Hopelijk hitte definitief voorbij

Pff, wat was het warm, véél te warm 🥵! Daardoor kon Sunny niet zo vaak en zeker niet lang buiten spelen. Hij vond er zelf ook niks aan trouwens. Vandaar maar weinig "outdoor" foto's vandaag.

Zoals je ziet, is hij stevig in de rui. Gelukkig kan ik hem wel borstelen, behalve op zijn kontje, dat vindt hij niet leuk.

Beetje verkoeling zoeken in de zandbak 😊.

En voor de rest maar binnen blijven. Waar ik mijn best deed om het zo fris mogelijk te houden, maar uiteindelijk is het toch 26° geworden.

Samen slapen, hij is al helemaal gewend aan het nieuwe bed 😊.

De koelmat is een geliefde plek!

Zijn timothy hooiblok helpt de spijsvertering met de rui.

In de bergruimte onder mijn bed.

Zijn eigen lakentje op mijn bed 😍, van ons favoriet verhaal: Guess how much I love you?

Hij lijkt wel een rokje aan te hebben 😄.

De zonnebloemsteel was niet echt een succes te noemen.

Koala neusje 😍🐨.

Zijn favoriete plek, naast mijn kussen.

Of deze: naast mijn been.

Wat een snoetje 😍!

Gooooood morning!

Lappendekentje 😊

Yoga

Zo dicht mogelijk bij mij 💗.

Diepe slaap... altijd checken of hij nog wel ademt dan 😳!

Waar is hij als ik hem niet vind? Onder mijn bed natuurlijk.
Maar voor groenten komt hij wel tevoorschijn, met zijn heerlijke enthousiasme 😍😄.

Even wat minder nieuws: woensdag 17/8 heeft Sunny een ongelukje gehad. Zoals gewoonlijk komt hij uit de hooizak eten als ik zijn kooi opfris 's avonds. Plots hoor ik onrustig geritsel naast mij en ik zie hem vastzitten met zijn hoofdje in 1 van de handvatten van de zak. Net als ik hem wil bevrijden, gaat hij er in volle paniek vandoor! Hij rende werkelijk het hele huis door en een konijn in paniek kun je NIET bijhouden qua snelheid en kun je ook niet kalmeren met je stem. Hij botste overal tegenaan tot ik hem uiteindelijk toch even te pakken had (de zak alleszins) en hij scheurde zichzelf los. Daarna verdween hij onder een kast, slap en lusteloos 😟. Zo heb ik hem 1x eerder gezien na een paniekaanval en ik dacht dat zijn hart het zou begeven. De DA denkt dat het een bloeddrukval is door de shock. Na lange tijd kwam hij eindelijk tevoorschijn, maar leek door zijn rugje te zakken en hij hield zijn achterpoot raar. Ik dacht natuurlijk meteen het ergste: gebroken rug/poot.

Ik zag wat bloedvlekjes en probeerde hem te controleren, ik zag dat hij 2 nageltjes miste. Hij likte ook veel aan het pootje. Toen het tijd werd om te gaan slapen, kon hij gelukkig wel op het bed springen, dus rug/poot gebroken kon ik uitsluiten. Hij at/dronk ook normaal en in de kooi springen lukte ook. Nu mag ik zijn pootje pas goed kijken/voelen en het lijkt alsof er nog stukjes nagel zitten. Ofwel zijn ze al terug aan het groeien, ik weet het niet.

Half september ga ik zijn nagels laten knippen en dan Steven meteen laten kijken naar zijn voetje. Ik hou het in de gaten voor ontstekingen oid natuurlijk. Heb Steven toen ook de dag later gebeld of het de moeite was om langs te komen. Maar hij zei dat hij toch niks meer kon doen en dat de extra stress het misschien erger zou maken.
Pf, wat kun je je toch zorgen maken om die kleine pluizebolletjes... 😧.

Om af te sluiten weer fotoalbums van mijn bezoekjes aan dierentuinen. Er staan er nog 3 in de planning voor dit jaar 😉, en dan is het welletjes geweest 😁. (al goed dat ik bijna overal korting heb).

Best Zoo: https://photos.app.goo.gl/V1hwSUihMGBngNwC9

Zie-Zoo: https://photos.app.goo.gl/qkstdCpR2Ej2FvZ86

Toen ik alleen ging wandelen, viel er weinig te beleven. De natuur is stil op dit moment, je hoort weinig vogeltjes. En meestal heb ik visuele assistentie nodig om dieren aan te wijzen en die was er niet. Daarom was ik superblij dat er ineens een eekhoorntje langs me verscheen 😃😍!

Alden Biesen: https://photos.app.goo.gl/2rFRAuva3pEu1j2Q9

Vallei van de Kikbeekbron: https://photos.app.goo.gl/HyHLyZ3aFrP51KF49

Op een ochtend hoorde ik geroffel in de boom achter mijn huis. Geen bril op dus met de lens elke cm van de boom afgezocht. En daar was hij ineens: de grote bonte specht 😍! En hij nam ook nog de tijd om te  poseren, zoveel geluk heb ik normaal nooit.

Natuurfoto's: https://photos.app.goo.gl/fYQBDeM3GQisNahb6

Als laatste mag ik natuurlijk de aankomende adoptieverjaardag van mijn lieve Chica niet vergeten. Op 30 augustus 2007 is ze bij me komen wonen, toen was ze al 7 jaar. Normaal heb ik vrij snel een vertrouwensband met een diertje, maar zij heeft me uitgebreid getest 😁. Daarna waren we de beste vriendjes en ik mis haar nu nog steeds, ondanks haar nukken en grillen soms 😉.

Gelukkige verjaardag meisje, hopelijk ben je daarboven meer Jekyll dan Hide 😄💖.