Mysterieus manneke

Om 22u. op dinsdagavond 27 juli liet Snowy me heel hard schrikken. Ze krijgen dan altijd hun snoepje en er zijn de laatste tijd wat strubbelingen rond. Fluffy wil per se de eerste zijn en jaagt Snowy dan weg. Hij is het niet eens met zijn onderdanige positie maar mist blijkbaar ook de knuffels die ik hem geef. Ik probeerde net zo weinig mogelijk te knuffelen vanwege Fluffy's bloedplassen, zij voelt zich dominanter door veel aandacht van mij. Uit ervaring weet ik dat het bij hem ook zo is, toen ik niet meer zo veel knuffelde, plaste hij bijna niet meer in huis. 

Maar nu maakte hij plots een knorrend/piepend geluid dat veel op het trompetgeluidje leek (zie www.knagers.net/konijnentaal.htm). Ik heb dit geluid nog nooit bij een rammetje gehoord en wist daarom niet of dit een gedragsgerelateerd probleem was of toch een gezondheidsprobleem. Hij is dit geluid af en aan de hele avond blijven maken en stopte ermee toen hij ging slapen. 

De volgende dag ging ik meteen naar de dierenarts om een medisch probleem uit te sluiten. Er was immers geen lijn te trekken in de timing van zijn geluid. Daarom kon ik niet uitmaken of het pijn, ongenoegen, frustratie of opwinding was. Hij knorde volop toen hij likjes kreeg van Fluffy maar niet tijdens het rennen of binkies maken. Gelukkig kon ik aan dit laatste afleiden dat hij niet benauwd of ziek was. Hij at, plaste en keutelde ook nog goed. Maar het piepen hoorde ik soms ook bij het in- en uit de kooi springen, naar mij toe lopen, ergens afspringen. En hij piepte op het ritme van zijn ademhaling tijdens het slapen, was dit dromen en emoties verwerken of een moeilijke ademhaling? 

Ik kon het niet thuisbrengen waarom hij het geluid maakte. Was hij opgewonden of gefrustreerd? Had hij zich pijn gedaan toen hij van de week struikelde toen hij naar de keuken wilde springen? Was er iets gezwollen of pijnlijk in zijn mond/keel? Vorige week at hij immers zijn groenten trager op. Was hij toen ziek en is hij nu aan de beterhand? Zoveel vragen en geen antwoorden. Het geluid werd minder en minder maar woensdag ging ik toch naar de dierenarts.

Ze onderzocht hem van kop tot teen, letterlijk. Het was overigens de vervangster, dezelfde die hem behandeld heeft voor EC. Ze was erg blij om te zien hoe goed hij hersteld was en knuffelde hem uitgebreid, wat hij trouwens op prijs stelde want hij legde zijn kopje plat ! Daar maakte hij het geluid natuurlijk niet ! 

Ze keek in zijn oortjes, oogjes en neusje: niets te zien. Ook zijn mondje werd gecontroleerd en dat vond meneertje niet zo fijn. Prompt klemde hij het instrument tussen zijn tandjes . Maar ook zijn mondje, tong, tandjes en keel waren in orde. Zijn longen waren eveneens zuiver en klonken normaal. Vervolgens keek ze na of hij nergens pijn had en dat vond ik persoonlijk een eng onderzoek. Ze boog zijn hoofdje afwisselend naar boven, beneden, links en rechts. Nooit geweten dat een konijn zo ver kon buigen! Maar ook dit onderzoek leverde niets op. En dan te bedenken dat hij nog knorde toen ik hem in de transportbox zette! Toen ik hem er bij de dierenarts terug inzette, begon hij prompt te graven uit frustratie. Eens thuisgekomen was het muisstil en ik heb enkel nog een piepje/knorretje gehoord toen hij uit de kooi sprong en snoep kwam halen.

De volgende dagen is het rustig en stil gebleven. Ik heb nog steeds geen idee wat het precies geweest is maar het lijkt voorbij te zijn nu.

Ze liggen hier tegenwoordig veel samen maar 's middags steevast apart. Blijkbaar willen ze allebei met rust gelaten worden. Maar de momenten waarop ze samen liggen, zijn natuurlijk erg mooi.

Tot slot wil ik nog even laten zien wat voor een boefje mijn Snowy is. Van zodra hij dus meer knuffeltjes kreeg, waande meneertje zich weer heel wat en dacht hij zich meer te kunnen veroorloven. Ik heb hen allebei geleerd dat ze niet in de hal mogen. Omdat we hier dicht aan de straat wonen, vind ik het niet veilig. Stel je voor dat ze naar buiten glippen of erger nog: naar buiten rennen als ze schrikken van iets terwijl ik de voordeur open.

Snowy blijft proberen om zijn grenzen te verleggen maar dit hou ik toch echt wel tegen hoor! Hij is een schatteboutje en mag zowat alles maar ook hij moet zich aan bepaalde regels houden, schattig of niet. Mijn boefje in actie:

Om af te sluiten nog een kort berichtje over Chica. Na een weekje 'diëten en sporten' is ze 5g kwijt. Ik ben benieuwd of de dalende trend zich zal doorzetten, ze is namelijk nog steeds broeds maar de ene dag al wat meer dan de andere. Afwachten maar of het haar hormonen zijn of gewoon wat overgewicht.