zaterdag 12 november 2011

Van alles

Gelukkig ging het langzaam beter met de gezondheid van iedereen. 
Fluffy zit nog steeds in een mindere periode, misschien is het ook wel blijvend. Van de week huppelde ze naar de drinkbak en viel ze weer. In haar geval betekent het dat ze niet meer naar die plaats durft te gaan. Wat dus ook betekent dat ze niet meer dronk. Daarom heb ik maar een 2de drinkbakje dichterbij gezet. Het heeft geen zin om haar nog tot beweging te dwingen. Het betekent echter ook wel dat ze niet meer dan 1 metertje beweegt. Hoogstens 2 om naar de kooi te lopen. Het lopen zelf gaat soms erg moeizaam omdat haar beide achterpoten naar links glijden. Dat komt dan weer doordat de bespiering rechts almaar afneemt.

Maandag was ik nog bij de dierenarts om haar nageltjes te laten knippen. Terwijl we daar waren, heeft ze ook haar rechteroortje en geurklieren schoongemaakt. Mijn dierenarts zei dat ze er qua vacht en oogopslag nog prachtig uitzag. Maar ze voelde wel dat ze "een zakje botjes" aan het worden was. Hoewel ik dit zelf ook wel voel, doet het pijn om die woorden van een ander te horen Sad. Op de een of andere manier dringt het dan pas echt door. En hoewel ik het moet aanvaarden, doet het me nog steeds pijn dat ik haar zie wegkwijnen en er niets aan kan doen Sad.
Ik vroeg of bijvoeren zin had en ze adviseerde me om Olvarit te proberen. Tot op heden heb ik dat nog niet gedaan omdat ze sowieso haar blindedarmkeutels al laat liggen. Ze eet ze naderhand wel op, tenminste, die niet aan haar poten/kontje blijven plakken Rolling Eyes. Het bijvoeren zal ik in het weekend beginnen. Stel je voor dat ze spijsverteringsproblemen krijgt, dan wil ik wel thuis zijn om haar te behandelen.

De laatste tijd ben ik erg veel bezig met verzorging i.p.v. knuffelen en gewoon genieten. Maar ja, dat hoort erbij. Bejaarde konijntjes hebben nu eenmaal meer zorg nodig. Ze wassen zich ook niet meer zo vaak (omdat ze geen zin hebben maar ook omdat ze niet meer overal bij kunnen). Daarom krijgt Fluffy iedere avond een stevige borstelbeurt, dat bevordert de bloedcirculatie.

Omdat ze door het vallen telkens weer een emotionele opdoffer kreeg, besloot ik bachbloesems in te zetten. Ik heb een mix laten maken van mimulus, gorse, wild rose, olive, walnut en larch omdat ik haar daarin het meest herkende. Wil je weten waarom net deze bloesems, kijk dan even op http://www.knagers.net/bachbloesems.htm

En om haar toch een beetje meer te laten bewegen, maak ik gebruik van haar beste zintuig - haar neus - en haar eetlust, die nog steeds bewonderenswaardig is! 's Avonds - als Snowy in de kooi zit - leg ik voor haar een geurspoor van lekkere hapjes van ongeveer 2 meter. Speuren voor konijnen, zeg maar Wink. Aangezien Snowy een vreetzakje is én veel sneller dan Fluffy, mag hij natuurlijk niet in de weg lopen, hij zou alles voor haar neus wegkapen Smile.

Een onderdeel van T-Touch is bandage. Tot op heden had ik het nog niet geprobeerd omdat het bij een konijn ook moeilijk is door de bouw van het lichaam. Maar van de week ben ik ermee begonnen. De eerste keer was ze onwennig en nerveus, ik heb het toen ook maar een halve minuut aan gelaten. De 2de keer ging al een stuk beter en de 3de keer ontspande ze helemaal. Foto's zeggen meer dan woorden Very Happy. Mag ik u voorstellen: de bunny burrito of worstenbroodje Laughing.



Zo heeft ze wel 10 minuten liggen slapen! Is ze niet schattig? Ze heeft zo een groot vertrouwen in mij, ik vind haar fantastisch .


Even wat meer info: bandage bij ttouch geeft een lichte druk die een kalmerend effect heeft op het zenuwstelsel.

Vorige keer schreef ik ook dat ze zittend sliep. Het viel me op dat ze niet meer tegen de wand van haar kooi ging zitten. Wellicht deed het pijn omdat ze zo knokig geworden is. Daarom heb ik de wand zachter gemaakt door deze oplossing en zoals je ziet, heeft het succes.


Dit jaar is ze overigens nog niet in de rui gegaan. Op haar wangen en billetjes zijn wat plukjes losgekomen maar zeker geen grote hoeveelheden. Misschien is haar lichaam te zwak of hoort het gewoon bij de ouderdom. Chica was vorig jaar en dit jaar net zo. Zij heeft sinds Kerst vorig jaar trouwens geen eitjes meer gelegd. Waarschijnlijk is haar voorraad echt op. Ze gedraagt zich thans vaak broeds maar er volgt niets meer. Gelukkig maar want het putte haar uit en ze werd onregelmatig. Een teken dat ook zij een bejaard dametje geworden is.

Het klinkt misschien allemaal negatief maar ik zie nog steeds dat Fluffy heel veel kan én plezier heeft in het leven. Dat ze minder speelt heeft ook met haar leeftijd te maken. De laatste tijd krijg ik soms echter mailtjes of ik haar niet beter zou laten inslapen. Zulke mailtjes stoten me tegen de borst want daarvoor is het echt nog véél te vroeg. Bovendien kan niemand anders beslissen over haar gezondheid, alleen wij kunnen beoordelen hoe goed/slecht het gaat. Mindere periodes horen er nu eenmaal bij. Bejaarden in een rusthuis laat men toch ook niet inslapen, simpelweg omdat hun gezondheid kwakkelt.

Omdat het altijd maar over Fluffy lijkt te gaan, mag je niet denken dat Snowy minder aandacht krijgt. Ook hij geniet met volle teugen van ttouch en maakt me nog altijd aan het lachen met zijn gekke binkies en sprintjes door het huis. En door acties zoals deze:


Hij is plots opnieuw beginnen te verharen, en nog wel van kop tot teen. En zoals altijd gaat het samen met niezen en smakken. Ik begrijp er niets van. Hij op zijn beurt begrijp niets van Fluffy's gedrag. Ze zit voortdurend tegen de sofa of tegen mijn voeten (als ze maar kan steunen) en daardoor liggen ze nauwelijks nog samen. Snowy trekt zich daardoor erg vaak terug in het grashuis namiddag.
Tja, voor hem is het ook aanpassen.

Mika heeft een nieuw wiel gekregen van mij. Eigenlijk een egoïstische beslissing omdat haar vorige wielen regelrechte herriemakers waren! Het eerste piepte al een dag nadat het gesmeerd was en het tweede klapperde erg hard. In beide gevallen kon ik geen oog dichtdoen als ik beneden sliep (wat de laatste tijd soms gebeurde i.v.m. Fluffy of Snowy). Ook voor Fluffy, Snowy en Chica moet dat geluid enerverend geweest zijn. Dit wiel echter... ik kan het iedereen aanraden: heerlijk geruisloos Cool! En zij houdt er ook van, dat telt natuurlijk ook mee.


Mika is trouwens nog steeds héél actief, ze kan wel 4 uren lopen in een wiel, met af en toe korte pauzes. En als ze niet loopt, knaagt ze aan de tralies of doet ze dit om aandacht te trekken: 


Er is blijkbaar iets nieuw op de markt: Olvarit met alleen maar vlees. Van de week heb ik kip gekocht in de hoop dat ze deze dierlijke eiwitten wel wil eten. Ze is namelijk nogal kieskeurig en lust bv. geen meelwormen of complete Olvarit. Eerst gunde ze het hapje geen blik waardig maar de volgende morgen was het kommetje leeg. Ook de koekjes met garnalen die ik recent kocht, eet ze volledig op. Eindelijk iets gevonden wat ze lust!
Nog anderhalve maand en zij wordt alweer een jaar. Goh wat gaat de tijd toch snel...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten