zondag 22 november 2020

Dag lieve schattige Cookie, het ga je goed...

Drama, zaterdagochtend wilde Cookie niks meer eten. Meteen pijnstiller, cisaral en emeprid gegeven, maar het leek niet te helpen. Om 11u40 kon ik terecht bij de dierenarts. Maar ook daar niks verdacht gevonden. Tandjes oké, urine oké, temperatuur oké, maag en darmen voelen normaal. Injectie emeprid gekregen. Zucht... Gelukkig begon ze namiddag weer zelf te eten. Ze is zo mogelijk nog moeilijker te hanteren dan Indy...

De afgelopen weken ging het niet meer goed tussen Sunny en Cookie. Zij zocht hem op, maar hij joeg haar telkens weg. Ze zijn nooit een hecht koppeltje geweest en lagen veel apart. Ik liet natuurlijk alleen de mooie momenten zien.

Gisteren escaleerden de ruzies van de afgelopen weken en heb ik hen moeten scheiden omdat het echt uit de hand liep. Vanmorgen opnieuw geprobeerd op neutraal terrein, maar zelfs daar viel hij haar aan (jagen en bijten). Wellicht is ze door de spanning ook ziek geworden.

Dus heb ik met heel veel spijt in mijn hart en met heel veel tranen, mijn lieve mooie Cookie teruggebracht naar de opvang 😔. Hopelijk krijgt ze daar nu een nieuwe kans op een thuis met een mannetje met wie het wel klikt. Of opnieuw haar zusje, wie weet.

Wie mij goed kent, weet ik dat hier niet licht ben over gegaan. Een dier neem je voor het leven, dat is mijn principe. Maar ze zou hier heel ongelukkig worden. En hij ook.

Ik voel me al rot, verdrietig en schuldig genoeg 😭, dus gelieve commentaar achterwege te laten.

Ik ga je missen Cookie, je deed niks verkeerd, het klikte gewoon niet. In de opvang heeft Sunny al in je oortje gebeten 😞.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten