vogel - heeft last. Ze komt niet meer uit haar kooi, is heel stil en slaapt op 2 pootjes met haar hoofdje wat hangend. Een foto maken lukt niet, want de camera focust de hele tijd op de tralies. Ook haar eetlust is wat minder. Ze wilde zelfs geen douche met de plantenspuit en liep er van weg.

Vandaag sluit ik af met mijn lieve Fluffy. 

Afgelopen vrijdag (03/07) was het alweer 3 jaar geleden dat ik haar moest laten gaan . Mijn mooi lief meisje... 

Ik ging net door een hele moeilijke periode in mijn leven en toen moest ik haar ook nog afgeven 😢..

En het gemis blijft, hoewel Snowy en Indy hard hun best doen om mij op te beuren. Sinds ik Indy heb, is het gemis iets minder pijnlijk omdat ze me hard aan Fluffy laat denken.

Maar niemand zal ooit mijn kleffe knuffelmeid vervangen, wij voelden elkaar perfect aan.

Love you baby girl, always and forever 💔 💖.