Zomerse avonturen en oproep

Chica kan goed vliegen, maar landt soms op een plaats waar ze niet meer zelf kan opstijgen. Dan moet ik 'een handje helpen' . Zie die kuif .

Als ze een kans ziet, masturbeert ze trouwens weer . Ik zet de stok nu zo dat ze met haar cloaca nergens tegen aan kan wrijven. En dan nog staat ze op de stok in een houding alsof ze gedekt wil worden en maakt ze rare geluiden. Dan neem ik de stok weg en sluit ik de bovenkant van de kooi. Jammer voor haar, maar het is voor haar bestwil. Ik weet het ook niet meer. Onlangs volgde ik een webinar en die vogelarts vertelde dat valkparkieten bekend staan als "eierfabriekjes", ondanks alle mogelijke inspanningen om het te verhinderen .

Dotje blijft actief, ondanks haar hoge leeftijd. Een echt knaagdiertje .

Dotje, veeg je mondje eens af .

Snowy heeft nog altijd geen tafelmanieren .

Als de temperatuur binnen rond de 25° komt, krijgt hij het lastig. Maar hij ligt er dan zoooo schattig bij !

Hij heeft een koelelement hoor, maar hij gaat er niet altijd tegen liggen.

Mammie, ik ben zo moe .

Kijk hoe schattig mijn prinske 's avonds bij mijn sloffen ligt, om op te vreten .

Bij Action zag ik deze koelmatten staan. Omdat ze maar 2,95€ per stuk kosten, wilde ik ze ook wel proberen voor de konijntjes. Tot nu toe wordt er niet aan geknaagd. Ze voelen aan als zeemleer en zijn daarom niet knaagveilig, denk ik.

Snowy was aanvankelijk bang, hij besnuffelt de mat nieuwsgierig, maar daar blijft het bij.

Ook Indy was wat terughoudend in het begin. Ik gaf haar een koekje terwijl ze op de mat stond. En plots leek ze door te hebben dat ze frisse voetjes kreeg. En ze rolde pardoes op haar zij .

Ik blijf dol op haar kontje . Zoals je ziet, blijft haar rode hiel ook stabiel.

Ik krijg vaak de vraag wat die plek in haar nekje is en of het kaal is. Daar heeft ze dus schurftmijt gehad en de haartjes die terug groeiden, zijn wit en gekruld. Ze voelen ook niet zo zacht aan als haar normale vacht. Het lijkt wel baby vacht te zijn .

Ik heb geen idee of dit ooit nog zal veranderen en of dit een teken is dat haar huid/haarzakjes daar beschadigd zijn. Maar het maakt me helemaal niet uit, integendeel, het maakt haar nog bijzonderder .

Knabbel, knabbel, knabbel...

En oh wat was ze blij ! En ik ook toen ik dit op film kon vastleggen!

Ze had al een tijdje een curverbak als zandbak staan, maar daar durfde ze blijkbaar niet in te springen. Deze oude hondenmand (die ook dienst deed als wc van Fluffy toen ze ouder werd) trok haar over de streep. Ik heb er wel een lakentje moeten voor leggen, want ik kreeg de grasmat niet meer proper. Madam graaft natuurlijk al het zand zo de mat op. Het enige nadeel is dat ik deze bak niet kan afdekken, dus 's avonds leg ik een krant op het zand.

Als laatste een zeer droevig bericht. Een Nederlandse vriendin van me is vrij plotseling overleden. Ze lag al een tijdje in het ziekenhuis, maar het laatste wat ze mij en ook haar vriendinnen bij opvang het Knaagspoor schreef, was dat ze aan de beterhand was. We zijn dan ook allemaal erg aangeslagen en verdrietig. Els is maar 52 mogen worden .

Haar konijntjes Bo en Cootje zaten al die tijd bij een gastgezin van het Knaagspoor. Maar daar kunnen ze helaas niet blijven. Vandaar deze warme oproep: wie kan deze schatjes een liefdevolle thuis geven? 

Even wat meer uitleg over de konijntjes. Bo en Cootje zijn binnenkonijnen van 6+ jaar oud en zijn zindelijk. Ze zijn niet gewend om constant in een kooi te zitten en hebben veel losloopruimte nodig. Liefst ook een huis dat niet te druk is (bv. geen kleine kindjes). Cootje (staande oortjes) vindt plantjes lekker dus die zet je beter veilig weg. Ze houdt ook niet echt van knuffelen. Als ze bij goed weer in de tuin mocht spelen, liet ze graag haar graaftalenten zien . En Bo (hangoortje) kan soms wat knorrig zijn als er veranderingen in zijn leven zijn. Bovendien kan hij wat extra verzorging nodig hebben omdat hij E. cuniculi heeft gehad. Hij is wel een kroelkont. Ze zijn allebei gecastreerd.

Wie zich geroepen voelt, mag contact opnemen met ridderkerk@dierenopvang.com. Dit bericht mag natuurlijk gedeeld worden onder alle konijnenvrienden.

Dit is het laatste waarmee ik Els kan helpen en ik zou dan ook heel graag haar laatste wens willen inwilligen. Bo en Cootje waren alles voor haar.

Rust zacht Els... Ik zal je missen, en ook jouw grappige verhalen in onze mails en de Snuffel Courant.

Je bent nu bij Boofy en Bruintje, jouw duo Penotti. Als je dit leest vanuit de hemel weet je vast wel wat ik bedoel .